روزهایی که مینویسم!
تا پخته شود خامی...!
پدیده سفر یکی از لذتهای زندگیه كه حس ماجراجویی مارو ارضا میکنه و هربار تجربهاش برامون درس آموختههای جدید به همراه داره. سفر مثل یک پروژه واحده (unique). چون در هر سفر با آدمهای متفاوت، محیط جديد و شرایط پیرامونی مختلفی روبهرو هستیم. حتی سفر به یک محل تکراری هم میتونه اتفاقات جدیدی رو برای ما رقم بزنه.
همچنین برای خیلی از ما سفر و خارج شدن از روتینهای زندگی منبع انرژی مهمی برای گذران روزهای نرمال تلقی میشه. اما در یک سال گذشته، به واسطه کرونا و محدودیتهای به وجود آمده خیلی از ما این منبع انرژی رو از دست دادیم و یا به شکل کمرنگ و پراسترسی شاید تجربهاش کرده باشیم.
با توجه به اینکه نوروز امسال هم شانسی برای سفر نداریم، قصد دارم در روزهای پیشرو، اینجا چندتا از سفرهایی که داشتم رو با بیان مشقتها :) و به همراه عکسهایی از سفر که خودم اونها رو گرفتم، شرح بدم.
پی نوشت: تا حالا اینجا غر نزدم! سه هفته است که مینویسم و پاک میکنم! چندین پیشنویس و عنوان به پیشنویسهای قدیمی اضافه شد. البته شاید هم گاهی بهتر هست حرف نزنیم و یا چیزی منتشر نکنیم! نمیدونم! خلاصه که خرده نگیرید که فقط درحد چند جمله اعلام کردم برنامه پیشروم چه خواهد بود. البته شاید چشمه خشکیده باز هم جوشان بشه :) و زبونم باز بشه.
راستی مقصد اول جنوب ایران و جزیره زیبای قشم خواهد بود.
مطلبی دیگر از این انتشارات
ژئوپارکِ قشم با پای پیاده
مطلبی دیگر در همین موضوع
هیچهایک به ارمنستان - بخش سوم
بر اساس علایق شما
عکاسی که افسردگی گرفت !