بماند به یادگار برای فرزندم

بسم الله الرحمن الرحیم / ان الله ولی التوفیق و هو نعم الرفیق

فرزندم، پدرت هجده ساله که بود، آن موقع‌ها امتحان نهایی برگزار می‌کردند برای ورود به دانشگاه. آخرین امتحانش را داد. خیلی سرحال نبود. آخر فردایش باید برای آمادگی چیزی که آن زمان کنکور می‌گفتند، آزمون آزمایشی می‌داد. دقیقا یادم است. خیلی خداحافظی خاصی با هیچکس نکردم. کسی را بغل نکردم. آخر قرار بود فردایش دوباره کنار هم درس بخوانیم. اما زندگی غیرقابل پیش‌بینی‌تر از آن بود که حتی گمان می‌کردیم.

آفرین. درست حدس زدی. جنگ شد. همان جنگی که همانطور اثراتش را می‌بینی و درموردش در کتاب‌های مدرسه و منابع دیگر شنیدی، توانستیم پیروزمندانه و مقتدرانه نه تنها اسرائیل بلکه قدرت جهانی را به چالش‌های جدی بکشانیم.

اما آنقدرها هم آسان نبود. بگذار از اول برایت تعریف کنم.

1.آنها خوب می‌دانستند چه کسانی را بزنند.

اولین اخبار از شهادت چندتن از مهم‌ترین سرداران و نظامیان کشور در کنار چند نفر از دانشمندان هسته‌ای ایران و چندین کودک و زن و مرد بیگناه شروع شد. درست درموقع حساس مذاکراتمان با آمریکا. شهید شدن هر شخص تبعات همگانی‌ای دارد. خوب می‌دانستم جنگ از سال‌های سال قبل پایه‌گذاری شده بود. اذهان عمومی و جاسوس پروری و.... در چند سال اخیر مردم ایران زیاد درمقابل دولت دچار چنددستگی شده بودند. فکر می‌کردم درمورد ذات ایران فرق کند. که فرق هم می‌کرد اما همچنان.... جلوتر می‌گویم منظورم چیست.

اما چرا سرداران مهم و موثر کشور اولین ترورهای کشور بودند؟ خب آنها خوب می‌دانستند جنگ بی‌پاسخ نمی‌ماند. پس چرا باید فرماندهانی که قطعا می‌توانستند و تا کنون هم بارها ثابت کرده بودند کابوس اسرائیل و هم پیمانانش هستند زنده بمانند و در مقابلشان بایستند. اما قضیه از نگاه من نوجوان در آن سالها که اطلاعات کم و سواد ناقصی داشتم پیچیده‌تر به نظر می‌آمد. آنها خوب می‌دانند اولویت با کسانی است که مرگشان دودستگی ایجاد می‌کند. برخی خوشحال می‌شوند و برخی ناراحت. درست هم می‌گویند. شهادت آنها به اندازه پیام‌های عده‌ای محدود (ک-ک-ک) در فضای مجازی به منظور ابراز خوشحالی از کشته شدن نظامیان غم انگیز نبود. عجیب است که بعضی از مردم نمی‌دانستند حتی اگر با حکومت، سیاست یا حتی دیانت کشور خود هم اگر مشکل و دشمنی دارند، بازهم باید دستبوس کسانی باشند که جان بر کف از خاک کشور دفاع می‌کنند. و این جمله را نمی‌فهمند، نظامیان با سیاسیون متفاوت‌اند و حسابشان جداست.

چند روز بعد هم که صداوسیما را زدند. غیر از بازخورد رسانه‌ای این موضوع، باز تلاش برای انهدام صداوسیما هرچند که مردم بی گناه آنجا کار می‌کنند همچنان برای ک.ک.ک ها خوشایند است. نمی‌دانستند و نمی‌فهمیدند نقدهای ما به صداوسیمای کشورمان مخصوص آن شرایط نبود. اینکه اخبرشان را چقدر باور داشتیم مخصوص این شرایط نیست. باز هم خداراشکر که زنان قهرمان کشورمان شجاعت و شرافت خود را به رخ خبرنگاران مرد اسرائیلی که یا فرار می‌کنند یا در پناهگاه گزارش تهیه می‌کنند کشاند.

چرا دانشمندان هسته‌ای؟ تا به حال به طرز فکر آنها با نوابغ دقت کرده‌اید؟ فرزندم، اسرائیل، آمریکا و دیگرکشورهای همسان‌ آنها، می‌گویند دوستدار صلح و علمند. درراستای بشریت استفاده می‌کنند به کنار، بسیار علاقه‌مند به توسعه دانش جهانی هستند. برای همین هم هست که مدام نخبگان کشورهای مختلف نه فقط ایران را دعوت می‌کنند، امکانات می‌دهند و زندگی خوبی را برایشان فراهم می‌کنند. اما اگر کسی دعوتشان را (بخوانید بردگیشان را) نپذیرد، باید حذف شود. دیگی که برای اونها نجوشه، ....

چرا مردم بی‌گناه؟ اسرائیل است دیگر. برخلاف ابتدای خلقت، این بار شیطان واقعا می‌تواند به پای برخی سجده کند. اما ناراحتی حاصل از کشتار کودکان و مردم عادی، دو رو دارد. یا باعث ترس، نگرانی و ایجاد تفرقه و کودتا می‌شود (با نقشه‌های بسیار دقیق و همراه با فریب افکار عمومی) یا به خشم و انتقام و انزجار از این رژیم منجر می‌شود و هر چه بیشتر چهره واقعیشان رو شده و مردم جهان را همراه با حق می‌کند.

پس عزیزم، مواظب زبانت، افکارت و کردارت باش، مبادا گل به خودی بزنی.

2.ک.ک.ک ها که بودند؟

متخصصان افراد را براساس میزان هوش خود به چند دسته تقسیم می‌کنند. کودن‌های با میزان هوش 50 الی 70، کالیو ها و کاناها با میزان هوش 0 تا 50.

برخی جاهل بودند و زودباور. اما آن موقع کم‌کم پی بردند حق پیست و باطل کدام است. پی بردند نه اسرائیل نه هیچ کشور و سیاست دیگری خیر آنها را نمی‌خواهد. فهمیدند هدف صرفا جمهوری اسلامی و سیاست و حکومت آن نیست. انسان باشرافت و بااصالت و آزاده‌خواه ایرانی است که زیر بار ظلم نمی‌رود. باز هم دمشان گرم دیر یا زود فهمیدند. حق می‌دهم بهشان به دلیل ضعف‌های عملکردی در رسانه، اقتصاد و سیاست کشورمان قبل از جنگ چنین افکاری را داشته باشند.

اما کسانی که بعد از همه آن اتفاقات، همچنان قبول نداشتند ما باید از سوریه و لبنان دفاع می‌کردیم، کسانیکه منتظر بودند پهلوی نجاتشان دهد یا امیدوار بودند اسرائیل و آمریکا ایران را بگیرد و آن را آباد کند، بندگان خدا گناهی نداشتند که. کم عقل آفریده شده‌اند.

3.چرا باید دفاع می‌کردیم؟

هیچوقت علاقه‌ای به شروع شدن جنگ نداشتم و همیشه امیدوار بودم بی دردوخون ریزی همه جا صلح باشد. نهایتا همه گرفتاری های سیاسی باشد نه نظامی. اما جنگ تحمیل شد. اگر در شهری که قاضی و دادگاه ندارد کسی به تو زور بگوید یا باید آنقدر ضعیف باشی که راحت تسلیم شوی، یا حداقل تلاشت را برای گرفتن حقت می‌کنی.

عزیزدلم، جنگ آن زمان فراتر از جنگ قبلی کشورمان، یعنی هشت سال دفاع مقدس با عراق بود. ما فقط از خودمان دفاع نمی‌کردیم. بهانه‌ای داشتیم برای گرفتن انتقام خون کودکان بی گناه غزه که تا پیش از آن نمیتوانستیم مستقیم مداخله کنیم. ما در نویسنده بخش مهمی از تاریخ بودیم. ما نظم نوین جهانی، تعریف ابرقدرت و اذهان عمومی را تغییر دادیم. ما فقط اسرائیل را نابود نکردیم، ما دنیا را تغییر دادیم، شیطان را به زانو درآوردیم و اجنه را شکست دادیم و بهای آن را هم پرداخت کردیم.

جان من، یادت باشد. هدف مهم تر از نیاز است. ما به امنیت و آرامش نیاز داریم اما هدف‌ها مهم‌ترند. زیرا یک بازنده در آرامش، دیگر زنده نیست. مرده‌است.

(جنگ فقط موشک و سلاح نیست. درمورد یهود، پیش‌بینی‌های مختلف قرآن، ستاره‌شناسی، سیاست و ... خیلی مطالعه کنید و آگاه باشید. باور بعضی از این موارد برای منم سخته اما تاریخ رو بررسی کنید میبینید غیرممکن نیست)

4.نزدیکانم، عزیزانم.

فرزندم، عاشق کسانی که دوستشان داری باش. پناهگاه امنشان باش و لحظه‌ای گفتن جمله‌ی دوستت دارم را به تاخیر نینداز. عشق، پایه و اساس انسانیت است. ازدستش نده.

امروز صبح با صدای انفجار شروع شد. ترس و عصبانیت وجود همه‌ما رو فرا گرفته بود. خداروشکر به خیر گذشت اما دوست داشتم یه کاری کنم. کلی مطالعه کردم. اطلاعات جدید و خیلی درمورد وضعیت کشورمون و یهود به دست اوردم و سعی کردم با قلم ضعیف خودم هرچند کم تاثیر یه خورده باهاتون صحبت کنم. داداشا و خواهرای گل من، مخصوصا هم سن و سالای خودم، دهه هشتادی ها و نودی ها، بماند جدی جدی ثابت کردیم نسل سوخته ماییم نه دهه شصتی ها :) اما کشورمون به هممون با هر اعتقاد و هر تفکری نیاز داره. باید ارامشمونو حفظ کنیم، مطالعه کنیم و آگاه باشیم(مبادا گول بخوریم. چون جنگ خیر و شر همواره در تاریخ فراتر از سلاح گرم بوده و تمام رسانه های قوی دنیا دست یهوده (چه اسرائیل چه آمریکایی هاشون). باید سعی کنیم مفید باشیم. به هر نحوی. با همکاری با کشورمون، حمایت رسانه ای عاطفی، حتی درس خوندن و تلاش برای آماده کردن خودمون. به هر حال این جنگ هرچقدر سخت و طولانی هم باشه بالاخره تموم میشه و مطمئنا (طبق تمام پیشگویی ها و ستاره شناسی ها و مکاتب و از همه مهم تر طبق امید و ایمان) ما پیروز این عاشورای نوین خواهیم بود و نیاز داریم ایران فردا رو قوی تر و بهتر بکنیم. بیاید به همه نشون بدیم دهه هشتادی نودی ایرانی با نسل زد و آلفای غرب متفاوته. آگاهه و بسیار توانمند. ما تاریخ ساز بودیم هستیم و خواهیم بود.

5.شرایط آماده باش برای همه‌مان.

یادآوری چند نکته:

برخی باورها و اعتقادات میگن که این جنگ فراتر از طبیعت عادی انسان میره (قبل تر هم اشاره کردم). برای مقابله با اون بخش اگر که واقعیت باشه، حتما قرآن خوندن (4 قل و آیت الکرسی) و نترسیدن و درعین حال افزایش ایمان و اعتقاد و دعا برای ظهور امام زمان فراموش نشه.

اگر نیاز شد از تلگرام و ... کوچ کنید به اپلیکیشن های ایرانی. این مسائل رو اصلا شوخی نگیرید و نسبت بهش مقاومت نشون ندید. خیلی توصیه‌های امنیتی در حوزه گوشی موبایل و ... رو جدی بگیرید. به راحتی میشه هر کدوم از ما گوشی دستمون بمب باشه و ما هم عامل انتحاری.

دوست را از دشمن، خوب می‌توان در این شرایط شناخت. تاریخ معاصر را کنار هم بگذارید و ببینید کدام سلبریتی‌ها، افراد معروف و مطرح در هر زمانی چه واکنشی نشان دادند. همواره سکوت کردند و خودشان را مسئول نمی‌بینند یا هنگام تفرقه خوب مردم ایران را به جان هم و به جان حکومت می‌اندازند اما اکنون که پای ایران و ملت وسط است هیچ. نگاهان ما و توجه ما منبع درآمد و هدف آنهاست. ما هم تحریم کردن را یاد بگیریم.

بقیه موارد زیر رو اما حتمااا رعایت کنید و تا اطلاع ثانوی(پایان جنگ) واقعا نقد کشور جایز نیست. وقتی غریبه تو خونست بد پدرمادرتو نمیگی که.