شعر | انارِ قرمزِ باغ

قسم به آیِنه‌ها من، «تو ترین» در زمینم

انارِ قرمزِ باغم؛ به لبانت عجینم

تو فالِ سالِ منی؛ یک غزلی بین دیوان

شدی قضای وجودم؛ بغلی در کمینم

شبیهِ حسِ قشنگِ شبِ سردی نشستن

به دورِ کرسیِ گرمِ پدری؛ نازنینم!

وَ هندوانه ایم من؛ هدفِ قلبم این شد

به جز دهان تو جانم که دهانی نبینم

تمامِ روز و شبم در دلِ پاییزِ غم‌ها

بدون روی تو طی شد؛ شب یلدا‌ ترینم!

«علی معلمی»

شعر قبلی:

اندک سخنی:

یلداتون مبارک!
امیدوارم حال دل‌تون خوب باشه در کنار عزیزان‌تون.
و اینکه مراقب خودتون باشید مریض نشید خدایی نکرده. شاید همه‌ی حالِ خوبِ یه نفر، حالِ خوبِ شما باشه:)