امروز
امروز دوست دارم دنیا کمی ساکت تر باشد.در جایی تنها بنشینم و به منظره رو به رویم نگاه کنم. باد افکار منفی مرا با خودش ببرد و طبیعت جوانه ای از امید را در قلبم بکارد. راز هایم را به آسمان بگویم و با او درد و دل کنم.دستانم را به سمت خورشید بگیرم و گرمایش را لمس کنم. این روزها دلم کمی احساسات واقعی میخواهد. دیگران که اطرافم هستند اشتباها امیدوار میشم که ممکن است تنها نباشم.
مطلبی دیگر از این انتشارات
بدون عنوان (همه جا امن و امانه، ساعت یک نصفِ شبه.)
مطلبی دیگر از این انتشارات
ورود
مطلبی دیگر از این انتشارات
همه را از دَم بُکشید.