«حقیقت»



تو فکر میکنی که من هیچی بارم نیست یا یه احمق کودنم؛ شایدم فکر میکنی که دیوونه شدم و زده به سرم برای همین به هرکس که جلو راهمه بی احترامی میکنم.درست فکر کردی! فحش دادن، سرد برخورد کردن،جنون؛بی دلیل بدون اینکه گناهی داشته باشی خودش دیوونگیه. خودمم نمیدونم چجوری ممکنه که یه روز انقد لا...ی شم! سرم تو لاک خودم بود و نمیذاشتم آدمای اطرافم کمبودی حس کنن، با این وجود حس میکردن که اره وظیفمه براشون. اشتباه بدی کردم. چون هرچی بیشتر براشون سرباز باشی زودتر از چشم میوفتی و حقیرت میکنن. از حقارت بدم میاد. واژه ی پستیه، منفیه. خودمم با وجود عصبانیتم سعی کردم حقیر نکنم کسی رو. ولی افسوس که بهترین دفاع حمله بوده توی این جنگ. تو اصلا بگو یه گزاره ی کاملا درستی بازم یسری هستن که نقضت کنن گل. فکرات میرن و میان؛ میخوای خودتو بزنی به اون راه ولی حقیقت نیشت میزنه. مَشتی تو از زندگیت چی خواستی که پشت هم داره بهت گ...دده شدنو هدیه میده؟ میدونی چی ازارم میده؟ نمیتونم چیزی که تو ذهنم داره رژه میره رو بنویسم، اره من ضعیفم. به قول معروف «من به اندازه یک هنرمند شجاع و باهوش نیستم»! اون گیتارو میبینی که کنج دیوار خاک خورده و روش لکه های اب هست؟ اون بدبخت هرچی عقده دارمو تحمل میکنه. یه تیکه چوبه ولی برام یه رفیق کامله. منتم نمیذاره، الله وکیلی دوسش دارم ستونو! این که ندونی چی هستی و کی هستی و بزاری گردن سن شخمی نوجوونیت درد داره. تو خودت دنیاتو میسازی نه حرف مردم(این جمله خودش حرف مردم بود!) ولی درست گفتن اولین حرفیه که باس تاثیر بزاره رو زندگیم. یه مدتیه که فقط فکر میکنم. از اون اول صدبار گفتمش. درک کن. نمیدونم چجوری خالی کنم خودمو! داد زدنو امتحان کردم یکم تاثیر گذاره. بهتر از خود زنی خزو خیله! شایدم احمقتر شم و برم سمتش یا کارای بدتر. فکرش که هست ولی خ...یه نه! خداییش عذاب بدتری داره. شاید همین جمله‌م یکم منطقی باشه و باعث پیشرفت. سوزن افکار بازم گیر کرد. شایدم کارما پس میدم! تا الان صدبار به غلط کردن افتادم ولی بازم راحتم نمیذارن. همشون یادمه. هرچی که گفتن و به روی خودم نیاوردم! هر نظری که از بی عقلی دادن. هر کاری که بامن کردن. میدونی؟ نمیخوام کم بیارم.خودم تکیه گاهشم، این بمن حس خوبی میده!کم اوردن یعنی افتادن دونفر از روی پشت بوم و تمام! خودت بهتر میدونی که اینو نمیخوام... یعنی یه صدایی توی گوشم میگه:«راهتو ادامه بده تا امیدی هس».


از بچگی بهم گفتن بزرگ میشی یادت میره؛ ولی من کوچیک شدمو یادم موند و این یعنی حقیقت ، خلاف گفته هاشون خواهد بود(نقطه)

بهرام