دیدگاهی یخورده متفاوت

آنهایی که رفته‌اند، از بُعدِ جسم، رها شده‌اند، پس برای ملاقات باهِشان، نیازی نیست این‌همه راه را بِکوبم و تا مزار بروم! سعی می‌کنم با روشن‌بینی، زنده‌هایی که هنوز می‌توانم انگشت‌هایشان را فشار دهم را دریابم و برای رفتگان، از قلبم کمک بگیرم! این دیدگاهی‌ست که همین اکنون بهش دسترسی پیدا کردم و با فکر کردن به آن، ذهن و احساسم، هردو آرام هستند. و چه چیزی از این بهتر!