از یه ویژگی بد دخترها و پسرها تا انتخابات

بسم الله الرحمن الرحیم.

سلام.

درِ اول

این ضرب‌المثل رو بعد از مدت‌ها امروز دیدم دوباره:

بزک نمیر بهار می‌یاد، کمبزه با خیار می‌یاد...

یاد ۲ تا ویژگی بد از دخترها و پسرها افتادم:

• دخترها (و زنها) در کنار خیلی ویژگی‌های بدِ دیگه، یه ویژگی بد دارن که ضررش از نفعش بیشتره. چه ویژگی؟ اینکه کلاً همیشه انگار با همدیگه موافق هستن و حرف‌های همدیگه رو تایید میکنن و هزار تا قربان صدقه همدیگه هم میرن. که البته معمولاً بعدش میفهمیم همش فیلم بوده و میخواد سر به تنِ اون دختر یا زن دیگه نباشه...
• پسرها (و مردها) هم در کنار خیلی ویژگی‌های بدِ دیگه، یه ویژگی بد دارن که ظاهراً ضررش از نفعش بیشتره. چه ویژگی؟ کلاً همیشه انگار با هم مخالف هستن و حرف‌های همدیگه رو نقد میکنن و حتی ممکنه فحش هم به هم بدن که فقط حرفشان به کُرسی بشینه و بقیه بگن حق با اون بود. البته بعدش توی تنهایی خودشان به این فکر میکنن که بابا طرف راست هم میگفت...

نه اون عزیزم و گلم و قربان صدقه‌های مصنوعی و نه این قلدر بازی‌ها و اصرار های بی‌جا برای به کُرسی نشاندنِ حرف خود.

پس باید چکار کرد؟
باید با قدرت به همین شیوه ادامه داد.
من چه میدانم، میلیاردها سال گذشته و ما انسان‌ها «آدم» نشدیم. الان که با توجه به شواهد، آخرالزمان هم رسیده، انتظار داشته باشم که این شرایط عوض بشه و انسان‌ها یهویی منطقی و متواضع و فروتن بشن؟

درِ دوم

این روزها بحث انتخابات داغ شده.

من شخصاً آقای رئیسی رو شایسته میدانم به دلایل مختلف. البته از اونجایی که شما همگی واقعاً هم خیلی به سرنوشت کشورتان اهمیت میدید و چند روز هم هست که دارید راجب نامزدها حسابی روزی چند ساعت تحقیق میکنید که فرد شایسته رو پیدا کنید، دلایلم رو نمیگم. چون میدانم که شما واقعاً انقدر این قضیه براتان مهمه که نیازی به دلایل من ندارید.

یه سری ها هم این وسط فکر میکنن با رای دادن میرن بهشت. که اتفاقاً یجورایی هم درست فکر میکنن.

فکر کردید میخوام این دسته رو نقد کنم؟

ایران تقریباً تنها کشوری هست که داره حرف خدا (یعنی اسلام واقعی، یعنی تشیع) رو اجرا میکنه (با تمام کاستی‌هایی که هیچکس هم منکرشان نمیتانه باشه. بالاخره حکومت امام زمان (عج) که نیست که بخواد بی‌عیب باشه. همین که تلاش کرده در مسیر درست باشه خودش ارزشمنده. از این خیلی بهتره که مثل عربستان بشیم گاوِ شیردهء آمریکا و اسرائیل) و تقریباً تنها کشوری هم هست که جلوی زورگوها و انسان‌های شیطان‌صفتِ این دنیا، یعنی صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها و انگلیس و فرانسه و غیره، ایستاده و موی دماغ اونها شده و برای حق میجنگه و مقاومت میکنه. طبیعتاً مقاومت کردن هزینه هم داره. من شخصاً ترجیح میدم مرغ و پنیر گران بشه و کمتر غذا بخورم و کمتر لباس بخرم و کمتر «لذت» ببرم ولی گاو شیرده و توسری‌خور و نوکر نشم و عزت‌نفس و اقتدار داشته باشم. شما میتانید اعتقاد دیگه‌ای داشته باشید. خلاصه اینکه معلومه که رای دادن به اینجور کشور و اینجور طرز فکری، حتی اگه مستقیماً باعث بهشت رفتن هم نشه، کار ارزشمندی هست که یه «انسانِ حقجو و با انصاف» وظیفه داره حداقل به خاطر «انسان‌بودن» انجام بده.

البته برای باز و بسته شدنِ درهای بهشت بهتره اول حواسمان به اون پَر و پاچه‌هایی باشه که میندازیم بیرون و پسرها و مردهای مردم رو تحریک میکنیم... و البته به اون چشم‌هایی که مثل گرگ دنبال دختر و زن‌های مردم توی فضای مجازی و واقعی، میچرخن. اعتقادات و ایمان هم پیشکشمان.

خلاصه حالا چرا «باید» رای داد؟

هیچ بایدی هم واقعاً در کار نیست. من شخصاً رای میدم و به آقای رئیسی هم رای میدم. شما هم اون کاری که صلاح میدانید و فکر میکنید درست هست رو انجام بدید.

پایان.

اگه دوس داشتید یه سری حرفها راجب دین و دنیا و آخرت و سایر چیزهایی که هیچکس سمتشان نمیره بخوانید، میتانید به کانال تلگرام من سر بزنید.

«در» های این انتشارات هم قراره به هم ربطی نداشته باشن.

با تشکر از سیستمِ فوق پیشرفتهء ویرگول در دسته‌بندیِ مطالب که باعث شده ما هزار تا انتشارات بسازیم و خودمان و بقیه رو هم سر کار بزاریم.

مخلص،

یا علی.