دستور رژیم لاغری-قسمت1

جمله‌هایی مانند: «لطفا به دادم برسید! می‌خواهم لاغر شوم.»، «می‌خواهم اندامی متناسب داشته باشم.» یا «می‌خواهم شوهرم مرا زیبا بداند.» معمولا اولین حرفی است که بیشتر افراد، برای مشاوره درباره کاهش وزن و دریافت رژیم لاغری به زبان می آورند.

این جمله‌ها معمولا اولین حرفی است که افرادی که برای مشاوره درباره کاهش وزن  به زبان می آورند.

مشکل اصلی

مشکل اصلی، رژیم غذایی است نه غذا! ما که رژیم لاغری می‌گیریم؛ معمولا تمایل داریم به غذا به چشم یک دشمن بنگریم. تبهکار غول‌پیکر و پست فطرتی که به محض تضعیف محافظان، می‌تواند گیرمان بیندازد. مدام به ذهنمان خطور می‌کند و به هر کجا که می‌رویم در زوایای آن کمین کرده، مبادا ما را تطمیع کند. آیا می توان از شر این خصم توانا خلاص شد؟

در واقع، این عمل «رژیم گرفتن» است که غذا را در موضعی خصمانه نگه می‌دارد.
 از روی تجربه می‌دانید به محض این که سوگند می‌خورید که رژیمی را شروع کنید، ضمنا شروع می‌کنید به اندیشیدن درباره غذاهایی که می‌توانید یا نمی توانید بخورید.
 این یکی چقدر کالری دارد؟ چقدر فداکاری بکنم تا بتوانم آن را بخورم؟ پنجمین قاشق پنیر بی کالری‌تان را که به دهان می‌گذارید و در همان حال، هر چه بیشتر به کیک شکلاتی فکر می‌کنید، احساس ضعف بیشتری به شما دست می‌دهد.

غذای خوب، اندام متناسب.

این‌جاست که دشمن می‌تواند به آسانی نزدیک شود و بار دیگر پیروزی گردد. بالاخره باید دریابیم که دیگر نمی توانیم مطيع رژیم‌های لاغری باشیم. ما استحقاق هر دو را داریم: هم غذای خوب، هم اندام متناسب.

توجه کنید که وقتی درباره شخص لاغر حرف می‌زنم منظورم «شخصی است که به طور طبیعی لاغر است» این شخص با شخص لاغری که غذایش برگ کاهو و هویج است و مدام داروهای ملین مصرف می‌کند از زمین تا آسمان تفاوت دارد. شخصی که طبیعتا لاغر است بهترین مواد خوراکی را مصرف می کند در سوپرمارکت به سراغ شیرینی هایی که کربوهیدرات کمتری دارند نمی رود؛ به سراغ بهترین شیرینی ها می رود.

در ویرگول بخوانید: خوراکی های مفید

حال آن که کسانی که رژیم لاغری دارند به سراغ آن بیسکوییتهای خشک کهنه بی مزه می روند. ضمنا همه وجودشان پیرامون غذا می‌چرخد. آنقدر ذهنشان به غذا مشغول است که برای خلاقیت و کار و تفریح و دوستان و مهم‌تر از همه، نیازهای شخصی خودشان فرصتی نمی یابند. نخستین اندیشه شخصی که رژیم لاغری دارد به هنگام بلند شدن از رختخواب این است که: «امروز باید تلاش کنم چه چیز را نخورم تا دو سه کیلو بر وزن نیفزایم؟»

واقعا که چه آغازی برای یک روز تازه! هنگامی که در اندیشه غذاها گم شده و فرو رفته اید، چگونه می‌توانید به اندیشه‌های مثبت برای آغاز روز در مسیری درست، دست یابید؟ با چنین طرز تفکری، شخصی که رژیم لاغری دارد از دست دادن هرگونه توجه نسبت به خویشتن را آغاز می کند. حس «احترام به خود» او آسیب می‌بیند، و امکان موفقیت در همه زمینه های زندگی به شدت پایین می‌آید.

رژیم های لاغری یا شکست ذهنی

خودتان را برای شکست آماده نکنید! رژیم‌های لاغری، زمینه ذهني شکست را مهیا می‌کنند. شاید بتوانید بعضی از تجربه های خودتان را به خاطر آورید. به یاد دارید که در دکه مجله فروشی سوپرمارکت، نشریه مشهور را دیدید که روی جلدش نوشته بود: «تنها رژیمی که موثراست!»؟ به طرزی جنون‌آمیز آن را از روی دکه قاپیدید و پولش را به صندوق‌دار پرداختيد و سراسیمه خودتان را به خانه رساندید تا آن را بخوانید و به خودتان بگویید: «این یکی دیگر واقعا به من متعلق دارد. با این یکی واقعا موفق خواهم شد. واقعا !»

همه اینها بعد از ظهر چهارشنبه اتفاق می افتد. تصمیم می گیرید که از روز شنبه شروع کنید. آنگاه بسته دونات‌هایی را که در آشپزخانه دارید به یاد می‌آورید. به سرعت به آشپزخانه می‌روید و تمامش می‌کنید.
 می‌دانید که باید از شرش خلاص شوید. نمی خواهید که شنبه صبح نزدیکتان باشند. این الگوی خلاص شدن از همه آنچه که شنبه صبح نباید اطرافتان باشد، سراسر تا تعطیلات آخر هفته ادامه می یابد.

در ویرگول بخوانید: لاغری با عرقیات گیاهی

توجیه عدم موفقیت

روز موعود فرا می‎رسد. روز نخست بدون کوچکترین تقلب به سر می‌آید. روز دوم به موفقیت روز اول نیست. یک بستنی قیفی که دیگر چیزی محسوب نمی‌شود. روز سوم دیگر تاب تحملش را ندارید. هیچ چیز دیگر هیچ چیز به اهمیت غذا نیست. حالا فقط و فقط می‌توانید به غذا بیندیشید.

البته که تسلیم می‌شوید و سلامت عقل خالقان این رژیم لاغری را به باد سؤال می‌گیرید. یقین دارید که خالق این رژیم، خودش همواره همانند نی بوده که به دلیلی نامعلوم – تصميم گرفته چاق و چله های این عالم را به عذابي اليم دچار کند.

حتی در سطح عقلی توانسته اید برای شکست خودتان توجیهی بیابید، منتها ناخودآگاه دارید خودتان را برای شکستی دیگر مهیا می‌کنید. با این اندیشه قدرتمند که «من همیشه شکست می‌خورم» شروع می‌کند به خزیدن در سایر زمینه های زندگیتان.

باور شکست خوردن

اگر ذهن نیمه هشیارتان بپذیرد که در رژیم غذایی شکست خورده اید، این توانایی را خواهد داشت که این اعتقاد منفی را به ازدواجتان نیز تعمیم بدهد؛ (تا وادارتان کند که این اعتقاد را نیز بیابید که همدمی شکست خورده هستید)، و همچنین در مورد شغل یا پدر يا مادر بودن شما. ذهن نیمه هشیار این توانایی را ندارد که معقول باشد و به داوری درست بنشیند: همه چیز را تحت اللفظی و على الظاهر تعبير می‌کند.
پس اگر معتقد باشید که در کاهش وزن شکست خورده اید، ذهن نیمه هشیارتان این امر را چنین تفسیر می کند که کلا و عموما موجودی شکست خورده اید.

بدتر از همه مواردی بود که توانستید برای مدتی طولانی به رژیمی ادامه بدهید.
بالاخره موفق شدید اما  دوماه آزگار اسیر شمارشگر کالری‌ها بودید. به سینه همه دعوت‌ها و میهمانی‌ها و گردهم آمدن‌ها دست رد زدید، از ترس این که مبادا آنجا یک دسر لبریز از خامه در انتظارتان باشد. خانواده‌تان از موضع گیری گوشه‌گیرانه شما به تنگ آمده بودند. اما توانستید ۲۵ کلیو از وزنتان بکاهید.

در ویرگول بخوانید: بخورید یا پیری زودرس نگیرید!

پس جشن گرفتید و به خودتان جایزه دادید: یک کافه گلاسه همراه یک کیک شکلاتی. آنقدر دل‌چسب بود که نتوانستید همان‌جا متوقف شوید اندک اندک بر میزان خوراکتان افزوده شد.
 یک ماه نگذشته بود که نه تنها ۲۵ کیلوی از دست داده را بازیافتید، بلکه سه کیلو هم مازاد بر آن اضافه وزن پیدا کردید. حالا در ذهنتان انزجار آورترین شکست خورده موجود بر سیاره زمین هستید. مصیبت واقعی در اینجا این است که در طول رژیم لاغری به امید رسیدن به کاهش وزنی ثابت، رنج بردید.
 در واقع، این اندیشه مصرانه را آفریدید که: «من موجودی شکست خورده ام و نمی‌توانم هیچ کاری را به درستی انجام بدهم.» حالا هم وزنتان بیش از زمانی است که رژیم لاغری را آغاز کرده بودید.

نفرت متابولیسم بدن از رژیم‌های لاغری

متابولیسم بدن شما از رژیم‌های لاغری نفرت دارد دانشگاه ییل، اخیرا به پژوهشی دست زده است که نشان می‌دهد رژیم‌های لاغری عملا به چاقی می انجامند. این پژوهش اشخاصی را در بر می‌گیرد که برای مدتی طویل به طور گاه به گاه رژیم لاغری داشته اند. ظاهرا وقتی کسی رژیم می‌گیرد، متابولیسم بدنش (میزانی که بدنش کالری می سوزاند) پایین می آید تا با میزان کمتر غذا انطباق یابد. وقتی شخص از رژیم دست می‌کشد، متابولیسم یا سوخت و ساز بدنش نمی‌تواند با سرعت لازم به میزان غذای افزونتر واکنش نشان دهد. به همین دلیل، شخصی که رژیم لاغری دارد می تواند به آسانی پنج کیلو از وزن خود را از دست بدهد، و همین که رژیم خود را قطع کند و به روش‌های معمول خود بازگردد، هشت کیلو اضافه وزن پیدا کند.
 این متابولیسم مدام در حال دگرگونی، بدنی می‌آفریند که قادر به تنظیم خود نیست. فرایند هنجار سوخت و ساز جسم «گیج و آشفته می‌شود؛ به طوری که دیگر نمی‌داند چگونه باید واکنش نشان بدهد.
فرایند متابولیسم عاقبت آن قدر گیج و آشفته می‌شود که می‌گوید: «من دیگر کار نمی‌کنم. دیگر نمی‌دانم از من چه می‌خواهی. پس همین جا بمان!»  به همین علت است که این همه خانم‌های ۶۵ ساله به بالا برای مشاوره درباره اضافه می‌روند. آنها سالها رژیم لاغری داشته اند و دیگر نمی توانند از وزن خود بکاهند.

پیشنهاد می کنیم از هر آنچه که می خورید فهرستی تهیه کنید. وقتی که می‌بینید به اندازه یک گنجشک غذا می خورید و بازهم نمی توانید نیم کیلو وزن از دست بدهید، در واقع می توان گفت که متابولیسم شما دست از کار کشیده است. شما باید بدون رژیم‌های لاغری گاه به گاه، به شیوه معقول و منظم خورد و خوراک باز گردید. تنها در آن صورت، جسم می‌تواند به روشنی دریابد که چه باید بکند.

در ویرگول بخوانید: ریزش مو و تغذیه

به جای وزن اقتدارتان را بازیابید

بهای مصیبت‌بار رژیم گرفتن این است که اقتدارتان را از دست می‌دهید.اجازه می‌دهید چیزی برون از شما، مراقب نیازهایتان باشد.

وقتی خودتان اداره این امر را به دست می‌گیرید و شروع می‌کنید به جستجوی دلایل درونی پرخوری‌تان، می‌آموزید چگونه به شیوه‌هایی مثبت با آنها کنار آیید. از این رو، اقتدار و توانایی کامیابی خود را باز می یابید. هدف این مطلب و مطالب بعدی دستور رژیم لاغری این است که دقیقا همین کار را به شما بیاموزد.
برای رسیدن به یک برنامه رژیم غذایی اصولی با ما همراه باشید.

منبع: مجله اینترنتی باروشاپ