جوان ناکام: ویرگول


به عنوان فردی که جان به جانم هم کنند باز شهودی هستم باید عرض کنم که بوی حلوای «ویرگول» به مشامم می‌رسد. در تحلیل ناکامی نسبی ویرگول سخن بسیار است. دلیل کلان آن عدم موفقیت در جذب سرمایه‌های بزرگ بود. دلیل خُردِ آن اما مسلما مدیرانش هستند. به این چند نکته دقت کنید:

در پستی در حساب کاربری دست‌انداز نویسنده مطرح کرده است که در تماس با آقای آجودانیان مسئله‌ای را متذکر شده است. مدیر ویرگول در پاسخ می‌گوید که مشغول آماده‌سازی قابلیتِ ارائه‌ی گزارش پست‌ها توسط کاربران هستند.

در همین رابطه ۲ نکته را متذکر می‌شوم:

اولا این قابلیت که سال قبل هم وجود داشت

دوما این قابلیتی به درد نخور است و نیازی به هیچ تحلیل بیشتری هم برای قضاوت نیست. ثالثا مگر قطعه کدِ آماده‌ی آن (از سال قبل) موجود نبوده است. البته این یک مثال است. همین امروز هم دیدم نظرسنجی برای تغییرات صفحه‌ی اصلی شده است که این تغییرات بود و نبودشان تاثیر بارزی در تجربه‌ی کاربری ویرگول ندارد. اصلا گیر اصلی اینها نیست.

مثلا در موردی دیگر، قابلیت «لیست» را در نظر بگیرید: به عنوان آدمی که دانش برنامه‌نویسی‌ام در حد php متوسط و وردپرس است کاملا بدیهی به نظر می‌رسد که کلیه‌ی قابلیت‌های یک «پست» باید به لیست هم تخصیص داده شود. مثلا برای لیست هم لایک، کامنت، تصویر ویژه و هر آنچه که به موجودیت پست تعلق می‌گیرد فعال باشد. اما در کمال تعجب این به ذهن توسعه‌دهندگان خطور نکرده است و قابلیت لیست به این شکل در حد قابلیتی عقیم و ناقص عرضه شده است.

پیدا کردن قابلیت‌های مناسب برای پلت‌فری مانند ویرگول چندان سخت نیست. مثال دیگر:

بسیاری از افراد در ویرگول نمی نویسند چون مطالب خود را غیر از ویرگول در سایت خودشان هم منتشر می‌کنند. در این حالت اگر مطلب خود را قبل از سایت‌شان در ویرگول منتشر کنند؛ برای مطلب منتشرشده در سایت شخصی از نظر سئو مشکلاتی پیش خواهد آمد. پلت‌فرم مدیوم که معادل جهانی سایت ویرگول است با یک قابلیت این مشکل را به راحتی حل کرده است و افراد می‌توانند ابتدا مطلب را در سایت شخصی خود منتشر کنند و هنگام انتشار در مدیوم آن را از طریق یک تگ کنونیکال به عنوان رونوشتی از مطلب اصلی معرفی کنند.

ولی ویرگول چنین قابلیتی را از روی ناآگاهی یا سیاستی غلط لحاظ نکرده است.

پیشنهاد پایانی اینکه: اگر ویرگول بخواهد دوباره سیری صعودی در سپهر وبلاگ‌نویسی ایران پیدا کند باید لاجرم به «لینکدین ایرانی» تبدیل شود. این نکته از نظر من «میلیون دلاری» است و این را با بررسی‌های اخیر روی لینکدین دریافته‌ام. مدیران و دست‌اندرکاران ویرگول باید تمام تلاش خود را برای وام گرفتن و پیاده‌سازی قابلیت‌های جذاب لینکدین در ویرگل انجام دهند. اگر می‌خواهند رستگار شوند.

و البته یک پی‌نوشت:

باز البته یک سری کارهای ابتکاری و خلاقه هم میشه کرد. این ایده‌ها رو نباید به رایگان میگفتم، ولی حالا دیگه! «در همین ویرگول به صورت خودجوش خیلی‌ها معرفی و بررسی فیلم و سریال و کتاب می‌نویسند، از جمله خودم. در عین حال هیچ عایدی مادی مستقیم نه برای نویسنده‌ها و نه ویرگول ایجاد نمیشه. ویرگول میتونه با ایجاد قراردادها و ساز و کارهای همکاری در فروش با پلت‌فرم‌هایی مثلِ فیلیمو، فیدیبو که کتاب و فیلم و سریال عرضه می‌کنند، هم برای خودش و هم برای نویسنده‌هاش درآمدی ایجاد کنه. بخشی به نویسنده تعلق بگیره و بخشی به ویرگول. این کار میتونه در مورد سایر پلت‌فرم‌ها مثل علی‌بابا، لست سكند، فیدیلیو (در قالب نوشتن سفرنامه برای معرفی تورهای مسافرتی و یا معرفی رستوران‌ها و جاذبه‌های توریستی و حتی کالاهای مختلف در دیجیکالا و نظایر اونها هم انجام بشه. یک بازی برد-برد» مطمئنم اين ايده حداقل در مورد درآمدزايى و جلب مخاطب از طريق معرفى فيلم و سريال، كتاب و سفرنامه جواب ميده.