نگاه‌های بدبینانه و بلندپروازانه به شبکه‌ی لایتنینگ

در مطلب پیشین درباره‌ی شبکه‌ی لایتنینگ بیت‌کوین توضیحات کوتاهی ارائه شد. در اینجا نگاه‌هایی که به برخی از جزئیات آن می‌توان داشت را با دیدگاه‌های بدبینانه و در برابر آن بلندپروازانه بررسی می‌کنیم.

۱. برپایی کانال

برای برپایی کانال لایتنینگ، کاربر باید به صورت دستی یک تراکنش روی زنجیره‌ی پرخرج ایجاد کند.

لایتنینگ در کیف پول‌ها و سیستم‌های فعلی تعبیه خواهد شد و برپایی کانال پروسه‌ای بی‌وقفه خواهد بود. به هنگام دریافت یا خرج کردن بیت‌کوین سکه‌ها باید به جایی انتقال پیدا کنند که می‌توان مستقیما آن‌ها را به کانال لایتنینگ انتقال داد. در این صورت ایجاد کانال هیچ مرحله یا هزینه‌ی اضافی نخواهد داشت.

۲. خاتمه کانال

زمانی که پرداخت انجام شد، شخص باید کانال را به صورت دستی و با انجام یک تراکنش روی زنجیره‌ی پرخرج خاتمه دهد.

احتمالا هیچ نیازی به بستن کانال نخواهد بود و کاربران می‌توانند موجودی کیف پولشان را به طور نامحدود یا برای بازه‌های زمانی طولانی در کانال‌ها نگهداری کنند.

۳. مسیریابی شبکه

از آنجایی که یافتن مسیری کوتاه مابین اعضا از نظر الگوریتمی مسئله‌ی دشواری است، مسیریابی احتمالا مشکل حادی خواهد بود. اگر هیچ مسیری پیدا نشود، کاربر و پذیرنده می‌بایست درگیر پروسه‌ای سنگین برای تغییر روش پرداخت به حالت روی زنجیره شوند.

شبکه‌ی همتا به همتای فعلی (با داشتن معمولا هشت اتصال برای هر گره) نیاز به یک توپولوژی شبکه و بازپخش پیام‌ها دارد. توپولوژی شبکه‌ی لایتنینگ به سادگی بسط دادن این شبکه است.
از آنجایی که حتی در شبکه‌های عظیم به طور میانگین تعداد قدم‌ها در مسیر مابین کاربران کم است، مسیریابی مشکل حادی نیست.
حتی اگر مشکلی در مسیریابی وجود داشته باشد، بدون آنکه حتی کاربر متوجه این قضیه شود پرداخت می‌تواند روی زنجیره انجام گیرد.
تعداد اندکی از گردانندگان بزرگ کانال‌ها می‌توانند مانع مشکلات مسیریابی شوند.

۴. متمرکز بودن کانال‌های پرداخت

شبکه حول چندین قطب بزرگ متمرکز خواهد شد چون این بهینه‌ترین مدل است. این تمرکز، ریسک خطاهای سیستمی کانال را افزایش می‌دهد و زمانی که تعدادی کانال بزرگ دچار مشکل شوند، ایجاد همزمان انبوهی از تراکنش‌های خروج از کانال پرداخت و تراکم روی زنجیره باعث می‌شود تعدادی نتوانند قبل از مهلت مقرر از کانال خارج شوند.

مشوق‌های اقتصادی وجود دارد که مانع از متمرکز شدن شبکه شود و هرکسی می‌تواند یک گره راه‌اندازی کند چون موانع این کار کم است. به علاوه این مشوق وجود دارد که با گرفتن کارمزد کمتر از سایر گره‌ها پیشی بگیریم.

حتی اگر شبکه حول چندین هاب بزرگ متمرکز شود باز هم شبکه‌ی لایتنینگ سیستم جالب و مفیدی ارائه خواهد داد. بیت‌کوین در حال حاضر هم نهادهای بزرگی مثل کوین‌بیس دارد که بخش بسیار بزرگی از دارایی‌ها در آن نگه‌داری می‌شود. با لایتنینگ وجود سکه‌ها توسط نهادها محبوس نمی‌شود و آن‌ها صرفا کار انتقال اطلاعات پرداخت را انجام می‌دهند.

۵. نقدینگی

کانال‌های پرداخت نقدینگی کمی خواهند داشت و بنابراین قلمرو پرداخت‌های انجام شده محدود خواهد بود. هر پرداختی با اندازه‌ی معقول می‌تواند تقریبا آنی نقدینگی تمام کانال را طوری تخلیه کند که لازم شود پرداخت‌های لایتنینگ متوقف شوند.

کاربران تشویق خواهند شد تا با راه‌اندازی گره‌های لایتنینگ و ایجاد نقدینگی، از تراکنش‌ها کارمزد دریافت کنند. همچنین شبکه برای پرداخت‌هایی بسیار کوچکتر از حداکثر ظرفیت کانال استفاده خواهد شد تا از بابت نقدینگی کافی مطمئن باشیم.

۶. نیاز به آنلاین بودن برای دریافت پرداخت

در تراکنش روی زنجیره، فرستنده تنها نیاز به آدرس گیرنده دارد تا پرداخت انجام شود و نیازی به آنلاین بودن گیرنده نیست. در مقابل، در لایتنینگ پیش از آنکه پرداختی انجام شود، گیرنده باید تراکنش اصلاح شده را امضا کند. این محدودیت بزرگی است و به این معناست که گیرنده باید کلید خصوصی خود را در در یک کیف پول گرم (آنلاین) داشته باشد. و این لایتنینگ را برای بسیاری از موارد مانند پرداخت‌هایی با اندازه بزرگ، ATMها، سیستم‌های PoS فروشگاهی یا پرداخت‌هایی به دستگاه‌هایی با اینترنت محدود غیر کاربردی می‌کند.

اگرچه نیاز است گیرنده پرداخت آنلاین باشد اما از آنجایی که تا گیرنده آنلاین نشود نمی‌تواند از پرداخت مطلع شود یا صحت آن را تایید کند، این موضوع در بسیاری موارد تفاوت فاحشی را با حالت پرداخت روی زنجیره ایجاد نمی‌کند. همچنین نیازی نیست که کاربر یا دستگاهی که مستقیما پرداخت را دریافت می‌کند کلیدهای خصوصی را ذخیره کند. برای مثال یک پایانه PoS فروشگاهی یا دستگاه ATM ارزهای دیجیتال می‌تواند پیش از دریافت پرداخت‌ها «تراکنش تسویه‌ی امضا شده» را از ستاد شرکت دریافت کند، ارتباطی که در هر حال برای انجام پرداخت‌ها ضروری است.

۷. نیاز احتمالی به رصد کانال

مشارکت‌کنندگان شبکه‌ی لایتنینگ باید کانال‌های پرداخت را رصد کنند و ممکن است لازم باشد در مهلت خاصی کاری انجام دهند تا از دارایی‌هایشان محافظت کنند. برای مثال انتشار یک تراکنش تسویه‌ی قدیمی و نامعتبر، شروع بازه‌ی زمانی از پیش تعیین شده‌ای است که طرف دیگر باید در طول آن زمان و پیش از مهلت مقرر تراکنش مطالبه خود را منتشر کند تا از دارایی‌هایش محافظت کند. و این، یک بار قابل توجه روی کاربران است.

نیازی نیست که کانال‌ها در همه‌ی زمان‌ها تحت رصد باشند چون این بستگی به بازه‌ی تعبیه شده در قفل زمانی نسبی دارد. سرویس‌های رصد کانال (برج‌های مراقبت) می‌توانند با انجام رصد از طرف کاربران این ریسک راه کاهش دهند: این سرویس‌ها می‌توانند به کاربر در مواقع انتشار تراکنش تسویه‌ی نامعتبر هشدار دهند یا خودشان تراکنش مطالبه را انتشار دهند؛ در صورتی که از پیش توسط کاربر امضا و در اختیارشان قرار داده شده باشد.

شبکه‌ی لایتنینگ در واقعیت چیزی میان این دو دیدگاه خواهد بود. در ابتدا نزدیک به دیدگاه بدبینانه شروع می‌شود و به تدریج تکامل یافته و با رفع موانع آن به دیدگاه بلندپروازانه نزدیک خواهد شد.

منبع ترجمه