آفریقا، سرزمینی ناشناخته و مظلوم اما غنی از معادن نفت، الماس و طلا؛ و همینطور نویسندگانی با استعداد ...

اولین نویسنده: چینوا آچه به

آلبرت چینوالوموگو آچه به، معروف به «چینو آچه به»، در 16 نوامبر 1930 در شهر کوچک اگیدی در استان آنامبرا، از شهرهای گوچک ایگبوزبان شرق نیجریه به دنیا آمد. او کتاب هاب درسی پدرش را می خواند و به داستان های محلی نیجریه ای مادر و خواهرانش با شور و اشتیاق گوش می داد. او بعد از مدتی که مدرسه را تمام کرد، بورسیه پزشکی گرفت ولی بعد از یک سال تغییر رشته داد و در رشته ی علوم انسانی به ادامه تحصیل مشغول شد. او می گوید که یکی باید پیدا شود تا آفریقا را از درون ببیند و چنین شد که دست به قلم برد و در نهایت در سن 82 سالگی در سال 2013 از دنیا رفت.

نام کتاب: همه چیز فرو می پاشد.

رمان همه چیز فرو می پاشد، دو داستان در هم تنیده با مرکزیت مردی به نام اوکنکو از روستای ایبو در نیجریه را روایت می کند. یکی از این داستان ها، ماجرای از بین رفتن جایگاه اوکنکو در قبیله ای است که در آن زندگی می کند. این رمان با ارائه ی نثری زیبا، داستانی تأثیرگذار درباره ی نبرد همیشگی و بی پایان فرد با جامعه را نقل می کند و داستان دوم به برخورد فرهنگ ها و ویرانی دنیای اوکنکو به خاطر حضور مبلغین مذهبی پرخشاشگر و تازه کار از اروپا می پردازد.

• نظر من: اولین تجربه من ازادبیات افریقا بود وبهترین تجربه شد حتما بخونیدولذت ببرید. رمان همه چیز فرو می پاشد، روشن گرانه ترین و جاودان ترین شرح از زندگی مدرن در آفریقاست و تجربه ای بسیار واقعی و تأثیرگذار از دنیایی بی رحم برای مخاطبان.

قسمتی از متن کتاب:

این ماجراها به چندین سال پیش برمی گشت، وقتی که او جوان بود. انوکای پابه سن گذاشته، ناتوان و درمانده و فقیر بود و زن و بچه اش زندگی بخور و نمیری را می گذراندند. وضع زندگی انوکا مایه ی مضحکه ی خاص و عام شده بود. قسم خورده بودند دیگر یک کوری هم به او قرض ندهند چون هیچ وقت بدهی هایش را پس نمی داد. اما انوکا همیشه در بیشتر قرض گرفتن و افزودن بر بدهکاری هایش موفق می شد.

دومین نویسنده: بن اکری

بن اکری شاعر و رمان نویس در شهری در نیجریه به دنیا آمد و دوران کودکی اش را در انگلستان گذراند و در 17 سالگی به نیجریه برگشت. او متولد 15 مارس سال 1959 است. مضمون بیشتر داستان هایش درباره ی جنگ های داخلی نیجریه است.

نام کتاب: راه گرسنگان

رمان راه گرسنگان، در همان دهه ای که جایزه ی بوکر را کسب کرد، تبدیل به اثری کلاسیک شد. راوی داستان، روح پسربچه ای به نام آزارو است که طبق فرهنگ قبیله ی یوروبا در نیجریه، در برزخی بین زندگی و مرگ قرار دارد. زندگی ای که آزارو برای خودش می بیند و حکایتی که تعریف می کند، سرشار است از غم و ناراحتی. اما او به شکل غیرقابل توضیحی با لبخندی بر لبانش به دنیا می آید. او دوباره به مرگ نزدیک می شود ولی عمرش به دنیا باقی می ماند. والدین مهربان و دلسوز آزارو اما، تمام مال و دارایی خود را برای نجات جان پسرشان صرف می کنند و فقیر می شوند.

• نظر من:این رمان من رو یاد کتاب صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز می اندازه. تنش موجود در دنیای زندگان با تمام خشونت ها و کشمکش های سیاسی و وسوسه ی قلمرو بدون اضطراب و آرامش بخش مردگان، نیروی محرک و پیش ران داستان رمان راه گرسنگانه و از نظر من رمان شگفت انگیزیه.

قسمتی از متن کتاب:

در میان ما حتی یک نفر هم یافت نمی شد که چشم انتظار زاده شدن باشد. ما از سختی های هستی، آرزوهای برآورده نشده و بی عدالتی های مقدس جهان، هزارتوهای عشق، جهل والدین، حقیقت مرگ و بی تفاوتی های شگفت انگیز زندگان در میان زیبایی های ساده و بی آلایش جهان منزجر بودیم. از بی رحمی انسان ها که تمامی شان کور به دنیا می آیند و تنها اندکی از آن ها دیدن را می آموزند، وحشت داشتیم.

سومین نویسنده: نگوگی واتیونگوو

نگوگی واتیونگوو، 5 ژانویه ی 1938متولد شد. او استاد دانشگاه و نویسنده ای کنیایی است. از آثار او می توان از رمان، نمایشنامه، داستان کوتاه و مقاله نام برد. همینطور او نقد ادبی و اجتماعی و ادبیات کودکان را نیز می نویسد. واتیونگوو، بنیانگذار و سردبیر ژورنال Mũtĩiri است.

نام کتاب: گریه نکن بچه جان

کتابی برای رهایی سیاه پوستان و تلاش هایش برای پس گرفتن زمین ها و حقوق شان از اربابان پر جور و ستم. نوینده در چند سال اخیر از او به عنوان یکی از برندگان احتمالی جایزه‌ی نوبل یاد شده است. او به خاطر نظریات انتقادی بارها تحت تعقیب حکومت کنیا قرار گرفته است.

• نظر من: کتابی از تلاش برای آزادی و رهایی سیاه پوستان از زیر دست اربابان و پس گرفتن چیزی که مال خودشان بود. متن روان، گویا و پراحساس. یه شاهکار. حتماً توصیه می شه.

قسمتی از متن کتاب:

ما امروز به همین دلیل اینجاییم. همه ی ساه ها با هم برابرند. با هم باید یک صدا فریاد بزنیم: زمان آن فرا رسیده مردم را به حال خود بگذارید! ما زمین خود را می خواهیم، همین حالا.

چهارمین نویسنده: یا جسی

یا جسی، متولد سال 1989، رمان نویسی غنایی/آمریکایی است.جسی در شهر مامپونگ در غنا به دنیا آمد. خانواده اش در سال 1991 به آمریکا مهاجرت کردند و او در آلاباما بزرگ شد. او، در بچگی، کودکی خجالتی بود و بهترین دوستان خود را کتاب های مختلف می دانست. جسی در هفده سالگی و پس از خواندن کتاب «سرود سلیمان» نوشته ی تونی موریسون، تصمیم گرفت که نویسندگی را به عنوان حرفه ی اصلی خود انتخاب کند.او در دانشگاه استنفورد، هنر خواند و دوره ی نویسندگی خلاق دانشگاه آیوا را نیز پشت سر گذاشت. جسی اندکی بعد از فارغ التحصیلی از استنفورد، نوشتن اولین رمان خود را آغاز کرد.

نام کتاب: به خانه بیا

کتاب خانه‌روان، رمانی نوشته ی یا جسی است که به زیبایی تمام، داستان جذاب دو خواهر را روایت می کند. دو خواهر ناتنی به نام های افیا و اسی در دو روستای مختلف در غنا به دنیا می آیند. افیا با مردی انگلیسی ازدواج می کند و زندگی راحتی در اتاق های مجلل قلعه ی کِیپ کوست دارد. اما افیا نمی داند که خواهرش اسی، در سیاهچال های همین قلعه زندانی بوده، به همراه هزاران نفر دیگر در بازار برده فروشان به فروش رسیده و به آمریکا برده شده است. بخشی از روایت رمان خانه‌روان به داستان نوادگان افیا در طول قرن ها جنگ در غنا می پردازد. بخش دیگر داستان، روایت گر زندگی اسی و فرزندانش در آمریکاست.

• نظر من: داستانی جسورانه و ارزشمند و تاثیر گذار. کتاب خانه‌روان با داستان بسیار جذاب و تأثیرگذار، دید جالبی به تاریخ داره و با تیزبینی و ظرافتی مثال زدنی به این موضوع می پردازه که چگونه خاطراتِ زخم های بردگی و اسارت در روح و ذهن یک ملت ثبت می شه. (اولش یه ذره گیج کنندست ولی بعدش به شدت جذاب میشه.)

قسمتی از متن کتاب:

می خواهی بدانی ضعف چیست؟ ضعف، این است که با کسی به شکلی رفتار کنی که انگار به تو تعلق دارد. قدرت، دانستن این است که هر کسی به خودش تعلق دارد