خانم برنامه نویس

سلام،

من یک برنامه نویس هستم که علاقه شدیدی به نوشتن داره. فک میکنم آخرای سال 96 بود که با ویرگول آشنا شدم و از طریق کانال تلگرام پست ها را میخوندم، معمولا پست های جالبی بودند و از همون موقع علاقه داشتم که بیام اینجا و بنویسم. امروز بالاخره این فرصت پیش اومد. دلم میخواست یه جا باشه که کلی درد و دل کنم و از دغدغه های روزانه یک خانم برنامه نویس بنویسم چیزی که خیلی در جامعه امون نمیشنویم در موردش.
چرا؟چرا خانمای این رشته تو شبکه های اجتماعی تخصصی مثل آقایان فعال نیستند؟
چون معمولا پسرا به این رشته ها علاقه دارند یا تعداد پسرای این رشته بیشتره ؟! نه به نظر من علتش این نیست. تا جایی که من توی اطرافیانم دیدم علتش بیشتر برمیگرده به خود خانم ها ، خودشون حاضر به شرکت در جوامع تخصصی نیستند، اکثرا درون گرا هستند و معمولا اینقدر غرق کار میشن که یادشون میره ازش لذت ببرند. اکثر خانم های برنامه نویسی که میشناسم کارمندهای فوق العاده ای هستند و البته مسئولیت پذیر. همین مسئولیت پذیری باعث شده تکرو باشند، اونا اکثرا هم علاقه به گروه تشکیل دادن ندارند و از مشارکت زیاد خوششون نمیاد. همه اینایی که میگم را واقعا دیدم ! البته یه ویژگی منفی خیلی مهم هم اکثرا دارند اون هم اینکه از مطرح شدن در جایی که آقایون برنامه نویس هم حضور داشته باشن خجالت میکشن یه جور حس عدم اعتماد به نفس. البته این عدم اعتماد به نفس خیلی عجیبه چون خانم ها معمولا توی دانشگاه نمرات بهتری از آقایون میگیرند کمتر اهل تقلب هستند و معمولا توی تحلیل ها قوی هستند پس چی میشه که توی محیط های کاری دنبال چالش نیستند یا وقتی وارد بازار کار میشن اینقدر گوشه نشین میشوند؟
اگر شما هم تا به حال با این مسئله روبرو شدید یا براتون سوال شده خوشحال میشم نظرتون را بدونم.