دهگردی، وبسایت رزرو اینترنتی خانه های روستایی و اقامتگاه های بوم گردی در ایران
اندر حکایت آدم رنگی های میزبان
این پست شما رو با یکی از رنگی ترین خونه های دهگری آشنا میکنه. یکی از دنج ترین و زیباترین نقاط دنیا که میتونی تجربه های جدید و باحالی کسب کنی. رنگین خانه نه فقط از نظر ظاهری بلکه از نظر باطنی یه رنگین کمان تمام و کمال هست.
رنگین خانه یک اقامتگاه بوم گردی در شهسوار مازندران هست که توسط دو برادر خسته از شهر تاسیس شده و در حال حاضر نقطه ی جمع شدن آدم رنگی هاست.
رنگین خانه کجاست؟
رنگین خانه وسط یه باغ بزرگ در فاصله 15 دقیقه ای شهر تنکابن و در روستای شعیب کلایه قرار داره. قبلاً زمینی که اقامتگاه توش ساخته شده زمین اجدادی آرمان و آرش(میزبان های اقامتگاه) بوده که به شغل چایکاری مشغول بودن. از تنکابن به سمت شعیب کلایه که حرکت میکنی و از جاده ی باریک روستا که با ماشین داری میری اطرافت مزارع برنج و چای میبینی. تا برسی به تقریباً انتهای روستا و وارد کوچه ی خاکی میشی و میرسی به یک درب بزرگ که درب ورودی اقامتگاه هست. کوچه رو که ادامه بدی میرسی به مزارع چای وسیع و در انتهای مزارع کوه و جنگل رو میتونی ببینی. این یعنی اینکه در زمان اقامتت در رنگین خانه تجربه گشت زنی در مزارع چای و جنگل های بکر شهسوار رو داری.
ساختار اقامتگاه
اقامتگاه رنگین خانه یک خانه چوبی گلی هست که با دستان هنرمند آرمان و آرش ساخته شده. یک خانه که از بالا نگاه میکنی شبیه کمانِ رنگین کمان هست. طرح مینیمالیستی خانه مشغولیت ذهن شما رو ته نشین میکنه. پنجره های رنگی رنگی که روزها نورهای رنگی رو به داخل خانه هدایت میکنه. اقامتگاه یک حال+دو اتاق خواب داره و آشپزخانه، اتاق ها مجهز به تخت خواب هستند و حال یا لابی مجهز به مبلمان و میز ناهار خوری. درسته که اقامتگاه وسایل آشپزی رو تمام و کمال داره اما در مدت اقامتتون در رنگین خانه شما دست به سیاه و سفید نمیزنید. چون اگه تا اینجا اومدی و دستپخت آرمان رو تجربه نکنی که سَفرت تکمیل نشده!
حیاط اقامتگاه دور تا دورش درخت و باغ و باغچه هست، این یعنی اینکه هم اینجا دنج و محصور هست و در مدت اقامتتون شما کاملاً راحت هستید و از طرفی بودن باغ و باغچه یعنی تمامی مایحتاج اقامتگاه از محصولات ارگانیک و سالم خود حیاط هست. گوشه ی حیاط یه ساختمون خوشگل A-Frame دیده میشه که محل زندگی میزبان ها هست. توجه داشته باشید در مدت اقامتتون در رنگین خانه کسی غیر از شما اونجا حضور نداره. البته تا موقعی که واحد دومی رنگین خانه آماده باشه که اون هم از دنج بودن اقامتگاه کم نمیکنه. روبروی اقامتگاه و از پنجره ی بزرگ شیشه ای یه ساختمون خراب و البته در حال تعمیر دیده میشه. اون خونه ی بابابزرگ آرمان و آرش بوده که دارن بازسازی ش میکنن و میخوان که به عنوان نماد اصالت اونجا حفظش کنن.
تجربه ها
تجربه هایی که در رنگین خانه کسب میکنید شامل گشت و گذار پیاده روی یا دوچرخه سواری در مزارع چای و جنگل های پشت اقامتگاه هست. در فصل برداشت چای تجربه چیدن برگ های چای و بازدید از کارخانه چای روستا. تجربه ی باغبونی همراه با آرش و کاشتن یا برداشتن صیفی جات در باغ اقامتگاه، تجربه پختن غذا و کیک و دسر کنار آرمان در خود اقامتگاه، تجربه شب نشینی کنار آتیش و گپ و گفت با میزبانان اقامتگاه.
آدم رنگی های میزبان
آرمان و آرش که زندگی در شهرهای شلوغ رو تجربه کردن یه روزی تصمیم گرفتن به روستای پدری برگردن و آمیخته با فرهنگ و آداب و رسوم روستایی، زندگی در آرامش و سکوت روستا رو تجربه کنن و این تجربه رو در اختیار دیگران هم قرار بدن. برای رسیدن به این هدف چه کاری بهترین از میزبان شدن در یک اقامتگاه بوم گردی؟ آرش یه برنامه نویسِ آروم و آرمان یه مهندسِ تجربه گراست که فقط کافیه بهش چند تا تخته و چند تا میخ بدی. خونه ای از جنس رویا برات میسازه! آرمان و آرش در کار کردن با چوب نظیر ندارن و البته یکی از مهترین خصوصیاتی که دارن خلاقیت هست. بیکار بشینن کارای خفنی انجام میدن. اونا در اقامتگاه شون یه شعار باحال دارن. " رنگت چه می آید به این خانه" . اگه تا الان براتون سوال شده که چرا رنگین خانه و چرا آدم رنگی؟ باید بهتون بگم تا پاتون و تو اقامتگاه نزارین نمیفهمین و ما هم نمیتونیم براتون توضیح بدیم :)
رزرواسیون
اقامت در اقامتگاه رنگین خانه بصورت کاملاً خصوصی است، یعنی مثل همه اقامتگاه ها فضای اشتراکی نیست. این یعنی اینکه باید حداقل 5 نفر باشی تا بتونی رنگین خانه رو رزرو کنی. اقامت در رنگین خانه برای هر نفر هر شب 200 هزارتومان برای خدمات یک شب اقامت، یک وعده صبحانه، یک وعده ناهار و یک وعده شام است. برای مشاهده اطلاعات بیشتر و رزرو رنگین خانه از این لینک کمک بگیرید.
مطلبی دیگر از این انتشارات
پادکست چی هست و پادکست رادیو دهگردی چیکار میکنه؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
بررسی شرایط اقامت در اقامتگاه بوم گردی ماه سو در بندرانزلی
مطلبی دیگر از این انتشارات
چرا بوم گردی؟ - قسمت اول