گردشگری در پساکرونا چه می شود؟

این پست چکیده ای از گفتگوی محمد زنگانه (هم بنیانگذار دهگردی) و اشکان بروج (موسس آکادمی گردشگری ایران) در لایو اینستاگرامی صفحه دهگردی است که در مورد گردشگری و بوم گردی در پساکرونا انجام شد.

ابتدا این نکته ضروری ست که بگیم ما نمی دانیم پساکرونا چه زمانی ست و دقیقاً چه تاریخی می توانیم بگوییم کرونا تمام شده است. تنها می دانیم سندروم کرونا سالهای سال همراه ما است. یعنی حساسیت ها نسبت به سفر و گردشگری و در تمام ژانرهای آن علی الخصوص محل اقامت در سفر درجه ی بالایی خواهد داشت و خانواده ها و گردشگران در همه نقاط جهان آیتم پاکیزگی و دوری از خطر ابتلا به کرونا را در سرلیست بررسی هایشان خواهند داشت.

ما در این گفتگو به مبحث گردشگری و احتمالات تغییر روند سفر و گردشگری در پساکرونا گفتگو کردیم و بصورت اختصاصی به موضوع بوم گردیها و نیازهای تغییر فرآیند کاری شان برای کم کردن حساسیت گردشگرانی که قصد اقامت در این نوع اقامتگاه ها به بحث پرداختیم.

اشکان بروج موسس آکادمی گردشگری ایران؛ مدیر بازاریابی سایت لست سکند و عضو اولین حلقه ی ایجاد فرهنگ بوم گردی و نویسنده آیین نامه اجرایی اقامتگاه های بوم گردی در ایران است. اشکان بروج با توجه به اینکه در رشته گردشگری تحصیل کرده است علاقه ی بسیار زیادی به مبحث بوم گردی و جامعه محلی دارد و از سال ۱۳۸۸ به صورت حرفه ای در زمینه پژوهش و آموزش به میزبانان در اقامتگاه های بوم گردی کار کرده است.

در بخش اول گفتگو اشکان بروج به این نکته پرداخت که چه فرآیندی برای تغییر سبک سفر و تفریح در سراسر جهان پس از کرونا اتفاق خواهد افتاد.

تحلیل اشکان بروج این بود که سفرها از این پس به سوی انفرادی شدن می رود و یا در گروه های کوچک خانوادگی و در فواصل کوتاه اتفاق خواهد افتاد. یعنی سندروم کرونا احتمالاْ فکر ما را به این سمت خواهد برد که کاملاْ امن و در گروه های کوچک خانواده خود و یا گروه دوستانه ی کم تعداد و در تعداد روزهای کم سفر کنیم. تورهای گردشگری به احتمال زیاد تا سال آینده از لیست سفرهای گردشگران خط خواهد خورد و میل به سفرهای گروهی بسیار کم خواهد شد. زین پس اولین گزینه برای اقامت گردشگران در سفر خانه های آشنایان؛ فامیل و ویلای دوستانی است که آنها رو میشناسند. اگر به این گزینه ها دسترسی نداشته باشند به احتمال خیلی زیاد گزینه بعدی هتل ها خواهند بود که بوسیله منظم بودن ساختار آنها مطمئنا پروتکل های بهداشتی مرتبط با ویروس کرونا را رعایت کرده و گردشگران می توانند اتاق خصوصی خود را داشته باشند. و در نهایت اگر از نظر بودجه در تنگنا باشند گزینه ی بعدی آنها اقامتگاه های بومگردی یا خانه های محلی خواهد بود اما در صورتی این گزینه را انتخاب خواهند کرد که کاملاْ از شرایط بهداشتی و رعایت اصول مرتبط با گندزایی و ... مطمئن شده باشند.

اقامتگاه های بوم گردی فضاهایی دسته جمعی هستند؛ یعنی پایه و اساس اقامتگاه های بوم گردی بر این استوار است که گروه های مختلف از فرهنگ های متنوع را در یکجا جمع کرده و در ر‌‌اس آنها میزبان اقامتگاه بتواند رابطه ای جدید بین این فرهنگ ها ایجاد کند. اما این موضوع می تواند در زمان کرونا زمینه ساز شیوع بیماری باشد.

اگر که اقامتگاه ها به رعایت پروتکل های بهداشتی اهمیت ندهند به سرعت در پایان چک لیست اقامت گردشگران قرار خواهند گرفت و در مدت زمان کوتاهی بازار سفر و گردشگری را به هتل ها اهدا خواهند کرد.

پس اگر اقامتگاه ها می خواهند همچنان در این بازار بمانند و گوی سبقت را از مابقی سبک های اقامتی بگیرند باید پروتکل هایی را که مرتبط با سندروم ویروس کرونا است رعایت کنند.

اما این پروتکل ها چیست؟

بخش زیادی از پروتکل های بهداشتی که وزارت بهداشت و درمان ایران منتشر کرده است در لینک زیر موجود است که شامل تعریف نوع بیماری؛ علائم؛ روش های پیشگیری و روش های ضدعفونی کردن محیط کار است و مواردی که میزبانان اقامتگاه های بوم گردی باید بدانند از صفحه ۳۷ به بعد است. لطفا مطالعه کنید.

لینک دستورالعمل وزارت بهداشت و درمان

اما مواردی هم است که میزبانان باید در مدیریت کردن اقامتگاه خود در زمان حضور مهمان ها توجه کنند که اشکان بروج در این گفتگو به اختصار به چند نکته آن اشاره کرد.

اولین مورد این است که باید فرآیندی طراحی گردد که مهمانان در هنگام پذیرش تب سنجی شده و در صورت وجود علائم و برای حفظ امنیت مهمانان دیگر حاضر در اقامتگاه از پذیرش مهمانی که علائم مشکوک دارد جلوگیری شود. حفظ فاصله بین مهمانان حاضر در یک زمان در محیط اقامتگاه باید مورد توجه قرار بگیرد. در بالا اشاره کردیم که پایه های یک اقامتگاه بوم گردی بر جمع کردن مهمان در یک نقطه و آشنایی آنها با همدیگر و گپ و گفت های شبانه دور آتشونی استوار است اما در صورت وجود سندروم بیماری کرونا باید میزبانان بتوانند از این کار خودداری کنند. فرآیندی برای گشت و گذار مهمانان طراحی کنند که در فواصل مختلف مهمانان را در نقاط مختلف طبیعت اطراف پخش نمایند که احتمال تماس مهمانان با هم کاهش یابد. میزبانان باید پک های بهداشتی و شخصی شامل ژل ضدعفونی؛ ماسک؛ دستکش؛ ظروف شخصی و ملحفه تهیه کرده و در هنگام ورود مهمان به او تحویل دهند. آسیب پذیرترین نقطه برای اقامتگاه های بوم گردی آشپزخانه های آنها است پس احتمال کاهش سفارش غذا بسیار زیاد است. اقامتگاه ها می بایست غذاها را نیم پز کرده و برای پخت کامل غذا آن را تحویل مهمان دهد تا مهمان خودش فرآیند پخت غذا را تکمیل نماید. طبیعتاْ استفاده از رستوران و سالن های غذاخوری عمومی در بسیاری از اقامتگاه ها پایین خواهد آمد. پس میزبانان باید فرآیندی برای تحویل غذا در اتاق خصوصی مهمان طراحی کنند تا با خیال آسوده تری مهمان بتواند غذا سرو نماید.

اقامتگاه ها همچنین می توانند برای چک کردن نظام سلامت محیط اقامتگاه شان از کارشناسان بهداشت حرفه ای یا HSEها کمک بگیرند. برای دیدن شرح وظایف این کارشناسان مطالب موجود در این لینک را مطالعه کنید.

محمد زنگانه در این باره گفت : پس این وجود و با رعایت این پروتکل های بهداشتی امکان افزایش قیمت اقامت در اقامتگاه های بوم گردی بالا خواهد رفت و رفته رفته این سبک سفر که به سبکی ارزان معرفی شده بود در رده سفرهای ارزان دیگر نخواهد بود و رفته رفته انتخاب این سبک سفر با کاهش چشمگیری مواجه خواهد شد.

اشکان بروج اما ایده ای دیگر داشت؛ او خاطر نشان کرد ما چیزی به نام سفر ارزان نداریم و نباید این سبک سفر را به این شکل معرفی کنیم. ما به جای سفر ارزان باید بگوییم "سفر بهینه".

سفری که تمام ارکان آن نظام مند و برنامه ریزی شده باشد و همه آن چیز که نیاز داریم برایمان فراهم باشد. این می شود که میزبانان باید بدانند بعد از افزایش قیمت چه ارزش های پیشنهادی به مهمانان عرضه کنند و سفر آنها را بهینه تر کنند. بعنوان مثال طراحی فوق برنامه هایی که مهمانان را بیشتر درگیر کرده و از آن لذت ببرند و اوقات فراغتشان کاملاْ پر شود. ارزش پیشنهادی می تواند چیزی باشد که ایجاد آن برای اقامتگاه ها یا رایگان تمام شود و یا با هزینه ی بسیار پایین تری طراحی شود و هزینه های زیادی به اقامتگاه اضافه نکند و همچنین بهترین تجربه ها را در اختیار مهمانان قرار دهد.

اما در مجموع مهمانی که اقامتگاه محلی و بوم گردی را برای اقامت خود انتخاب می کند و نیاز به آسودگی خیال دارد تا سندروم کرونا را فراموش کند و چند روزی را در آرامش و آسایش طبیعت و روستا زندگی کند هزینه های اضافه را می پذیرد. چون این هزینه ها اضافه می شود که مهمانان در امنیت باشند.

اشکان بروج در ادامه در مورد یادگیری و آموزش صحبت کرد و خاطر نشان کرد : در این بازه زمانی که میزبانان اقامتگاه ها مهمان ندارند و به نوعی وقتشان آزاد است باید بتوانند در موارد متعددی آموزش کسب کنند و از این زمان نهایت استفاده را ببرند. میزبانان اقامتگاه بوم گردی باید بتوانند آیتم های بررسی مالی؛ آیتم های تبلیغات و بازاریابی و استفاده از تکنولوژی را یاد بگیرند. میزبانان اقامتگاه بوم گردی باید بتوانند مدل های موفق بوم گردی در سراسر جهان و ایران را تحلیل کرده و از این مدل های موفق یاد بگیرند و این زمان که وقت آزاد زیادتری دارند استفاده کرده و به یادگیری مشغول باشند.

در ادامه مبحث آموزش اشکان بروج چند کتاب معرفی کرد که لیست آنها را در اینجا برای شما می گذاریم :

• دستورالعمل جهانی برای ایجاد؛ توسعه و مدیریت اقامتگاه های بومی (بوم گردی)
• توانمند سازی زنان از طریق گردشگری
• بوم گردی و اقامتگاه های دوستدار طبیعت
• ظرفیت سازی جوامع محلی برای توسعه گردشگری

امیدواریم از مطالعه این مطلب نهایت بهره را ببرید.