صعود به آسمان

بسم الله الرحمن الرحیم

مسئله: اگر ناگهان من با سرعت ثابت نیم متر بر ثانیه به سمت آسمان پرواز کنم، چه پیش می آید؟ چگونه می میرم؟ اول به خاطر سرما می میرم یا خفه می شوم؟ یا اصلا به دلیل دیگری می میرم؟

سلام! ? خب؛ همون طور که معلومه می خواهیم پاسخ این مسئله رو با هم پیدا کنیم! ?

قبل از شروع بهتره که با ایده اولیه این نوشته آشنا بشید! ?

خب؛ شروع می کنیم!

نیم متر بر ثانیه سرعت زیادی نیست. در واقع از سرعت آسانسور ها هم کم تر است. با این سرعت تقریبا 6 ثانیه طول می کشد تا از دسترس دوستانتان خارج شوید. البته به قد آن ها نیز بستگی دارد.

بعد از 30 ثانیه به ارتفاع 15 متری می رسید که این بیشترین فاصله ای است که یک انسان می تواند چیزی پرتاب کند. این آخرین شانس شماست که کسی برایتان لباس یا خوراکی پرتاب کند.

بعد از گذشت یکی دو دقیقه به ارتفاع بالای برج آزادی می رسید.

بعد از حدود یک ربع به ارتفاع نوک برج میلاد می رسید. هوا در این ارتفاع 3 درصد رقیق تر از سطح زمین است. خوش بختانه بدن انسان این مقدار تغییر فشار و غلظت هوا رو به خوبی تحمل می کند.

اگر همین طوری به صعود ادامه بدید بعد از حدود 3 ساعت به گنبد گیتی خواهید رسید. افزایش سرعت باد در این ارتفاع بسیار محسوس است و دمای محیط شما از نقطه انجماد گذشته است.

ای دیو سپید پای در بند! / ای گنبد گیتی! ای دماوند!
از سیم به سر یکی کله خود / ز آهن به میان یکی کمر بند

پس از گذشت 5 ساعت در صورتی که لباس گرم همراه خود نداشته باشید و به فرض این که تا الآن از سرمای هوا جان سالم به در برده باشید به احتمال زیاد دچار سرمازدگی شده و جان خود را از دست می دهید. اما اگر به اندازه کافی لباس گرم پوشیده باشید آن قدر زنده می مانید که به ناحیه مرگ برسید.

در ناحیه مرگ در ارتفاع نزدیک به 8000 متری (نزدیک به ارتفاع قله اورست) غلظت اکسیژن موجود در هوا بسیار پایین است و برای تنفس و زنده ماندن انسان ها کافی نیست. در نزدیکی این ناحیه شرایط جدیدی را تجربه می کنید: سرگیجه، حالت تهوع، احساس گیجی، کرخت شدن بدن و اختلالات بینایی.

در این ناحیه به علت کمبود اکسیژن، خون به جای دریافت اکسیژن، آن را از دست داده و به هوا می دهد.

تبریک می گویم؛ شما موفق شدید! بالاخره مردید! ?

احتمال آن که بتوانید در شروع ساعت هشتم از پروازتون هنوز زنده مونده باشید بسیار کم است.

و در دو میلیون سال بعد بدن یخ زده شما که با سرعت نیم متر بر ثانیه حرکت می کند از منظومه شمسی خارج شده و وارد فضای بین ستاره ای می شود.

کلاید تامبا ستاره شناسی است که برای اولین بار سیارک پلوتون را در رصدخانه اش مشاهده کرد. وی در سال 1997 درگذشت. قسمتی از بدن وی در سفینه نیوهورایزنز قرار داده شد. ماموریت این فضاپیما عبور از سیارک پلوتون و خروج از منظومه شمسی بود.

من نیز با شما موافقم که این سفر نیم متر بر ثانیه ای سرد، ناخوشایند و به شدت مرگ بار است. اما 4 میلیارد سال بعد خورشید رو به مرگ خواهد بود و تبدیل به یک غول سرخ می شود و زمین را نابود می کند. در آن زمان شما و کلاید تنها انسان هایی هستید که از زمین و منظومه شمسی فرار کرده اید.

این هم خود امتیاز دیگری است که تنها شما دارید! ?

انصافا فکرشو می کردید که با یه فرمول ساده سرعت بشه همچین چیزی رو نوشت؟! ?

سرعت مساوی است با جابجایی تقسیم بر زمان؛ مثلا 5 متر بر (1) ثانیه.

موفق باشید.