چگونه جهان را می شناسیم؟

شاید به نظر عجیب بیاید ولی اگر امواج مختلف را از جهان حذف کنیم، دیگر هیچ چیزی قابل شناسایی نخواهد بود! ما به کمک امواجی که از اشیا به سنسورهای بیولوژیکی یا مصنوعی مان ارسال می شود، جهان پیرامون خود را می شناسیم. مثلا نور یک موج خاص است که سبب دیدن اشیا می شود یا صوت موج دیگری است که باعث شنیدن صدا می شود.

هر موج در واقع میزانی از انرژی است که با به ارتعاش در آوردن یک کمیت فیزیکی مانند جرم، بین دو نقطه ی فضا جابه جا می شود. در گذشته، امواج مکانیکی و الکترومغناطیسی کشف و بررسی شده بودند. موج های مکانیکی با به ارتعاش در آوردن جرم اجسام، انرژی را بین دو نقطه جابه جا می کنند در حالی که امواج الکترومغناطیسی این انتقال را با کمک نوسان میدان های الکتریکی و مغناطیسی صورت می دهند. دسته ی سوم موج ها که تا سال 2016 ناشناخته بودند امواج گرانشی هستند. وجود این امواج در سال 1915 توسط انشتین پیش بینی شده بودند اما نخستین بار گروه لایگو در 11 فوریه 2016 به طور مستقیم این امواج را مشاهده و ثبت نمودند! این امواج، برای انتقال انرژی، دستگاه فضا-زمان را به ارتعاش وا می دارند. بنابراین هر جرمی که در فضا در حال حرکت باشد باید چنین امواجی را در فضا-زمان گسیل دهد، زیرا سبب مرتعش شدن دستگاه فضا-زمان می شود.

تا قبل از ثبت امواج گرانشی، کل اطلاعات ما از عالم به کمک امواج الکترومغناطیسی و مکانیکی صورت می گرفت. ما به کمک قسمت مرئی طیف الکترومغناطیس، اشیا را می بینیم. همچنین به کمک دستگاه های آشکارساز مختلف، سایر قسمت های امواج الکترومغناطیس یعنی امواج رادیویی، ماکروویو، فروسرخ، فرابنفش، اشعه ایکس و ... را مورد بررسی قرار داده و حقایقی از عالم را دریافته ایم. بعلاوه با استفاده از صوت که گونه ای از امواج مکانیکی است صداهای پیرامون خود را می شنویم. اکنون به نظر می رسد که بشر صاحب حس جدیدی شده است، حسی که با امواج گرانشی کار کرده و پرده از اسرار کیهان و زمان برخواهد داشت.