چرا لمیز را دوست داریم؟

چند ماهی میشه که بخاطر تغییراتی که در وضعیت زندگیم رخ داده، وقت و بی وقت میرم لمیز برای انجام دادن کارهام. حس می‌کنم که خیلی بهتر و متمرکزتر می‌تونم کارهام رو در لمیز پیش ببرم. راستش اولش فکر می‌کردم موضوع رفتن به کافه هست، ولی بعد فهمیدم که یه چیزایی هست که لمیز رو برای من جای بهتری برای استفاده میکنه و دوست دارم درباره اون ها یکم بنویسم.

۱- طراحی محیط

محیط لمیز یا بهتر بگم همه لمیزها یه فضای خیلی جالب و پر از المان‌هاییه که آدم با نگاه کردن بهش آرامش می‌گیره و همیشه برای من جذابیت خودش رو داره. یه دیوار سیاه یه دیوار سفید یه دیوار آجری، یه صندلی فلزی یه صندلی چوبی و یه مبل، لامپ های ادیسون، سقف های جالب، لوسترهای عجیب، موزائیک های قدیمی، میزهایی که چوبی هستن یا چوب هایی که میز هستن!

از اونجایی که من برای دکوراسیون خیلی اهمیت قائل هستم، به نظرم طراحی این فضا بسیار دوستداشتنی هست، مخصوصا برای نسل من!

۲- پرسنل و انرژی محیط

خب میرسیم به بخش دوست داشتنی من در مغازه ها که پرسنل و رفتار و انرژی اون هاست. به طرز عجیبی همه بچه های لمیز عاشق کارشون هستن و به شدت با مشتری خوب رفتار میکنن. دفعات زیادی شده که از قهوه یا چیزی که گرفتم راضی نبودم و از چشمام اینو خوندن و بدون هیچ درخواستی برام عوض کردن تا به نقطه‌ی مورد علاقه ام برسم.

رفتار و اخلاق بچه های لمیز خیلی خوبه و در تک تک جزئیاتش معماری شده، هنگام ورود و خوش آمدگویی، هنگام ثبت سفارش، هنگامی که یک دست فروش یهویی میاد توی مغازه و... خلاصه دمشون گرم! من حس خیلی مثبت و خوبی از گذران زمان در لمیز می‌گیرم.

۳- مشتریان

مشتریانی که به لمیز میان هم خیلی جالبن. همه تیپ آدمی میاد و این فضای ژولیده حس خوبی به بقیه منتقل میکنه. بعضا میبینم که افرادی میان داخل که کمی بیحال و غمگین هستن و خوشحال و مشتی از در میرن بیرون و خودم هم از این ماجرا مستنثنی نیستم. فضای لمیز چه شلوغ و چه خلوت جذابیت‌هایی رو داره که ذهن آدم از زمان حال میاد بیرون و انگار که زمان متوقف شده.

۴- قهوه

قهوه لمیز هم به نظر من طعم دلچسبی داره. معمولا همه کافه های تهران، حتی چرت ترین هاشون، روی اینکه قهوه شون بهترین قهوه دنیاست و فلان مغازه های معروف اصن نمیفهمن که قهوه چیه و اینا ادعا دارن. ولی به نظر من یکی از خوش طعم ترین قهوه ها در لمیز یافت میشه و استفاده پشت سر هم و طولانی مدت آن دل آدم رو نمیزنه.

۵- موزیک

موزیک هم بخش مهمی از Chaos محیط لمیز هست. در شلوغی باعث هم زدن صداها میشه و در خلوتی باعث آرامش. بعضا باعث توجه به لیریک موزیک و بعضا باعث برگشت تمرکز به کار میشه. نکته‌ی دیگه‌ای هم هست که روی کیفیت اسپیکر و پخش صدای آن توجه شده و از نظر نقاطی که این اسپیکرها نصب شده است فکر شده و اتفاقی نبوده.

۶- و... ها!

حرف از لمیز بسیار است. شاید بهترین تجربه من از کافه های تهران به کافه زهیر خیابون سمیه و لمیزهای انقلاب، فاطمی، ونک، ولیعصر منوط بشه. ولی زیبایی های این مغازه ها و عمر آن ها و محبوبیت آن ها اتفاقی نیست و باید از طراحی شدن تک تک بخش های اون حس خوب بگیریم.

پی‌نوشت: به خاطر مطالعه این مقاله تصمیم به نوشتن گرفتم.