کوله پشتی من، پر از درّه‌ها و قله‌ها

سال ۹۶ برای من سال عبور از یک سری تجربیات قدیمی و ورود به مسائل جدید بود. چالش های کاری جدید و چالش های جدید شخصی سال گذشته برام انقدر زیاد و پر تنش بود که شاید از گفتن همش ناتوان باشم. اما در کل مهمترین بخش هاش رو سعی کردم یادداشت کنم.

تجربیاتی که به سال بعدی میبرم

• اول از همه مهمترین چیزی که سعی می‌کنم با خودم به سال دیگه ببرم، نحوه تعاملاتم با افراد مختلف هست. سعی می‌کنم چیزی که یادگرفتم و به نظرم میتونه خیلی مفید باشه رو به سال دیگه ببرم همراه با یادگیری بیشتر در ۹۷.
• تجربیات و کنجکاوی های مالی خوبی داشتم امسال که میتونم از بهترین و موفقیت آمیز ترین اون ها به سال بعدی منتقل کنم. سعی کردم تجربیات سرمایه گذاری داشتم و شاید بتونم اسم پروژه های اسفنج، توی‌بار، هزاربده و ... رو نام ببرم. همچنین بازی کردن با سیستم بلاک‌چین به بهانه بیت کوین رو هم میتونم اضافه کنم.
• برای اولین بار هم تونستم یکی از پروژه هام به اسم «صداگرافی» رو آماده واگذاری کنم، با همکاری دوست و شریک خوبم کوثر، تونستیم یه مدیر و یه تیم جدید و پویا برای کارمون پیدا کنیم و با خیال راحت صداگرافی رو به اون ها واگذار کنیم.
• عادت به مطالعه مستمر (حتی شده خیلی کم) ولی هر روز، برنامه ورزشی نسبتا منظم (۳ روز در هفته، کراس فیت یا TRX)، عادت های خوراکی و سلامتی دیگه، تمرکز بیشتر و عدم حواس پرتی و ... نیز از چیزایی بوده که به عنوان عادت به سال بعدی میبرم!
• تجربیاتم در طراحی داخلی رو که بخاطر علاقه شخصی دنبال میکردم رو هم میبرم دیگه!

چیزایی که با خودم به سال بعدی نمیبرم

• شاید باز مهمترین اون ها آدم های مریض و مسموم زندگیم باشن. خیلی از همکاری های ناموفق و دوستی های ناموفقم رو با خودم به سال بعدی نمیبرم. همون طوری که گفتم بهم یاد دادن که چطوری تعامل کنم، ولی خودشون و رابطشون هم سوخت اتفاق شدند. به طور کلی معیار جدیدی برای نگهداشتن آدم های زندگی دارم، اینکه نمک نشناس نباشند، سرشار از انرژی مثبت باشند، حسود نباشند، صاف و ساده باشند، احمق و کودن و مغرور نباشند، در تلاش برای یادگیری باشند و... به طوری کلی تصمیم گرفتم از آدمهایی که به در این سطح و سطوح نیستند به شدت دوری کنم.
• ولخرجی و مصرف بی رویه پول رو به عنوان یه عادت بد از امسال به جا میزارم. سعی میکنم با خودم قسمت های خوب و پر تجربه شو ببرم.
• از این کار به اون کار پریدن و از دست دادن تمرکز در سطح کلان رو سعی میکنم از زندگیم خارج کنم! خیلی اذیتم کرد این وسوسه. باید سعی کنم بهتر به خیلی از چیز ها نه بگم!

ایده‌آل ام در پایان ۹۷

فکر می‌کنم میتونم موارد زیر رو بگم:

• می‌خوام به علیرضای واقعی که پر از Passion عه برگردم و با تمام قوا تلاشم رو بکنم که کارهایی که دارم به بهترین نحو ممکن به سرانجام برسند. موفقیت کاری که در دست دارم از همه چیز امسال برام مهمتر است. برای رسیدن به این موفقیت هر ریسکی فقط یه تلاش تلقی میشه برام.
• یه سری تصمیم های شخصی و خانوادگی مهم هم دارم که فکر میکنم موقع انجام اون ها باشه.
• ایده آلم اینه که آخر سال از سربازی هم معاف بشم بره! :))