جولی و جولیا،یه فیلم حقیقتا حال خوب کن

دیروز دیدم که یکی از دوستان در ویرگول از این فیلم نوشته.دانلودش کردم و دیدم.اول حسابی تو ذوقم خورد که دوبله است. اما بعد متوجه شدم که دوبله یه حس متفاوتی با زیرنویس داره و منو یاد قبل تر ها می ندازه که از تلویزیون فیلم می دیدم و حسش رو دوست داشتم.

داستان در مورد جولیه،یه زن متاهل سی ساله که یه شغل خسته کننده داره.وقتی می فهمه یکی از دوستاش یه وبلاگ داره با خودش می گه چرا من یه وبلاگ نداشته باشم؟ اما درباره چی باشه؟ باید چیزی باشه که منو از فضای کارم دور کنه،رها کنه مثل آشپزی. و همسرش بهش می گه چرا راجع به آشپزی نمی نویسی؟

جولی یه پروژه یه ساله رو شروع می کنه: درست کردن تمام 524 دستور غذای جولیا چایلد در 365 روز و نوشتن دربارشون توی وبلاگش.

و بعد ما کمی به عقب برمی گردیم و می بینیم که جولیا چایلد چطور آشپزی رو شروع کرده.و فیلم همینجوری بین زندگی جولی و جولیا عقب و جلو می شه :)

جولی،خوش انرژی شروع می کنه و نصف حقوقشو خرج نون و روغن زیتون می کنه :)))

وسطای کار می بُرِه....

اینجاست که یه تماس سورپرایز کننده دریافت می کنه و انرژی می گیره و یه تماس دیگه همه امید رو نابود می کنه و دو تماس دیگه گرد جادویی امید رو می ریزه رو زندگی جولیا... و باز زندگی کردن رویاها شروع می شه.

چیزی که من در مورد فیلم دوست داشتم تداوم خوشحالی و غم،امید و ناامیدی،زمین خوردن و بلند شدن بودن و به علاوه کیه که از غذا خوشش نیاد؟

یه جایی پاول،شوهر جولیا وقتی دارن سعی می کنن یه سرگرمی یا شغلی برای جولیا پیدا کنن می گه: از چه کاری واقعا خوشت میاد؟ و جولیا جواب می ده: خوردن :)))))))