4 تا از بهترین فیلم های سال 2021 که دیدم!

سال 2021 با وجودی که هم چنان درگیر پاندمی کرونا بودیم، باز هم سال خوبی از لحاظ سینمایی محسوب می شد. البته باید بگویم که ناامیدی های خودش را هم داشت. مثلا به شخصه از تماشای فیلم گزارش فرانسوی وس اندرسون یا تراژدی مکبث جوئل کوئن حسابی نا امید شدم. اما باز هم سال 2021 سوپرایزهای خیلی خوبی برایم داشت.

لیکوریش پیتزا اثر پل تامس اندرسون

یک اثر ساده اما به شدت جذاب و تاثیرگذار! داستان فیلم در مورد یک عشق نوجوانانه است. عشقی میان یک پسر 15 ساله و دختری 25 ساله که با گذشت سالیان، شکل عمیق تر و پخته تری به خود می گیرد. واقعیت این است که تا به حال ندیده بودم که فیلمسازی تا به این حد بتواند از یک موضوع به این سادگی و حتی کلیشه ای، اثر قابل توجه و جذاب بسازد. کاراکترها ملموس و قابل درک هستند. روند تغییر شخصیت ها قابل باور است.

قدرت اندرسون در خلق فضای دهه 70 میلادی به قدری بالاست که اصلا و ابدا احساس نمی کنید که فیلمی از سال 2021 می بینید. حتی جنس تصویر هم به تصاویر دهه 70 نزدیک است.

فیلم به سادگی در مورد عشق حرف می زند. موضوعی که هرگز تکراری نخواهد شد.

خانه گوچی اثر ریدلی اسکات

نمیدونم چرا همه از این فیلم بد میگن! خب انتظار دیدن چه چیزی رو داشتین؟ از اول هم قرار بود که یک فیلم بیوگرافی ببینیم و فیلم هم تا حد خیلی زیادی تونسته یک اثر جذاب رو روایت کنه و تمام این جذابیت هم به خاطر شخصیت پاتریزیا هست که توسط لیدی گاگا به خوبی اجرا شده.

فیلم قرار بود که حول محور این کاراکتر که به شدت دراماتیک هست بچرخه و همین کارو هم میکنه! یک جرد لتوی استثنایی هم داره که برای من به شخصه بسیار بامزه و خنده دار بود. باز هم میگم که دلیل این همه نفرت رو نمیفهمم. جرد لتو به خوبی تونسته لهجه ی یک ایتالیایی رو بازسازی کنه. لحن حرف زدنش هم به شدت شبیه تمام کسایی بود که این سال ها در صنعت فشن و مد اومدن و رفتن! کافیه به مردهایی که در این صنعت مشغول به فعالیت هستند و دست بر قضا ایتالیایی هم هستن نگاه کنید تا ببینید که اجرای جرد لتو خیلی هم خوبه. آل پاچینو هم مثل همیشه خوبه و لحظات تاثیرگذار داره. تنها بازیگرانی که دلچسب نبودن، خود آدام درایور و جرمی آیرنز هستن که اصلا و ابدا در حد و اندازه ی بقیه ظاهر نشدن.

بالا رو نگاه نکن اثر آدام مک کی

یک کمدی بامزه و به شدت خنده دار از آقای آدام مک کی! با یک جنیفر لارنس خوب و مریل استریپ متفاوت! فیلم درست مثل همون چیزی که ازش انتقاد میکنه، ملغمه ای از احساسات و لحظه های زرد و توخالیه اما در کمال تعجب و شگفتی، تماشاش خالی از لذت و خنده نیست!

به نظر میاد برای آقای مک کی هیچ گونه حد و مرزی در ابراز دیوانگی وجود نداشته باشه! لحظه های کمدی به قدری بامزه از آب دراومدن که نمیتونین بهشون نخندین. ارتباط میان کاراکترها و روند داستانی هم بسیار جالبه! اما خب شلوغ کاری های خاص خودش رو هم داره و گاهی زیاده از حد به نظر میاد.

اما در نهایت در سال نا امیدی ها و حیرت از ساخته های بزرگان، دیدن همچین فیلمی مثل نوازش میمونه! واقعا باید مدت ها بگذره تا بتونم طعم تلخ فیلم هایی مثل کوچه کابوس، دیشب در سوهو، تراژدی مکبث و گزارش فرانسوی رو فراموش کنم.

پوست اثر بهرام و بهمن ارک

در کمال تعجب برای خودم، لیست من از بهترین فیلم های سال 2021 از دو تا فیلم ایرانی تشکیل شده! فیلم پوست که توسط برادران ارک ساخته شده، دقیقا همون چیزیه که سینمای ما بهش احتیاج داره: ژانر، قصه گویی و موسیقی!

پوست داستانی عشقی در بستر خرافات و افسانه هاست که به زیبایی هرچه تمام تر روایت می شود. مطمئن باشید که با تماشای این فیلم با حالی خوش از سینما بیرون می آیید. پوست ترکیب درستی از افسانه های بومی ایرانی + ژانر است. کی گفته که سینمای ایران نمیتونه ژانر داشته باشه؟ بهش فیلم پوست رو نشون بدین!

کی گفته که سینمای ایران قصه گویی بلد نیست؟ بهش فیلم پوست رو نشون بدین!

کی گفته ما روایت و کارگردانی بلد نیستیم؟ بهش فیلم پوست رو نشون بدین

در نهایت باید بگم که برخلاف نظر خیلی از افراد، فیلم قهرمان فرهادی رو هم دیدم. بسیار پسندیدم و به نظرم یکی از پخته ترین آثارش هست. صرف نظر از تمام حواشی و مسائلی که به نظرم اصلا و ابدا نباید در قضاوت کردن خود فیلم اثرگذار باشند.

در یک پست دیگه، به طور کامل و جداگانه راجع به فیلم قهرمان صحبت می کنم.

دوره آناتومی ساخت فیلم کوتاه