دیدن این فیلم جرم است

معرفی فیلم "دیدن این فیلم جرم است"

بعد از مدت‌ها بالاخره سراغ چند فیلم ایرانی رفتم که بیشتر آنها موضوعاتی سیاسی و اجتماعی داشتند.

امیدوارم از خواندن تجربه من پس از تماشای این فیلم لذت ببرید و تشویق به تماشای این اثر شوید.

امیر یک بسیجی حق طلب است

روایتی تلخ همراه با حس عدالت‌خواهی در این فیلم به نحوی کاملا پاک(در ظاهر)موج میزند. در هنگام تماشای این فیلم به یاد قانون کاپیتولاسیون افتادم که سال‌ها در کتاب های تاریخ‌مان از آن به عنوان یک ننگ یاد می‌کنیم. "یک شهروند ایرانی از سگ آمریکایی حقوق کمتری دارد چه برسد به شهروند آمریکایی."

هر چند باور این مطلب که چرا باید سگ آمریکایی داخل کشور باشد و اصلا چرا به شیوه‌ای با این مسئله برخورد می‌کنیم که جان حیوانات بی ارزش است! شاید دلیل نفرت‌مان از حیوانات بخصوص چهارپایان وفادار همین است.

امیر باش! (خطر اسپویل)

در قسمت ابتدایی فیلم یک شهروند انگلستان در خیابان به یک زن چادری ایرانی تجاوز می‌کند و سکانس بعدی دقیقا حضور امیر شخصیت اصلی داستان است که در پادگان بسیج منطقه این شخص را بازداشت کردند و داستان شروع می‌شود.

امیر که پیگیر حال همسرش است و متوجه می‌شود که از سپاه شخصی نامه رسمی آورده و در خواست آزادی فوری این شهروند خارجی تبار را دارد.

امیر سریع به پادگان بر می‌گردد و جلوی فرمانده رتبه‌دار می‌ایستد و اجازه خروج وی را نمی‌دهد. این داستان ادامه پیدا می‌کند و از مقام های بلندمرتبه امیر را تحت فشار می‌گذارند و در نهایت بین اعضای پادگان بسیج نفاق رخ می‌دهد و همه می‌روند و تنها چند تن کنار امیر می‌مانند.

واقعیت امر از نگاه فیلم چه بود؟

اینکه بخواهیم درباره چنین فیلمی در نگاه اول اظهار نظر کنیم کاملا امری یک جانبه است. پس بیاییم این طور به این قضیه نگاه کنیم.

تفاوت دارد که شخصی ایرانی یا خارجی تبار تعرضی به یکی از عزیزانتان کند؟

این فیلم به شکلی فاجعه بار این مسئله را به تصویر کشید، گویی گمان می‌کنی شیاطین در برابر فرشته قرار گرفته‌اند.

موضوع امیر می‌تواند درباره تمام رانت‌خواری‌ها باشد. موضوع امیر می‌تواند درباره‌ی تمام پارتی بازی‌ها و خفه کردن صدای مردمی که تنها حق‌شان را می‌خواهند.

امیر می‌تواند سنبل حق طلبی در جامعه‌ای باشد که به آن باور دارد! (تکرار می‌کنم جامعه‌ای که به آن باور دارد.)

چه چیزی دردناک تر آنکه بسیجی و پایبند به نظام باشی ولی نظام تو را هیچ به حساب بیاورد.

این فیلم در تلاش بود تا نشان بدهد حق همچنان جای خود را در کشور عزیزمان ایران دارد، قضاوت با شما...

به اُمید ایران+ی بهتر

نوشته‌ای از سیدصدرا مبینی‌پور

این فیلم در سال 1397 ساخته شده بود و بازی بی نظیر مهدی زمین پرداز در نقش امیر حس و حال عجیبی را به شما القا می‌کند.

حتما اگر این فیلم رو تماشا کردین نظرتون رو برام بنویسید.