چطور از تاخیر در تحویل پروژه جلوگیری کنیم؟

در این مطلب یاد می‌‌گیریم: برای تحویل کارها چطور برنامه‌ریزی کنیم و محتواها رو چطور به موقع به دست کارفرما برسونیم؟

۱. به اندازه‌ی توانایی‌هات قدم بردار

نمی‌دونم شما هم فریلنسری یا نه، ولی تو دنیای فریلنسری آدم گاهی چند تا کار رو با هم قبول می‌کنه و با توجه به زمان بندی‌ای که داره تصور می‌کنه می‌تونه کنار هم پیش ببره، اما همیشه این تصور درست نیست.

برای مثال ممکنه یکی از موضوعاتی که قبول کردی انرژی زیادی ببره و وقت زیادی برات باقی نمونه.

۲. براوردی از زمان کارهات داشته‌باش

چند بار موقع نوشتن متن‌هات، ساعت بزن و میزان کاری که کردی رو بنویس. خیلی دقیق و سخت‌گیرانه ثبت کن تا به طور کلی بدونی تقریبا تو هر ساعت چقدر می‌نویسی.

این باعث می‌شه بعدها بتونی مچ خودت رو بگیری و اگه متمرکز نیستی متوجه بشی :) از اون طرف هم کم کم می‌فهمی هر پروژه چقدر ازت وقت می‌گیره.

۳. از وسایل ساده برای افزایش تمرکز استفاده کن

کرنومتر واقعا راه خیلی خوبیه. ممکنه خیلی‌ها از برنامه‌های زمان‌سنجی گوشی استفاده کنن. نمی‌گم بده ولی باز هم استفاده از تکنولوژیه و نمی‌تونی موقع کار گوشیت رو دور از خودت نگه داری.

با وسیله‌های خیلی ساده مثل کرنومتر می‌تونی گوشی رو جای خیلی دوری بذاری و بیشتر روی کار متمرکز باشی.

۴. بیشتر روی موضوعاتی کار کن که علاقه داری

برای مثال اگه من آدمی هستم که از ریپورتاژ نوشتن بدم میاد و بعد عضو شرکتی شم که فقط کارم ریپورتاژه همه‌ی توان ناخودآگاهم رو می‌ذارم که کارم رو عقب بندازم.

یک جدول از موضوعات مورد علاقه‌ت داشته‌باش و سعی کن تو اون حوزه‌ها کار کنی. حتی اگه اوایل مخاطب نداری می‌تونی تو سایت‌هایی مثل ویرگول بنویسی.

۵. یک کاغذ کنار دستت بذار

اگه زیاد درگیر افکارت می‌شی یک کاغذ کنار دستت بذار و هر موقع ذهنت از کار پرید سمت چیز دیگه‌ای، موضوع اون چیز رو روی کاغذ بنویس.

به خودت قول بده بعد از کار زمانی رو برای افکارت می‌ذاری و این کار رو بکن. کم کم ذهنت شرطی می‌شه که موقع کار فقط به کار فکر کنه.

۶. حتما زمان‌هایی رو برای تفریح در نظر بگیر

ممکنه این عقب انداختن‌ها به این دلیل باشه که ذهنت واقعا خسته‌ست. حتما چند تا تفریح مشخص داشته‌باش.

راستی لازم نیست این تفریح‌ها خیلی گرون‌ باشن. برای مثال پیاده‌روی هم ورزشه، هم تفریح و هم راه خوبی برای رها شدن مغز از دغدغه‌هاست.

۷. یک هم‌مسیر پیدا کن

دوستی رو پیدا کن که کار مشابهی داره و می‌تونین به هم بازخورد بدین. بازخورد خیلی کمک می‌کنه تا هم پیشرفت کنی و هم از مسیر خسته نشی.

مثل گروه‌ بازاریابان محتوایی (@ContentTime) تلگرام فکر می‌کنم بستر مناسبی برای پیدا کردن آدم‌های هم مسیر و هم فکر باشه.

۸. هدف مشخص داشته‌باش

ممکنه کسی هدف بذاره نویسنده بهتری بشه، ولی این هدف مشخصی نیست و خیلی هم سر ذوقش نمیاره.

هدف مشخص کمک می‌کنه بدونی داری به بی‌راهه نمی‌ری و ارزش کارت فقط به پول دریافتیش نیست. به چیزی بزرگ‌تر و شیرین‌تره.

۹. روی مسئله ریشه یابی و برطرف کردن علت اصلی تاکید کنم.

گاهی حتی شناخت و آگاه شدن از دلیل و ریشه یک رفتار منفی خودش خودبخود به حل شدن اون منجر میشه چون تکرارش ناشی از عدم آگاهی و شناخت دقیق دلایله.

۱۰. ددلاین خودتون رو جلوتر از ددلاین کارفرما بذارید

یه تکنیک ساده که میتونه مفید باشه اینه که همیشه ددلاین خودتون رو جلوتر از ددلاین کارفرما بذارید. بطوری که همیشه کمی از برنامه جلو باشید. این کار مزایای خیلی زیادی داره.

* در رابطه با ریشه‌یابی:

پیدا کردن ریشه و دلیل ماجرا خیلی خیلی مهمه‌. لطفاً ازش غافل نشین.

نرسیدن به ددلاین‌ها، یه وقتایی می‌تونه دلیلش بی‌انگیزگی نسبت به کار باشه که اگر توش دقیق‌تر بشین، ممکنه به مسائلی مثل کم بودن مبلغ قرارداد یا غیرمنطقی بودن ددلاین‌ها برسید.

یک‌ دلیل دیگه‌ش می‌تونه وجود اختلال‌هایی مثل ADHD (بیش‌فعالی دقت و تمرکز) باشه، که مسائلی مثل Time Blindness (زمان‌کوری) و Procrastination (به تعویق انداختن) رو در پی داره.

برای پیگیری همچین مواردی، حتما از مشاور و روانشناس کار درست کمک بگیرین. حالا نه فقط ای‌دی‌اچ‌دی... در کل مراجعه به متخصص در رابطه با این مسائل می‌تونه خیلی چیزها رو مشخص کنه. مثلاً ممکنه تهش متوجه بشین قوای جسمانیتون تحلیل رفته یا مثلاً به مقدار کافی پروتئین دریافت نمی‌کنین و با مصرف یه سری تقویتی‌ها زندگی از این رو به اون رو می‌شه :))

* در مورد راهکار دوم: گفتیم براوردی از زمان کارهات داشته‌باش! اما چطوری؟

خیلی وقت‌ها، مشکل ما اینه که براورد درستی از مدت زمان موردنیاز برای نوشتن یک مطلب نداریم و خیلی قهرمان‌طور می‌خوایم روز آخر انجامش بدیم. ?

راهکار دوم خیلی کاربردیه، چون یه براورد زمانی خواهید داشت و بعدتر می‌دونین هر پروژه چقدر وقت می‌گیره.

یک راه عالی، بریف نوشتنه. نمی‌دونم اصطلاح درستش چیه و آیا اصلا اسمی داره یا نه؛ به‌هرروی، بهش می‌گن بریف نوشتن و به کارآموزها هم توصیه‌ میشه.

حالا بریف چیه؟

یک نوشته‌ ساده و خودمونی برای خودم، که توش به خودم توضیح دادم قراره دقیقاً چیکار کنم؟

مثلاً برای خودم مشخص می‌کنم که خب، در قسمت مقدمه قراره درباره فلان‌چیز بنویسی، بعدش یه اچ۲ داری و درباره بهمان چیز حرف می‌زنی... برای اچ‌۳ هات، برو فلان منبع رو مطالعه کن... و الی آخر. نوشتن هر بریف از من ده تا بیست دقیقه زمان می‌گیره، اما یک مسیری رو برام مشخص می‌‌کنه که هم شروعش راحت‌تره، و هم می‌تونم حدس بزنم چقدر زمان برای عمل کردن به بخش‌های مختلف بریفم لازم دارم. پس تا جایی که بشه، زمان مناسبی رو بهش اختصاص می‌دم.

سوم: اگر مشکل بی‌انگیزگیه و دست و دلتون به‌کار نمی‌ره، مجدد پیشنهادم کمک گرفتن از مشاور و متخصصه. اما راهکار‌های کوچیکی هستن که من بعد از گرفتنِ تشخیص ADHD ازشون استفاده می‌کنم. چندتاشون رو می‌نویسم براتون.

• تکنیک/قانون پنج دقیقه. به خودم می‌گم برو فقط پنج دقیقه برای این‌کار بذار، اگر پشیمون شدی یا اذیت شدی ولش کن. ولی پنج دقیقه قشنگ کار کن روش. عملاً بعد از گذشت پنج دقیقه، انقدر غرق کار شدین که دلتون نمیاد ولش کنین. :))

• نوشتن تودولیست و اشتراک‌گذاریش با دوست‌هام یا گذاشتنش در شبکه‌های اجتماعی و ارتباطیم که سر رودربایستی هم که شده انجامشون بدم و تیک بزنم. :)) حتی بعضی وقت‌ها لیستم رو به دوستانم می‌دم و قرار می‌ذاریم که از همدیگه گزارش کار بگیریم.

• تعیین جایزه و جریمه. ?

• تغییر محیط کار! همه می‌دونیم دورکاری چه چالش‌هایی داره. این می‌شه که من یه هفته توی کافه می‌شینم کار می‌کنم، یه هفته خونه، یه هفته کتابخونه، یه هفته دیگه سالن مطالعه، بعد دوباره کافه و تکرار چرخه.

منبع: گروه تلگرامی بازاریابان محتوایی (@ContentTime)