چی بگم؟!

هیچی درست نمیشه
زمان هیچی رو درست نمیکنه
حقیقت تلخه
مردن فقط فراره
آدما تو رو به خاطر خودت دوست ندارن
استراحت و راحتی حق ملت ایران نیست
جامعه بی خوده
همه چی غیر عادلانست
آدما پاداش تلاششونو نمیگیرن پاداش پول باباشونو می گیرن
تلاش مساوی با موفقیت نیست مساوی با خستگیه
ناامیدی یه حس موقت نیست
میشه تلاش کرد و نرسید
اونجوری که می خوای نمیشه
تنفر از خود با هیچی از بین نمیره
آدما خود خواهن
آدما تلاشتو نمی بیینن تو رو نمی بینن نتیجه رو تو این دنیای نامعادله می بینن
گریه چیزی رو درست نمیکنه
با بی خیالی مشکلی حق نمیشه
هیچی فراموش نمیشه
دردا خوب نمیشن عمیق تر میشن
گول زدن خودت چیزی رو تغییر نمی‌ده
امید لزوما باعث اتفاقی خوب آینده نمیشه
خدا با ما نیست
آدما مهربون نیستن
هیچکس درک نمیکنه
همه حروم زاده شدن
مغزا پوسیده
خیابونا تاریکه ولی یه مشت حروم لقمه تو خیابون جولان میدن و به ناموس مردم نگاه می کنن و میگن شالتو سرت کن، مفت مفت هم پول می گیرن... پسر مردم صبح تا شب برای لقمه حلال جون میکنه نصف همونا هم در نمیاره
دنیا جای آدمای خوب نیست
هر چی کثیف تر عزیز تر
درس کیلو چنده؟ برد با حروم زادگیه
آدما خسته شدن
هیچکس دوست نداره بهش بگن قوی
هیچکس از شنیدن رنج هایی که کشیده جهت نشون دادن قوی بودنش خوشحال نمیشه یا به خودش افتخار نمیکنه
هر کی برای خودش دلسوزی میکنه
درک شدن شده آرزو همه
دیگه خودمونم به خودمون رحم نمیکنیم