آخه کدام آدم عاقلی با زن‌ها و دخترها مشورت میکنه؟

بسم الله الرحمن الرحیم.

  • اول سلام: سلام به همگی، مخصوصاً به اونایی که کنکور دیوانشان کرده. یه لطفی در حق خودت بکن و توی تلگرام (به این آیدی: rthenko@) بهم پیام بده تا کمکت کنم هر رشته‌ای که دوس داری قبول بشی. البته اگه حاضر باشی تلاش کنی. یعنی من نقشه راه رو بهت میدم و بهت قول میدم اگه رعایتش کنی به هرچی میخوای میرسی ولی به جات که نمیتانم تلاش کنم. دیگه ناراحتی و مو کندن و سر کوبیدن به دیوار و فاز غم و فیلسوف‌های افسرده برداشتن و پرت کردنِ سینیِ چای که نداره. کنکور ساده‌تر از اون چیزیه که برای خودت ساختی.
  • خدا رو شکرِ امروز: خدا رو شکر که خدا چیزی به اسم عقل به ما آدم‌ها داد که در درجه اول، باهاش به این برسیم که «حجت» های خدا چه کسانی و چه چیزهایی هستن و در درجه بعدی هم مثلاً به این فکر کنیم که آیا اصلاً میشه با زن‌ها و دخترها مشورت کرد یا نه.
  • لعنتِ امروز: لعنت بر هرکسی که سگ‌های ولگرد و بی‌خانمانی که کاری با کسی هم ندارن رو با سنگ یا چوب یا غیره میزنه. و لعنتِ مخصوصِ خدا بر اونی که سگِ ماده‌ای که داره دنبال غذا میگرده که بعد بتانه به بچه‌هاش شیر بده رو میزنه.

المسألةٌ

حرف اینه که بعضی ها بدون اینکه سواد و علم کافی در زمینهء احادیث و اصولِ برداشت و اخذ از احادیث داشته باشن، پامیشن میرن چند تا حدیث از اینور اونور میخوانن و خیلی راحت هم اون حرف رو نسبت میدن به «امام» و بعد هم فکر میکنن حقیقت رو کشف کردن و میان توی فضای مجازی همه رو به این «رگبارِ حقایق» میبندن و ۹۹٪ رو تکفیر میکنن. صد رحمت به داعش.

اون برداشتی که من در این چند سال مطالعه از دین داشتم اینه که معمولاً بسیار کم پیش میاد که توی دین حرفی زده بشه که برخلاف «عقل» و «منطق» و «مصالح» ما انسان‌ها باشه. بله، خیلی مسائل هستن که شاید در ظاهر غیرمنطقی به نظر بیان برای بعضی‌ها، ولی معمولاً به این شکل هست که (یعنی برای من اینجوری بوده که) وقتی آدم بره دنبالش و یه سری تحقیقات و مطالعات گسترده بکنه (نه اینکه بیاد توی ویرگول و اینستاگرام و تلگرام دنبال «هلو بیا برو تو گلو» باشه) و از افراد مختلفی که علم در این زمینه‌ها دارن سوال بپرسه و خلاصه حسابی روی این چیزها عمیق بشه و از تمام جنبه‌های فردی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و اعتقادی و غیره اون رو بررسی کنه، معمولاً این اتفاق میفته که متوجه میشه اون موضوع اتفاقاً منطقی و عقلانی و به صلاح ما انسان‌ها هم هست.

منتها بعضی مسائل انقدر ساده و پیش پا افتاده هستن که فکر نکنم نیازی به اونهمه دقت و عمیق شدت هم داشته باشه؛ مثل همین «مشورت با دخترها و زن‌ها».

حرف بعضی‌ها واقعاً خُلاصش اینه که:

فقط چون من با این دانش و علم ناکافی، یکی ۲ تا حدیث راجب این موضوع پیدا کردم که نباید با زن‌ها مشورت کرد، پس دیگه یعنی حتماً این احادیث از سمت امام هم هستن و بصورت مطلق و خیلی سفت و سخت هم باید تا قیامت پذیرفته بشن.

یعنی دیگه نه عقل و منطق رو در نظر میگیرن و نه اینکه ممکنه این احادیث جعلی و بی سند باشن یا حتی اسنادشان مشکل داشته باشه یا اینکه ممکنه این احادیث اصلاً با قران در تناقض باشن و یا مربوط به زمانهء خودشان بودن و یا خیلی مسائل دیگه که ما مردم عادی واقعاً علمش رو نداریم. خیلی از علما یه عمر وقت میزارن که این علم رو مثلاً در «علم رجال» یا سایر علوم، بدست بیارن. به این سادگی ها که نیست که پاشی بری دانشگاه یه لیسانس الکی بگیری و فکر کنی «عالم» هستی. حتی دکتراش هم این روزها مساوی با «علم» و «سواد» نیست برای خیلی ها.

الجواب

جواب این موضوع به نظر من بیشتر از چند خط نیست. موارد زیر رو بخوانید:

  • اصلاً آدم با چه کسی «مشورت» میکنه؟ با کسی که در یه حیطه‌ای «تخصص» داشته باشه.
  • در چه زمینه‌ای؟ در اون زمینه‌ای که تو اون تخصص رو نداری.
  • آیا واقعاً ربطی اصلاً داره که داری با زن مشورت میکنی یا مرد؟ نخیر، هیچ ربطی نداره.
چه زن و دختر، چه مرد و پسر، این فرصت براشان کاملاً توی همین کشور خودمان هم فراهم هست که در هر زمینه‌ای که میخوان، خودشان رو به یه «متخصص» تبدیل بکنن و «شایستهء مشورت» بشن.

حالا دیگه اینکه یه سری پسرها و مردها صبح تا شب به فکر نیم‌تنهء دخترها و زن‌ها و یا اتلاف وقت توی کوچه و خیابان و فضای مجازی هستن و اینکه یه سری دخترها و زن‌ها صبح تا شب دنبال همون «مسائل میان‌تنه‌ای» و یا لاک و آرایش و حرف‌های صدمن‌یه‌غاز و بی‌ارزش با دوستان و یا سایر چیزهای پیش پا افتاده و وقت‌کُش هستن، در ارتباط مستقیم هست با اینکه چرا، در حال حاضر، شایستهء مشورت کردن نیستن.

میخواد پسر باشه یا دختر، چه زن باشه چه مرد. هرکسی که واقعاً تخصصی در زمینه‌ای داشته باشه که دیگران ندارن، شایستهء مشورت کردن هست. این رو هم باید یادمان باشه که مشورت کردن لزوماً به معنیِ قبول کردن نیست.

حالا اینکه دخترها و زن‌ها و مردها و پسرها، از لحاظ فطری و روحی و یا حتی جسمی، برای بعضی «تخصص» ها مناسب‌تر هستن، میشه موضوع یه بحث دیگه.

خلاصه اینکه کسی دست و پای تو رو نبسته که خدایی نکرده (!) یه وقت در یه زمینه‌ای متخصص و در نتیجهء اون، شایستهء مشورت کردن نشی. به هرچیزی هم که توی زندگیت تا حالا نرسیدی، به احتمال زیاد مقصرش خودتی.

زن‌ها و دخترهایی در زمینه‌هایی هستن که متخصص‌تر از مردها هم هستن و در نتیجه: شایسته‌تر برای مشورت.

من خودم همین چند روز پیش یه مسئله دینی که اشتباه فهمیده بودم رو از یه دختر خانوم که در حوزه درس میخوانه و سنش هم از من کمتره و توی گروه‌های تلگرامی فعالیت میکنه، یاد گرفتم.

حالا به خیال بعضی‌ها من باید انقدر بی‌عقل باشم که بگم: «نه چون تو دختری، با اینکه درست هم میگی، من حرفت رو قبول نمیکنم. از این به بعد هم باهات مشورت نمیکنم».

خیلی از مسائل واقعاً به زن یا مرد بودن ربطی نداره ولی خیلی از مسائل هم هستن که ربط داره. منطقیش اینه که این ۲ تا رو قاطی نکنیم و هر دو تا رو در نظر داشته باشیم.

مخلصات،

یا علی.