منبع الخِجالات و الخِجِلات

بسم الله الرحمن الرحیم.

سلام دوباره به همهء ۵۰۴ نفری که ما رو قابل دانستن و نوشته های ما رو دنبال میکنن.

تقریباً ۴۰ روز استراحت هم لازمه بعضی وقتها نه؟ :)

خدا رو شکر که به دل ما افتاد که دوباره بنویسیم.

خب بریم سراغ این مقاله.

مقدمه

تا الان به این فکر کردید که توی زندگی جلوی چه چیزهایی رو نمیتانیم بگیریم؟ یکی از این چیزها میشه «زمان» که هر کاری هم بکنیم، نمیتانیم جلوش رو بگیریم و برای خودش داره میگذره و رو به جلو میره.

یکی از راه هایی که باعث میشه ما بفهمیم یه چیزی خیلی باارزشه، اینه که اون چیز، قابل تجدید نباشه. یعنی نشه دوباره بَرِش گردانی. مثلاً طلا یه فلزِ کمیابه که بالاخره یه روزی ممکنه تمام بشه. درسته که از نظر علم شیمی این شدنیه که طلا بسازیم، ولی خب از لحاظ اقتصادی صرفه نداره. یه مثالِ. بهتر میشه زمان. زمان وقتی میگذره، دیگه رفته و قابل بازگشت هم نیست. حالا چند تا چیز توی این دنیا میشناسید که این ویژگی رو داشته باشن؟ با پیشرفتی که توی علوم مختلف شده، خیلی چیزهایی که قبلاً هم نمیشد تجدید بشن، الان دارن تجدید میشن، ولی زمان کماکان غیر قابل تجدیده و زمانی که گذشت، دیگه برنمیگرده.

شاید بشه گفت از ارزشمندترین چیزهایی که یه انسان داره، وقت و زمانیه که در طول روز در اختیار داره. همه ما ۲۴ تا ۶۰ دقیقه در اختیار داریم که معمولاً ۷ یا ۸ تاش برای خوابیدن میره و ۱۶ یا ۱۷ تاش برای ما باقی میمانه. حالا اگه کارمند (نوعی بَردگی) باشیم یا جای دیگه ای حالا به هر شکلی کار کنیم، معمولاً یه ۷ یا ۸ ساعت هم برای اون میره. پس از اون ۱۶ یا ۱۷ ساعتِ باقیمانده هم باز کم میشه و ما میمانیم و کلاً ۷ یا ۸ ساعت از روز که بخوایم باهاش کاری بکنیم.

حالا اگه چرندیاتی مثل دور دور کردن و حرام کردنِ وقت با دوستان بیرون از خانه و توی پاساژها و صد البته حرام کردنِ وقت توی اینستاگرام و یوتوب و سایرِ ابزارهای بَردگیِ مُدرن رو هم در نظر بگیریم، فکر نمیکنم وقتِ کافی برای غذا خوردن و دستشویی رفتن هم باقی بمانه، چه برسه به کارهای مفید و ارزشمند و درست و حسابی!

حالا که زمان اینقدر ارزشمنده و ما هم انقدر راحت داریم این چیزِ ارزشمند رو به فنا میدیم، گفتم چه خوبه که ببینیم یه سری آدم هم توی این دنیا بودن که علاوه بر دستشویی رفتن، وقت برای خیلی کارهای دیگه هم داشتن ظاهراً.

من اسم اینها رو میزارم «منبعُ الخِجالات»، یا چیزهایی که باعث میشن آدم از وجود خودش خجالت بکشه.

منبعُ الخِجالات

خانومی که بالا میبینید، خانوم Corin Tellado هستن که نزدیک به ۴۰۰۰ رمان و داستان کوتاه نوشته و یه رکوردهای گینسی هم به اسمش هست، بله درست خواندید، چهار هزار.

مدت عمر: ۸۲ سال

آیت الله سید محمد حسینی شیرازی، مرجع بزرگ شیعه هستن که بیش از ۱۳۰۰ کتاب و غیره و در زمینه فقه و اقتصاد و قانون و جامعه شناسی و غیره، داشتن.

مدت عمر: ۷۳ سال

آقای Lope de Vega که بیشتر از ۲۲۰۰ تا نمایشنامه نوشته.

مدت عمر: ۷۳ سال

آیت الله مکارم هستن که همه میشناسید. ایشان توی این عصر دیجیتال و سردرگمی و حواسپرتی، بیش از ۱۵۰ جلد کتاب نوشتن که البته از دید من، نوشتن ۱۵۰ جلد کتاب راجب دین، بسیار ارزشمندتر و البته سنگین تر و سخت تر هست از نوشتن هزار تا رمان و نمایشنامه.

جناب آقای François-Marie Arouet یا همون Voltaire که بیش از ۲۰۰۰ تا کتاب و کتابچه و غیره داره و در هر ژانری که فکرش رو بکنید هم کتاب نوشته و حدود ۲۰ هزار تا نامه هم نوشته.

مدت عمر: ۸۴ سال

آقای L. Ron Hubbard هستن که بیش از ۱۰۰۰ رمان و داستان و غیره نوشتن.

مدت عمر: ۷۵ سال

آقای Prentiss Ingraham هستن که نزدیک ۱۰۰۰ تا رمان و داستان نوشتن.

مدت عمر: ۶۱ سال

خانوم Barbara Cartland و شوهرش و البته سگ های بیشمار اونها. این خانوم هم نزدیک به ۷۲۲ تا رمان و داستان نوشته.

مدت عمر: ۹۹ سال!

علامه مجلسیِ بزرگ که بیش از ۳۰۰ جلد کتاب نوشته که هر جلد هم تقریباً شاید ۴۰۰ صفحه باشن!

بحارالانوار در ۱۱۰ جلد (!!!)، مراه العقول در ۲۵ جلد و ملاف الاختيار در ۱۶ جلد، از مهمترين آثارش هستن که همگی به زبان عربی هستن. جالبه که تاريخ وفات ایشان به حساب ابجد معادل میشه با "جامع کتاب بحارالانوار"!!
از بین آثار فارسی هم ۵ کتاب از همه مهمتر هستن: حق اليقين که در زمینه اعتقاداته، عين الحياة که در زمینه اخلاقه، حليلة المتقين در زمینه آداب و احکام، حياة القلوب در زمینه تاريخ پيامبران و جلاالعلوم هم در زمینه تاريخ امامان.

ایشان در کنار شیخ صدوق و شیخ مفید و کُلینی و خواجه نصیرالدین طوسی و علامه حلی و چند نفر دیگه، از کسانی بودن که در حفظ تشیع و اسلام اصیل، نقش بسیار بزرگی داشتن.

مدت عمر: ۷۳ سال

آقای Isaac Asimov پروفسورِ بیوشیمی در دانشگاه بوستون و یجورایی یه نابغه که در ۹ دسته از ۱۰ دستهء Dewey Decimal Classification کتاب نوشته!

یعنی چه؟ یعنی در زمینه علوم کامپیوتر، فلسفه، دین و مذهب، علوم اجتماعی، زبان، علم، تکنولوژی، هنر، ادبیات، تاریخ و جغرافیا، کتاب نوشته!

مدت عمر: ۷۲ سال

خِجِلات

خب، از این لینک میتانید هزار مورد دیگه رو هم خودتان ببینید. البته، بحث اصلاً این نیست که محتوای چیزایی که این آدما نوشتن، چه بوده و آیا درست بوده یا نه. بحث فقط راجب اینه که اینها در طول زندگیشان انقدر خوب از وقتشان استفاده کردن و کارهای ارزشمندی انجام دادن با استفاده از وقتشان و وقت رو هدر ندادن.

خیلی از اینها در موضوعات مختلف یه چیزایی نوشتن که ممکنه درست یا غلط باشه، ولی چیزی که مهمه، استفادهء درست از وقتیه که دیگه برنمیگرده.

البته اینها فقط در زمینه نوشتن بود. ما در زمینه های دیگه هم خیلی مثالها داریم که انسان ها توی عمرشان خیلی از وقتشان درست استفاده کردن و کارهای زیادی انجام دادن.

البته عنوان این بخشِ کوتاه رو گذاشتم «خِجِلات» که شاید به معنیِ «خِجِل ها» باشه، یعنی آدمهایی که خجالت میکشن.

حرف آخر

برای خیلی از ماها، حتی نوشتنِ یک کتاب هم کاری نزدیک به غیرممکنه، چون نه سوادش رو داریم و نه وقتِ باارزشمان رو برای این کارها میزاریم.

ولی چرا نباید هرکدام از ماها خودمان کتاب بنویسیم؟ چرا اگه سوادش رو نداریم، شروع به مطالعه و عمل نکنیم و با سواد نشیم و کتاب ننویسیم؟ همش که نمیشه بشینیم کتاب بخوانیم. خودمان هم باید کتاب بنویسیم. هرکدام از ماها یه انسانیم و خدا بهمان توانایی داده که با تلاش به یه جاهایی برسیم، ولی وقتی از این وقتِ ارزشمندی که صبح تا شب داریم، هیچ استفاده درستی نمیکنیم و دائم هم داریم توی اینستاگرام و یوتوب و غیره هدرش میدیم، نتیجش این میشه که این عمر میگذره و آخرش هم میشه پشیمانی.

ببینید وقت چقدر ارزشمنده که حتی خدای سبحان هم توی قرآن گفته که:

در قیامت، اهل باطل و اتلاف گران وقت، زیان خواهند دید.
سوره مؤمنون، آیه ۳

یا حضرت علی علیه السلام در ضمن نامه ای به یکی از اصحابش گفتن:

با آن چه از عمرت باقی مانده از گذشته جبران کن، فردا و پس فردا نگو ( و کار امروز را به فردا وانگذار) زیرا گذشتگانی که به هلاکت رسیدند، به خاطر پایداری در آرزوها و امروز و فردا کردن بود، تا آنگاه که ناگهان فرمان خدا (مرگ) به سویشان آمد، در حالی که غافل بودند.
اصول کافی، ج ۲، ص ۱۳۶

البته در آخر و با همهء این حرفا، آدم ۲ راه داره:

یا آدم میتانه از وقتش درست استفاده کنه و کارهای باارزش انجام بده که بعد از خودش هم باقی بمانه و بَرده نباشه، یا اینکه بیشتر از قبل بشه بَردهء گوشی های موبایل و غیره و بیاد اینجا «روایتگر باشه» و کمک کنه به بَردگیِ بیشتر . . .

به کانال تلگرام من هم سر بزنید اگه خواستید: https://t.me/junglelover

مخلص،

یا علی.

به کانال تلگرام من هم سر بزنید. برای ارتباط با من هم میتانید از این ID استفاده کنید.