نقش همبند در فرهنگ عمومی دانشکده

نویسنده: پویان علی‌پناهی، ورودی ۹۵ علوم‌کامپیوتر، عضو همبند در دوره ۹۷.

سلام

نوشتن متن در مورد همبند و اهمیتش خیلی سخته که کلیشه نشه. سخت‌ترش اونجاس که علی الماسی عزیز میگه سعی کن شبیه متن بقیه هم نشه (باید حدس بزنم اونا چی گفتن مثلا!)

سعی می‌کنم بیشتر ابعاد فرهنگی تاثیر انجمن علمی رو بگم، شاید کمتر تکراری باشه. میگن فرهنگ یک سازمان مثل هواییه که تنفس می‌کنیم، نمی‌بینیمش ولی داریم باهاش زندگی می‌کنیم.

از نظر من یکی از اصلی‌ترین مشکلات دانشکده‌ی ریاضی جو خسته و بی‌حالشه که متاسفانه تبدیل به یه فرهنگ شده. پیدا کردن علت این مسئله کار سختیه. مثلا این که بچه‌ها درست درس نمی‌خونن و سر کلاسا نمیرن باعث میشه اساتید کم‌انگیزه بشن، بعضا کیفیت تدریسشون بیاد پایین و باعث بشه بچه‌ها سر کلاسا کمتر شرکت کنن و یه دور باطلی ایجاد می‌کنه. حالا اینجا به راحتی نمیشه فهمید مقصر دانشجوها هستن یا اساتید (یا هردو).

چندین موضوع انسانی و محیطی دیگه هم روی این موضوع تاثیر میذارن. مثلا تیپ شخصیتی بچه‌های ورودی دانشکده، با ورودی‌های دانشکده‌های مهندسی تفاوت داره. برخورد سال‌ بالایی‌ها با ورودی‌ها روی شکل گرفتن این فرهنگ تاثیر میذاره. حتی مسائل محیطی مثل مبل یا صندلی بودن تو لابی هم می‌تونه توی جو حاکم بر دانشکده اثر بذاره.

جایی که میتونه باعث تغییر این فرهنگ بشه، همین انجمن علمیه. می‌تونه این دورهای باطلی که باعث به وجود اومدن این فضا شدن رو بشکنه و با تلاش‌ فراوان یه تغییر جدی تو این فضا ایجاد کنه. مثلا الان دو ساله بخش جدی تمرکز همبند روی بچه‌های ریاضی و به خصوص ورودی‌های این رشته هست. چون این مشکل حس شده که بچه‌های ریاضی کمتر از علوم کامپیوتری‌ها می‌تونن آینده‌ی شغلی و علمی‌شونو برای خودشون تصویر کنن و توی پیدا کردن مسیر رسیدن به اون اهداف به مشکل می‌خورن. (مثلا نمی‌فهمن این آنالیز ریاضی که می‌خونن چقدر و چجوری و کجا به کارشون میاد) و این باعث میشه که توی درس و زندگی دانشجویی بی‌انگیزه بشن و تاثیرات جدی روی آینده خودشون بذاره. متاسفانه هیچ نهاد یا افراد دیگری هم نیستن که به این موضوعات فکر کنن و تنها جایی که میشه این چیزا رو پیگیری کرد همین گروه‌های دانشکده‌ایه.

به طور خلاصه بخوام بگم، با یه تلاش زیاد و جانانه و ادامه‌ی روند خوب این دوره‌ی همبند، میشه تاثیرات فرهنگی بلند مدتی روی بچه‌های دانشکده گذاشت که تا سال‌ها این تاثیر قابل مشاهده باشه. البته که این کار از چیزی که به نظر میاد خیلی سخت‌تره ولی نباید ناامید شد.

یک نکته دوستانه هم خطاب به بچه‌هایی که می‌خوان داوطلب شرکت تو انتخابات بشن: اگر وقت ندارید لطفا شرکت نکنید. اگر نمی‌تونید به عنوان یه دغدغه‌ی اصلی و یه کار جدی به همبند نگاه کنید، با رفتنتون تو شورای مرکزی هم خودتون اذیت میشید، هم بقیه اعضا رو بی‌انگیزه می‌کنید و هم نمی‌تونید کار خاصی برای دانشکده بکنید.