تا بشناسم...

من از دیار اعماق زمینم تا کرانه آسمان

من از جنس تمام مردمم،از بالای کوه ها و دامنهٔ آن تا قعر دره ها و اقیانوس های سرزمین

با مردمان کوچه ها فرعی تا محله های معروف و گران قیمت

پایین و بالای شهر ها

از مشکلات هر دو با خبرم،از مشکلات مادی و معنوی،از اتفاقات و حواشی آن ها

من در میان مردمم،در میان ذهنیت‌ها و عقایدشان

من از جاهای منزجر کننده فرار نمی‌کنم،عاشق قصر های طلایی نیستم

امتحان می‌کنم،تلاش می‌کنم با مردم ارتباط بگیرم از کوچیک تا بزرگ با هر لحجه و گویشی،با هر رنگ پوست و مو و چشمی،از هر کجا و از هر خانواده ای،با هر اصل و نسب داشته و نداشته ای،با هر گذشته ای که گذشته و اکنون آن مهم است،با هر هدف و آرزوی ممکن و ناممکنی،به سود من یا ضرر من

می‌خواهم که بشناسم،جهانم،حتی در سفر به مکان زندگی افراد عادی آنجا می‌روم ، جایی که هیچ حرف و عکسی ازش نیست ،جایی که اعم مردم هستند و شاید حتی بودجه‌شان به مکان های گردشگری محله‌شان نرسد

پس و به کوچه و پس کوچه های می‌روم

گاهی به پس کوچه های ذهن افراد

هر آنجا که بتوانم و بگذارند می‌روم

تا بشناسم...

مگر مهم است از کجا آمده ایم؟

نئو(کیانا‌آتاکیشی‌زاده)

من از خدامه باران ببارد به دل های ننگینتان
به عقاید خاکستری افراد...
-کیانا آتاکیشی زاده

سرانجام باورت می‌کنند
باید این کوچه‌نشینانِ ساده بدانند
که جرم باد … ربودن بافه‌های رویا نبوده است.
-سید علی صالحی