معرفی کتاب انسان 250 ساله (سه جلد)

آیت الله خامنه ای 18 بهمن 1351
سخنرانی: مکان خراسان رضوی امروز
متاسفانه مساله پیشوایی پیشرویی در مورد امام، امروز در معارف فرهنگ شیعی ما هیچ مطرح نیست. تا میگویی مثلا امام صادق علیه السلام در فلان موقعیت یک چنین عملی انجام داد، بیایید ما هم تبعیت کنیم و پیروی کنیم. می گوید آقا امام صادق علیه السلام امام بود. تا می گویی امام حسین علیه السلام چونان بوده است یا امیر المومنین علیه السلام چونان عمل میکرده یا امام هفتم یا امام یازدهم آنگونه زیسته اند اونطور تصمیم گرفته اند، (تا جایی که در حدود نشستن برخاستن است میپذیرد ولی مسائل حساس و مهم تر که) معصومین هر کدام مظهر عظمت الهی و حماسه و مظهر حقیقی اسلام است را نمی پذیرد؟

میگوید آقا اینها امام بودند. خب جواب این است که به دلیل اینکه اینها امام بودند شما باید پیروی کنی. اگر امام نبودند که کسی وجود آنها را به رخ تو نمیکشید. ما که عمل گاندی را به رخ تو نمیکشیم که تو بگویی اما دیگران بود ما عمل آن کسی را که تو قبولش نداری به رخ تو نمیکشیم! عمل آن کسی را که او امامش میدانی به رخ ات میکشیم. امام تو است. (تو ادعا داری با امامت او به سمت بهشت در حرکتی). اتفاقا به همین دلیل که امام است باید به حرفش عمل کنی چون امام است. باید دنبالش بروی یعنی چه که بگویی او چون امام است پس من نمیتوانم. پس کار او و دنبال راه او را بگیرم؟ در حالی که این خطای شما خیلی خطای بزرگی است خطای خیلی بینی است.

به خطوط بالا فکر کنید ببنید  تا مساله انگشتر است و ریش و لباس مشکی و قیافه گرفتن ها همه هستیم
از جایی که مسائل اصلی شهادت و ایثار و خدمات اجتماعی است همه فرار میکنند و پای کار نیستند
ببینید برای دو زار حقوق هزاران نظم را قبول میکنیم ولی برای امام زمان حاضر نیستیم برویم در یک تیمی که ما را نمیشناسند زانو جفت کنیم و چشم بگوییم و خدمت کنیم.
اگر هم هست منظم نیست
اگر هم منظم هست. برنامه دار و هدفمند و ادامه دار و بلند مدت نیست.