روزی که از آسمان ماهی بارید: درباره کافکا در کرانه اثر هاروکی موراکامی

در حالی که معروف‌ترین آثار موراکامی در دنیا IQ84، چوب نروژی و ... هستند اما اغلب ایرانی‌ها موراکامی رو با «کافکا در کرانه» شناختند (هر چند کتاب «کجا ممکن است پیدایش کنم» اولین اثر ترجمه شده به فارسی از موراکامی است). کافکا در کرانه رو سال ۸۹ خواندم. اولین مواجهه من با موراکامی به قدری جذاب بود که باعث شد به یکی از نویسنده‌های مورد علاقه‌ من بدل گردد. حرکت در مرز میان واقعیت و خیال و رازآلود بودن رمان باعث کشش و جذابیت آن شده است.

کافکا در کرانه دو شخصیت متفاوت دارد که داستان آن‌ها به موازات هم پیش می‌رود: کافکا که پسری ۱۵ ساله‌ است و به علت یک پیشگویی عجیب به دنبال یافتن مادر و خواهرش از خانه فرار می‌کند که در فصول فرد کتاب، سرنوشت او را دنبال می‌کنیم. در فصول زوج با آقای ناکاتا پیرمردی همراه می‌شویم که به علت اتفاقی جادویی در کودکی دچار نوعی عقب ماندگی ذهنی شده‌است اما در عوض می‌تواند با گربه‌ها صحبت کند.

صحبت‌کردن گربه با انسان، بارش ماهی از آسمان و ... نمونه‌ای از خیال‌پردازی موراکامی در این رمان است اما جنس این خیالپردازی نه از نوع ادبیات فانتزی است و نه آن چه که به عنوان رئالیسم جادویی می‌شناسیم.

علاقه شخصی موراکامی به موسیقی سبب گردیده که در جای جای کتاب اشاراتی به قطعاتِ اغلب مشهور موسیقی جهان داشته باشد. این اشارات خواندن رمان را برای علاقمندان به موسیقی جذاب‌تر خواهد کرد.

داستان زندگی موراکامی را بارها و بارها شنیده‌ایم. صاحب یک کلوب موسیقی جاز که در حین تماشای یک مسابقه بیسبال ایده اولین داستانش به ذهنش می‌رسد. اما ماجرای محبوب شدن هاروکی موراکامی در ایران داستان عجیبی است. در حالی که دهه ۸۰ میلادی آغاز دوران شهرت و محبوبیت موراکامی در دنیا بود اما دو دهه طول کشید تا اولین ترجمه فارسی کتابهایش به دست کتابخوانان ایرانی برسد. عجیب‌تر این که علی‌رغم این مهجور موندن طولانی مدت، موراکامی بلافاصله به یکی از نویسندگان محبوب بازار کتاب ایران تبدیل شد و هم اکنون کتاب‌هایش با ترجمه‌های رنگارنگ در رده پرفروش‌ها قرار دارند.

کافکا در کرانه رمانی است خواندنی، با ماجرایی پر کشش و ترجمه مناسب که مخاطب علی رغم حجم نسبتاً زیاد از مطالعه‌ آن احساس خستگی نخواهد کرد.