بانک ها هم می تونن از نقشه استفاده کنن!

ایندفعه می خواهیم کاربردهای نقشه و سرویس های مکان محور رو در حوزه بانکداری بگیم.

همه ما توی مناطقی زندگی می کنیم که گاهی وقت ها، شعب بانک از دسترسمون دور هست و یا ما نمیشناسیمون. برای اینکه ببینیم نزدیکترین شعبه به ما کدومه، اکثرمون توی اینترنت جستجو می کنیم تا نزدیکترین شعبه بانک مورد نظر رو پیدا کنیم. گاهی وقتها هم به همین راحتی نمی تونیم نتیجه درستی از جستجو دریافت کنیم. چون برخی از بانک ها هنوز اونطور که باید و شاید خودشون رو با تکنولوژی به روز نکرده ان و حتی آدرس دقیق شعب و اطلاعات تماسشون در وبسایت ها ثبت و یا به روز رسانی نشده.

حالت های دیگه ای هم وجود داره! مثله اینکه معلوم نیست جانمایی شعب ریالی یا ارزی بانک ها به چه صورت هست؟ یا شعب سرپرستی در کجاها قرار دارن و هرکدوم چه خدماتی رو ارائه میدن؟ بانک ها دستگاه های خودپردازشون رو در کجاها مستقر کرده ان؟ با شناخت این موارد و میزان دسترسی مشتریان به این خدمات قطعا برخی بانک ها امتیاز بیشتری رو از مشتریان و مراجعه کننده هاشون دریافت می کنن. چرا؟

چون بانک هایی که بر اساس تحقیق، توسعه، بررسی بازار و با روش صحیح جانمایی شعبه هاشون رو انجام دادن و دسترسی به اون ها راحت تره یا دستگاه های خودپردازشون در اکثره جاها موجود هست، باعث میشه مردم راحت تر بتونن از خدمات اون بانک استفاده کنن. این ها همه از نگاه مشتریان بسیار مهمه و برای همینه که اسم بعضی بانک ها سر زبان ها میوفته. برند شدن فقط مخصوص کالا ها نیست و با بهترین نحوه خدمت رسانی هم میشه زبانزد مردم شد.

حالا بریم سراغ کارهایی که خود بانک ها میتونن از طریق استفاده از مکان مشتریان و نقشه انجام بدن. تمامی بانک ها میتونن با تقسیم بندی مناطق مورد نظر خودشون، حصار جغرافیایی داشته باشن، پلیگون بندی کنن و هر مشتری که به محل اون ها نزدیک میشه، با اطلاع رسانی از طریق پیامک خدمات بانک رو براشون ارسال کنن و یا از طریق wi- Fi پیام خوش آمدگویی براشون ارسال کنن.

امکان داره مشتریان هر بانک، آدرس تمامی شعب رو نداشته باشن! بانک ها می تونن از این طریق، وقتی مشتریانی که در بانکشون حساب دارن و از نزدیکی محل بانک در حال عبور هستن، پیام دریافت کنن و آدرس دقیق و مسیر دسترسی به شعبات دور و برشون رو دریافت کنن. یا وقتی برای انجام کاری به بانک نزدیک میشن، بتونن بدون ایستادن در صف انتظار، راحت تر با کارکنان بانک در تعامل باشن.

بانک ها می تونن توزیع مکانی مشتریان رو برای خودشون داشته باشن و با میزان مراجعه به هر شعبه بانک نیازمندی های هر منطقه رو بررسی کنن و بر همین اساس در اون شعبه خدمات خاصی رو بیشتر ارائه بدن. مثلا اگه شعبه ای از بانک کنار اتوبان قرار داره که بیشتر از خودپرداز بانک مورد نظر استفاده میشه، می تونه راه های دسترسی رو به اطلاع مشتریان در حال تردد در اتوبان برسونه و یا دستگاه های خودپرداز بیشتری رو در اون محل مستقر کنه. یا اگه شعبه ای در مرکز شهر ازدحام بالایی داره، در همون نزدیکی شعبه دیگری رو راه اندازی کنه تا بتونه راحت تر به مشتریان و مراجعینش سرویس دهی کنه و هزاران کار دیگه که از طریق بررسی داده های مکانی که از مشتریان به دست میاره میتونن انجام بدن.

مطلبی در مورد کاربردهای کامل سرویس های مکان محور و زیر ساخت نقشه در بانکداری در وبلاگ مپ منتشر شده که خوندنش خالی از لطف نیست. لینکش رو براتون می گذارم تا به صفحه برین و مطالعه کنین. دست ما رو ول نکنین و با ما همراه باشین...