19 و 20 آبان: دردِ دندون نیش.

بزنم به تخته و گوش شیطون کر، من توی تحمل درد فیزیکی عالی‌م. میتونم سالها بشینم یه گوشی و درد داشته باشم و تحملش کنم. سر درد یا دل درد یا مثل امروز که دندونم به طور مبهمی درد میکرد. این ویژگی تحمل درد، شاید توی همه زنایی که درد پریودی زیادی داشتن مشترک باشه.

این pms اینجاس. من بی‌نهایت کلافه‌م. این موقعا صدبار توی ذهنم مرور میکنم که یکی به سرم شلیک میکنه. انگار اینجوری کلافگی کم میشه. ولی من نه اسلحه دارم نه اگه داشتم به سر خودم شلیک میکردم. حداقل فکر کنم به خاطر کلافگی شلیک نمیکنم. میگم مدیتیشن کن ولی اصلا حوصله ندارم. آهنگ گوش میدم ولی بازم حوصله ندارم.
خمیر دندون می زارم رو دندونم و امیدوارم که بهتر شه و بعد از یه کم وقت کامل دردش از بین میره. کمتر کلافه‌م.
کاش این task های مسخره‌مو زودتر تموم کنم.

دوباره شروع میشه ولی ایندفعه کمتره. گریه‌م میگیره ولی به خاطر دندون درد نیست. من تو تحمل درد فیزیکی عالی‌م.