آیا واقعا گوگل شکست ناپذیر است؟

برای خیلی ها عجیب است که موتور جستجوی ایرانی شکست خورد و از بین حدود 50 موتور جستجوی ایرانی حتی یک جویشگر هم بیرون نیامد (ذره بین و گردو جویشگر نیستند بلکه فراسرچ و وابسته به گوگل هستند).

آیا ما تا ابد باید در زیر بیرق گوگل بمانیم

قصد دارم در ادامه مباحث جستجوگرها و در این قسمت از مباحثم به شما نشان دهم که به هزار و یک دلیل نه تنها موتور جستجو ایرانی که هیچ موتور جستجویی به گرد پای گوگل هم نمی رسد(این حق برای مولایمان صاحب الزمان محفوظ است و بخواست خدا و عنایتآقا حرفهایی برا ی رد این ادعا شنیده خواهد).

و چون ایرانی جماعت با تکنولوژی گوگل آشنا شده بودن و صبر و شکیبایی کاربران چینی و روسی را ندارند زیربار موتورهای ضعیف تر از گوگل نمی روند و لازم و ضروری است که جستجوگر فارسی از همان ابتدا بتواند از گوگل بهتر و قوی تر ظاهر شود تا مقبول تفکر ایرانی قرار بگیرد و متاسفانه به این دلیل متقن جویشگرهای ایرانی بعد از سالها تلاش شکست از رقیب آمریکایی خود را پذیرفتند و صحنه رقابت را از قرار برای همیشه ترک کردند.

و متاسفانه در ایران شبکه ملی اطلاعات یا اینترنت ملی به دلیل خلا کاوشگر ملی پا در هوا مانده است و تاخت و تاز بی رحمانه سیاستهای آمریکایی گوگل بر پیکره وب ایران ادامه دار شده است.

اینجانب قصد دارم طی مقالاتی ریشه یابی کنم که بالاخره آیا می توانیم گوگل را شکست دهیم یا نه و آیا موتور جستجوی ملی تحقق پذیر است یا خیر

اگر به این سری از مقالات من علاقه دارید حتما مطالب زیر را هم بازبینی فرمایید:

وقتی گوگل پاپس می کشد!!!!

جفا در حق زبان فارسی

اگر چرخ را به من و تو نمی دهند، آن را اختراع کنیم

گوگل دیگه گوگل نیست

اگر هم مطلبی در این راستا (با دید تشویقی جستجوگر ایرانی و نه تلاش برای نفی آن) دارید برای انتشار در این انتشارات به من اطلاع دهید

گوگل واقعا قدرتمند است. اما آیا شکست ناپذیر هم هست؟

بیشتر نظراتی که در مورد گوگل می بینم این است که موقعیت جستجوی آنها در وب غیرقابل نفوذ است. اما اگر رقابت با گوگل غیرممکن است، چگونه است که توسط شرکتهای بزرگ و معتبری همچون مایکروسافت موتور جستجوی جدید بینگ راه اندازی می شود؟

بگذارید ابتدا به ماهیت موتور جستجوی گوگل بپردازیم.

در شرایطی که موتورهای جستجوی معروف تمرکزشان بر عملکرد بهتر بود، گوگل با استفاده از سرمایه گذاریهای متعدد به یکی از موتورهای جستجوی عمودی بدل شد (هم اکنون گوگل بیش از 270 سرویس و محصول دارد)و همچون یک آسفالت تراش بی رحمانه به جلو حرکت می کند و در این مسیر رقبای خود را در کیسه خرید خود می اندازد (گوگل همیشه پول لازم برای این خریدها را داشته است)

و بعد به این بپردازیم موتور جستجوهای جدید با چه امیدی وارد رقابت با این غول اینترنتی می شوند

هرکدام از این موتورها تمایزی نسبت به گوگل ایجاد می کنند تا بتوانند در رقابت با او پیروز شوند.

از جمله:

تعهد بر عدم ردگیری اطلاعات شخصی کاربران
عدم ساخت تاریخچه جستجو از فعالیت کاربران
و مدل عجیب «اشتراک در سود» . که در آن قول می‌دهند 90 درصد از سود تبلیغات را با ناشران محتوا به اشتراک بگذارند.
و ممکن است گزینه های سیاسی یا ناسیولیستی هم از جمله این تمایز ها برای افزایش قدرت رقابت باشد

مارک تواین جمله معروفی دارد که حتما شما هم شنیده اید:

«من نمی‌توانم افرادی را که می‌گویند ترک سیگار سخت است، درک کنم. خودم صدها بار سیگار را ترک کردم.»

بله مشکل در سختی تلاش نیست بلکه رسیدن به موفقیت است که اهمیت دارد.

بگذارید برای نمونه تلاش های بینگ در رقابت با گوگل را مقایسه کنیم تا ببینیم چرا برای بینگ به موفقیت منجر نشده است.

بزرگترین وجه مشترک بینگ با گوگل در شاق ترین کار برای یک جستجوگر است. و این کار شاق را هر دو می‌توانند با حجم عظیمی از داده‌ها که از تعداد زیادی کاربر جمع‌آوری میکنند (با خزشگرها) به انجام برسانندف پس چگونه است که بینگ کار شاق را بخوبی گوگل انجام می دهد اما در رقابت با گوگل شکست می خورد.

اتفاقی که برای رقیب بزرگ و دیرینه گوگل در قسمت جمع آوری داده ها،یعنی Altavista رخ داد، که باعث شد آلتاویستا بعنوان یکی از موتورهای جستجوی پیشرو در دهه 1990،وقتی که 18 سالش بود. دست از رقابت با گوگل کشیده و خاموش شود.

این تمام داستان نیست، دره سیلیکون مملو از قبرهای شرکت هایی است که تلاش کردند و نتوانستند در بازار جستجو با گوگل رقابت کنند. امروزه، بازار جستجو در ایالات متحده تنها تحت در تسلط دو شرکت است: بینگ مایکروسافت (که فناوری آن موتور جستجوی یاهو را نیز ساپورت می کند) و گوگل (که فناوری آن موتورهای جستجوی AOL و Ask را نیز قدرت می دهد) و در سطح بین المللی، Yandex و Baidu به ترتیب سهم بازار قابل توجهی در روسیه و چین دارند.

چرا گوگل رقبای کمی دارد

1- دلیل اول حمایت کم دولت ها از استارتاپ های جستجو در سراسر دنیا( به استثنائ کشورهای روسیه و چینویکی دو کشور دیگر).

2- دلیل دو عدم بکارگیری استراتژی در رقابت با گوگل.

فرض کنید شما در روزی که درب بزرگترین کتابخانه ایران بسته است و هیچ کسی داخل آن نیست که به شما در یافتن کتابها کمک کند و هیچ سیستم مکانیزه ای برای یافتن کتابی در اختیارتان نیست داخل این کتابخانه باشید و بخواهید متنی را از صفحه 51 ام کتابی پیدا کنید؟

تقریبا محال مطلق است و این اتفاق برای رقبای گوگل افتاد

اگر به روش کار موتورهای جستجویی که از صحنه روزگار محو شدند نگاه کنید، به نام موتورهایی بر می خورید که در اواسط دهه 2000 توانستند ثروت زیادی هم به دست بیاورند، تقریباً همه آنها سعی کردند از روش نمایه سازی گوگل کپی کنند. آنها سعی کردند کل اینترنت را روی سرورهای خود کپی کنند و اصلا به استخراج داده ها از آن فکر نکردند.و این هم یک کار بسیار پرهزینه چه در سرمایه انسانی و چه در سرمایه فیزیکی است.

درست است که این یک مانع بزرگ برای ورود به رقابت با گوگل است که تنها مایکروسافت، یاندکس و بایدو قادر به انجام آن شده اند. (یاندکس و بایدو؛ شرکت های دولتی هستند و همه آنها سالانه پول زیادی را صرف جمع اوری داده ها می کنند.) اما در بازآوری داده ها یا سیستم IR توانایی گوگل را نداشتند.

هرچند در رقابت با گوگل بسیار بیشتر از هر استارتاپی به موفقیت رسیده اند. اما چون قادر به استخراج مفید و مثمر از داده ها نیستند به گرد پای گوگل هم نرسیدند.( دلیل دوم هم زاییده همین دلیل است اما بخاطر مخفی کردن ضعف رخ داده است)

2- دلیل دوم آشنا نبودن با قواعد بازی

بزرگترین پازل ساخته شده در دنیا در ۴۲۰۰۰ قطعه توسط ادوکای اسپانیا در سال ۲۰۱۸ به بازار عرضه شد

این محصول شامل ۷ کیسه ۶ هزار تکه ای بود که این تفکیک برای راحتی حمل، بسته بندی و نگهداری و همچنین چیدن پازل کمک بزرگی است. کیسه ها در کارخانه توسط شرکت و به صورت اتوماتیک تقسیم بندی شده بودند.وزن جعبه پازل ۱۹٫۵ کیلوگرم شد.

آیا فکر می کنید از عهده چیدن قطعات این پازل بر می آیید؟

حتما؛ البته به شرطیکه مثل گوگل قواعد این بازی را بدانید.

برای رقابت با موتور جستجو گوگل یک چنین تشبیهی را تامین دهید تا به درک از قدرت گوگل برسید، گوگل می تواند با دریافت درخواست جستجوی یک عبارت آن را در بین میلیاردها میلیارد عبارت ثبت شده در دیتابیس بررسی کند و مشخص کند که نتیجه ای یافته است یا خیر.

پس متوجه مشکل شدید، رقبای بزرگ گوگل همچون بینگ هم مثل گوگل، میلیاردها صفحه را ایندکس کرده اند اما در چیدن پازل دچار مشکل هستند این مشکل در دو جنبه کار دیده میشود

در گام اول اینکه نیاز کاربر شناسایی شود(مثل حدس عبارت درست از درخواست با غلط املایی) و در گام بعد باید قادر باشند در کسری از ثانیه در بین چند میلیارد نتیجه به پاسخ برسند.(این دو گام سرجمع نباید از نیم ثانیه بیشتر زمان ببرد)

شاید بگویید هم بینگ این دو گام را بر میدارد هم یاندکس و هم بایدو و...

اما اشتباه می کنید

که به تفکیک دلیلش را می گویم.

اولا این جستجو گرها زمان صرف شده برای رسیدن به نتیجه را به شما اعلام نمی کنند و این خیلی به آنها کمک می کند نقص کندی شان را مخفی کنند، می گویید چطور؟

جستجو در گوگل منطقه ای است مثلا تعداد مناطق ایران که ۱۳۴۵ شهرداری و ۳۷۰۸۰ دهیاری دارد را حدود 40 هزار منطقه در گوگل در نظر بگیریم (عملا ممکن است بیشتر باشد چون تعدد دیوایس و زبان و ... هم خود منطقه بندی را گسترش می دهد) و اگر بدانیم جستجوی یک منطقه با جستجوی همان عبارت در منطقه دیگر نتایج متفاوت می دهد متوجه می شویم گوگل عملا بهره ای از کش کردن یک عبارت جستجو نمی برد اما موتور جستجو های دیگر (به استثنای یاندکس) منطقه ای نیستند و نتایج جستجو یک منطقه با منطقه دیگر برای آنها تفاوت ندارد بنابراین می توانند با نمایش نتایج کش شده عملا سرعت اجرا را بالاتر ببرند( و متقابلا از کیفیت کار بکاهند) کش کردن یک نتیجه یعنی نتایج جستجوهای تکرار شده در جایی ذخیره شده و بدون نیاز به تکرار جستجو در حجم داده ها به کاربر نمایش داده می شود.

بنابراین به دلیل منطقه ای نبودن جستجو در موتورهای جستجوس رقیب گوگل درصد کمی از جستجوها در این قبیل موتورها یونیک(~=غیرتکراری) است تنها در محدود زمانهایی کاربر متوجه کندی جستجو می شود و به این دلیل این موتورها ترجیح دادند زمان جستجو را قید نکنند.

دوما: این جستجوگرها وقتی نتوانند چیزی را در زمان معلوم برای ارایه به شما پیدا کنند تنها یک مشت اراجیف به شما بر میگردانند و حاضر نیستند اعلام کنند که نتیجه ای یافت نشده است (چرا که فرصت جستجو در میان میلیاردها داده را نداشتند). مثال بارزش ویندوز مایکروسافت است که متوجه کندی جستجو مطلبی بر روی هاردتان در آن شده اید که همان جستجو را بر روی همان کامپیوتر وقتی با گوگل دسکتاب انجام دهید آنی به شما نتیجه می دهد

میگویید نه، امتحان کنید.

در گوگل یک عبارت بی معنا و گنگ را جستجو کنید که مطمئن هستید در هیچ سایتی وجود ندارد مثل عبارت:

«الصعبانثزحهقنیدلفعثلرذ»