معنی شعر پرواز فارسی نهم

معنی شعر پرواز فارسی نهم
معنی شعر پرواز فارسی نهم


در پیله تا به کی، در خویشتن تنی؟‌ *** پرسید کرم را، مرغ از فروتنی

مرغ با فروتنی از کرم پرسید:‌ تا کی در پیله خودت می‌مانی و تا می‌بافی؟

تا چند منزوی، در کنج خلوتی؟ *** در بسته تا به کی، در محبس تنی؟

تا کی می‌خواهی گوشه‌گیر و در کنج خلوت خودت باشی؟ تا کی در زندان بسته تن (پیله کرم ابریشم) می‌مانی؟

در فکر رستنم -پاسخ بداد کرم- *** خلوت نشسته‌ام زین روی، منحنی

کرم پاسخ داد: من در فکر رها شدن هستم، به همین دلیل به حالت خمیده در پیله خودم خلوت کرده و نشسته‌ام.

همسال‌های من، پروانگان شدند *** جستند از این قفس، گشتند دیدنی

هم سن و سال‌های من پروانه شدند،از این قفس پرواز کردند و رفتند و دیدنی و زیبا شدند.

در حبس و خلوتم، تا وارهم به مرگ *** یا پر برآورم، بهر پریدنی

من در زندان و تنهایی نشسته‌ام تا بمیرم و یا پر و بالی برای پرواز درآورم و پروانه شوم.

اینک تو را چه شد، کای مرغ خانگی *** کوشش نمی‌کنی، پری نمی‌زنی؟

اکنون ای مرغ خانگی چه به سر تو آمده است که هیچ تلاشی نمی‌کنی و پرواز نمی‌کنی؟

معنی لغات شعر پرواز:

منزوی: گوشه‌گیر و گوشه‌نشین

محبس: زندان

رستن: رها شدن

وا رهیدن: آزاد شدن


با مجموعه سوالات امتحانی فارسی نهم پدربزرگ دانا، نگران امتحانات پایان‌ترم نباشید: