درباره Ērānšahr، خوانش ها و یاداشت هایی از یک ایران دوستِ دانش آموخته نرم افزار و نه یک ایران شناس یا باستان شناس یا زبان شناس ... امید است به یاری یزدان درست و سودمند باشد.
این گوی این میدان
مهدی زمانیان - زبانزدی (=ضرب‌المثل) کهن در زبان پارسی میانه:
در زبان پارسی میانه زبانزدیست (ضرب و المثل) که در زبان پارسی‌نو روایی ندارد، پسندیده است که دوباره آن را در گفتار و نوشتار زنده گردانیم.
در کارنامه اردشیر بابکان آمده است که در دربار اشکانیان، اردشیر که نوجوانی بیش نبود، به همراه پسر و جانشین شاهنشاه اشکانی به شکار می‌رود که اردشیر با زبردستی گورخری را شکار می‌کند و هنگامیکه شاهنشاه اشکانی اردوان (چهارم یا پنجم) جویای چگونگی آن شکار می‌شود، شاهزاده اشکانی شکار چیره‌دستانه‌ی اردشیر را به نام خود می کند و می‌گوید که گور را وی شکار کرده است.
اردشیر نوجوان از این دروغ به خشم آمده و می‌گوید:
"این دشت نیک و گور ایدر بسیار ، من و تو ایدر، دیگر آزمایش کنیم"
ایدر = اینجا
این گنج‌واژه پارسی میانه( پهلوی ساسانی) یادآور زبانزد پارسیِ نو "این گوی و این میدان " است که ، بی‌گمان پیشینه‌ای بَس کهن دارد، چرا که این زبانزد پارسی نیز به بازی چوگان نمارش (=اشاره )دارد.
در شاهنامه فردوسی بزرگ، این بخش از داستان این چنین آمده است.
چنین داد پاسخ بدو اردشیر
که دشتی فراخ است و هم گور و تیر
یکی دیگر افکن برین هم‌نشان
دروغ از گناهست از بر سر کشان
به پارسی روان این زبانزد این چنین می‌شود
"دشت فراخ است و گور و تیر، نیز بسیار !"
مطلبی دیگر از این انتشارات
خلیجی با نام پارس
مطلبی دیگر از این انتشارات
آتشکده جاویدان، الگوی پارسه
مطلبی دیگر از این انتشارات
نوشته های بر جای مانده از زبان پارتی – پهلوانیک