تاریخچه تابلو های سفالی

شواهد موجود از آثار کشف شده گویای این حقیقت است که تاریخ سفالگری در ایران از هزاره هشتم پیش از میلاد آغاز شده است و مردمان آن دوران علاوه بر کشاورزی برای کارهای روزانه و مراسم مذهبی اشیاء گوناگونی را می ساختند که پس از قرنها تکامل و کشف آتش به شکل سفال در آمد.

یکی از شاخه های هنر سفالگری ، ساخت کتیبه های نقش برجسته بوده است . به طوری که در طول تاریخ همیشه هنرمندان سفالگر با ترکیب خاک و آب طرح های مختلفی را بر روی خشت های مربع شکل سفالی ایجاد می کردند و آنها را در کوره های آجرپزی می پختند و سپس از کنار هم قرار دادن این خشت های منظم ، تابلوهای سفالی خلق می کردند و برای زیبای ساختمان های خود از آنها بهره می بردند .

امروز ، پس از گذشت قرون متمادی ، این هنر ارزشمند توسط هنرمندان باذوق ایرانی ادامه پیدا کرده و با رشد و تعالی هنری و استفاده از تکنولوژی جدید ، به شیوه های مختلف زیبا بخش پروژه های ساختمانی متعدد کشورمان شده است به طوری که این هنر کهن و زیبا به عنوان یکی از مهمترین اِلِمان ها و مشخصه های ایستگاه های مترو ، شناخته شده است و به دلیل اقبال روز افزون مردم هنر دوست ایران ، امروزه در بسیاری از پروژه های ساختمانی از تابلوهای زیبای سفالی استفاده می شود . نقش برجسته های سفالی به دلیل استحکام بالا ( پخت در دمای 900درجه) و تحمل سرما و گرما این توانایی را دارند که در هر دو فضای داخلی و خارجی ساختمان ها مورد استفاده قرار گیرد. تنوع طرح نیز از شاخص های دیگر نقش برجسته های سفالی است و تقریبا می شود هر نوع طرحی را در هر حالتی برای لابی هتل ها، ساختمان ها و سفره خانه ها، فضای بالای شومینه ها، قاب ها، لوح تقدیر ها، تندیس ها و ... اجرا کرد. فرم پذیری و رنگ های متنوع نیز از خصوصیات مثبت تابلوهای سفالی است که این توانایی را به این هنر می دهد که با هر دکوراسیون و فضایی تطبیق پیدا کند.

تابلو نقش برجسته مدرن

طرح نقش برجسته برروی سفال در دکوراسیون داخلی کاربرد فراوانی دارد.
از طرفی تابلو عنصر تفکیک ناپذیر در چیدمان مدرن می باشد.
تلفیق نقش برجسته در تابلو همان چیزی است که در طراحی های مدرن از آن استفاده می شود.
این تابلوها از نظر بصری بسیار زیبا و چشم نواز می باشند.
تابلو نقش برجسته مدرن می تواند با طرح های مینیاتور، هخامنشی، اسلیمی و حتی هنر معاصر و مدرن تکمیل شود و از نظر نوع کار و طراحی هیچ محدودیتی ندارد.
هر چند مهم ترین دوران سفالگری در ایران مربوط به قرون سوم و چهارم بوده است، و نیشابور مرکز هنر سفال‌سازی محسوب می شده است
ولی امروزه با برجسته سازی تابلوهای سفالی این هنر به اوج ترقی و پیشرفت خود رسیده است با خلاقیت جوانان علاقه مند شکوفا شده است.