من اینجا ریشه در خاکم

من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم
من اینجا تا نفس باقیست می مانم
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم
امید روشنایی گر چه در این تیره گی ها نیست
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی
گل بر می افشانم
من اینجا روزی آخر از سِتیغ کوه چون خورشید
سرود فتح می خوانم
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت

https://www.aparat.com/v/SGCZ5/%D8%A2%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D9%86_%D9%88%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D9%88_%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%84%0A

پاسخی از زنده یاد فریدون مشیری به خانم زینب ابوطالبی

تسلیت برای رویدادهای چندین ماه گذشته و آرزوی شادی روان درگذشتگان

از سیستان و بلوچستان و کولبرها و دیگر آسیب دیدگان چه باید گفت، نمی دانم.

امیدوارم که روزی شادی ها برای همه مردم جهان باشد.

ایران سرزمین نجیبان و آزادگان است.

ایران سرزمین دوستی ها با همه گوناگونی هاست.

و کسی نباید و نتواند که به کسی جسارت ترک میهن دهد.

در پایان این نوشت باید گفت که به نظر می رسد خانم زینب ابوطالبی پوزش خواهی کردند.