«فارسی» خوبه چون زبان ماست، یا...؟!

امروزه به هزاران دلیل تاریخی، سیاسی، اجتماعی،... زبان شیرین فارسی (یا پارسی اگر دوست‌تر می‌دارید!) زبان مهجوری در دنیا محسوب می‌شود...
هرچند نیک می‌دانیم که همیشه این‌طور نبوده است و این زبان نیز در پویه‌ی چند هزار ساله‌اش فراز و نشیب بسیار بر خود دیده است؛ در اینجا چند نکته‌ای را درباره‌ی وضعیت فعلی این زبان می‌آورم، چه بسا سبب شود تا قدر آن را با درست نوشتن و درست صحبت كردن، بیشتر بدانيم و گرامی‌اش بداريم و برای آگاهی از جایگاه و اهمیت آن در حد توان آگاهی‌‌رسانی کنیم:

زبان فارسى در ٢٩ كشور جهان صحبت می‌شود که در ردیف ششم بعد از زبان اسپانيايى و پيش از زبان آلمانى (از نگاه شمار كشورهایی که در آنها فارسى صحبت می‌کنند) رده‌بندى شده است.

زبان فارسى زبان دوم كلاسيک جهان پس از زبان يونانى شناخته شده است كه همه‌ی ويژگی‌هاى يک زبان كلاسيک را داراست؛ زبان‌هاى لاتين و سانسكريت در رديف‌هاى سوم و چهارم آمده‌اند.

زبان فارسى از نظر شمار و تنوعِ مَـتـَل (ضرب‌المثل) در ميان سه زبان اول جهان جاى دارد.

زبان فارسی از نظر دامنه و تنوع واژه‌ها يكى از پرمايه‌ترين و بزرگ‌ترين زبان‌هاى جهان است. در كم‌تر زبانى فرهنگ لغاتى چون دهخدا در ١٨ جلد و يا فرهنگ معين در ۶ جلد ديده می‌شود.

زبان فارسى توانايى ساختن ۲۲۵ ميليون واژه را دارد كه در ميان زبان‌هاى جهان بى‌مانند است.

زبان فارسی سیزدهمین زبان پرکاربرد در محتوای وب است.

زبان فارسى يک سده از لاتين و دوازده سده از انگليسى پیش‌تر است.

از ۱۰ شاعر برتر جهان ۵ تن از آنها فارسی‌زبان هستند.

و همه‌ی این‌ها با احتساب تمام بلایاهایی هست که در درازنای تاریخ بر پیکرِ این پهلوان استوره‌ای آمده و تن وی را ریش و خوار و نژند بر جای گذاشته است...
در این‌باره بیشتر خواهم نوشت.