نسبیت خاص | Special relativity

پس از دو عصر ، الکترومغناطیس و مکانیک نیوتونی ، تصور می شد که تمام اسرار جهان کشف شده اند و انسان ها کنترل تمام عیاری بر طبیعت دارند. سوالات باقی مانده نیز با کمی اندازه گیری در آزمایشگاه تحلیل خواهند شد ، این زمان در دهه های نخستین قرن بیستم اتفاق افتاد ، تا اینکه پیشبینی الکترومغناطیس و مکانیک نیوتونی با هم دیگر دچار تناقض شدند ، طبق مکانیک نیوتونی سرعت امری نسبی است که همواره با تغییر مرجع ممکن است تغییر کند ، در مکانیک الکترومغناطیس اما چیز دیگری رقم خورد ، طبق این مکانیک سرعت امواج الکترومغناطیسی ( که نور مرئی جزو آنها به حساب می آید ) همواره ثابت است بدون در نظر گرفتن مرجع ، در اینجا بود که تمام نگاه داشنمندان نسبت به جهان و به خصوص نور تغییر کرد.

لورنتز یکی از فیزیکدانان آن عصر ، با تحلیل این دو مکانیک به این موضوع دست یافت که حرکت با سرعت نور همواره ثابت خواهد بود .

آلبرت انشتاین ، با کار و تحقیقات عمیق گسترده روی این معادلات لورنتز ، توانست نسبیت خاص را به عنوان یکی از قوی ترین و انقلابی ترین نظریات تاریخ بشر ثبت کند.

آثار این نظریه بدین شرح بود ؛ فرمول بندی تکانه و شتاب و نیروی جسم در سرعت نزدیک نور ، نشان دادن غیر ممکن بودن رسیدن به سرعت نور ، توضیح وابستگی زمان به سرعت و سرعت به زمان ( فضا زمان تخت) ، توضیح وابستگی انرژی و جرم به یکدیگر ، اتساع زمان و طول ، و همچنین نشان دادن هم ارزی های شتاب و گرانش ، و قرمز روی و بنفش گرایی پرتو های الکترومغناطیس .....

لینک های مرتبط :
https://en.wikipedia.org/wiki/Theory_of_relativity