آموزش پایتون به زبان ساده: متغیرها

یکی از اجزای پایه‌ای و مشترک در زبان‌های برنامه‌نویسی متغیرها هستند. در واقع ما برای راحتی کارمون برای داده‌های مختلف یه سری نام‌هایی رو انتخاب می‌کنیم و با اونا کار می‌کنیم. اجازه بدین برای اینکه مفهوم رو توضیح بدم یه مثال بزنم.

ما توی واقعی با اشیاء زیادی سر و کار داریم و برای هر کدوم یه نامی رو در نظر گرفته‌ایم. مثلا ما به یه وسیله‌ای که چهارتا پایه داره و یه تخته بزرگ میگیم: میز و در مکالمات‌مون هم وقتی می‌گیم میز یعنی اون وسیله‌ای که چهار تا پایه داره و یه تخته و برای اینکه بخوایم به اونا اشاره کنیم نمیایم اونا رو تعریف کنیم و فقط کافیه که اسمشون رو ببریم. خب همون‌طور که می‌دونید این نام‌گذاری‌ها قراردادی‌اند مثلا همین کلمه میز رو انگلیسی‌ها بهش میگن table.

متغیر چیه؟

توی برنامه‌نویسی هم به جای اینکه بخوایم از خود داده‌ها استفاده کنیم، یه متغیرها یا برچسب‌هایی رو براشون تعریف می‌کنیم و در طول برنامه از اونا استفاده می‌کنیم.
اجازه بدین این موضوع رو با یه مثال توضیح بدم. بیاین همون برنامه hello world رو یه بار دیگه بررسی کنیم.

print(‘hello world’)

این برنامه رو به این صورت هم میشه نوشت:

message = ‘hello world’
print(message)

توضیح:
تو این تکه کد بالا ابتدا یه متغیر تعریف کردیم و عبارت ‘hello world’ رو بهش مقدار دادیم.
در خط بعدی فقط کافیه که اسم اون متغیر رو چاپ کنیم. و نکته‌ای که اینجا هستش اگه خروجی رو ببینید، مقدار پیام رو نشون میده یعنی hello world نه عبارت message رو.

میشه درباره کار با متغیرها بیشتر توضیح بدی؟

خب حالا بیاین یه خورده با جزییات بیشتری متغیرها رو بررسی کنیم.
در ابتدای هر خط ابتدا باید یه اسمی رو برای متغیری در نظر بگیریم که البته برای نام‌گذاری متغیرها یه سری قوانین وجود داره که در ادامه بهش می پردازیم. برای مثال ما اینجا message رو در نظر گرفته‌ایم.
بعد از اون کاراکتر  = میاد که به معنی انتساب هستش یعنی قراره یه مقداری رو به یه متغیری انتساب بدیم.
بعد از = یه داده‌ای باید نوشته بشه. داده‌های مختلفی با انواع متفاوتی تو پایتون وجود داره مثل متنی، عددی، لیست‌ها، بولین و… که توی این مقاله قصد نداریم به توضیح دقیق اونا بپردازیم و در قسمت‌های بعد اونا رو توضیح میدیم فقط بدونید تا اینجای کار یه قاعده‌ی مشترکی وجود داره.
توی این مثال بالا ما با یه داده متنی یا رشته string کار می‌کنیم. مثلا برای تعریف و کارکردن رشته‌ها یه قانون وجود داره و اون اینه که رشته‌ها حتما باید بین دو تا علامت نقل‌قول “ یا ‘ قرار بگیرند مثل عبارت بالا ‘hello world’.

چند اصل در نام‌گذاری متغیرها

خب حالا بیاین یه سری قوانین در نام‌گذاری رشته‌ها رو با هم بررسی کنیم:

• متغیرهای شما حتما باید با یه حرف الفبا یا _ شروع بشه و نمی تونه به غیر از اینا مثلا با یه عدد شروع بشه.

مثلا مثال زیر اشتباهه:

1message = ‘hello’

اما این عبارت درسته:

message1 = ‘hello’

• متغیرها حساس به متن هستند یعنی به حروف کوچک و بزرگ انگلیسی حساس‌اند. مثلا متغیر name با Name تفاوت داره.
• در نام‌گذاری متغیرها فاصله مجاز نیست مثلا کد زیر اشتباه هستش:

my message = ‘hello world’

بهتره که این کد رو بدون فاصله بنویسیم

my_message = ‘hello world’

همون طور که از نام متغیر پیداست یعنی چیزی که قابل تغییر هستش. برای اینکه این موضوع روشن بشه تکه کد زیر رو بنویسید و اونو اجرا کنید. اگه هنوز کدی اجرا نکردین می تونید مقاله … رو بخونین.

message = ‘hello’
print(message)
message = ‘hello world’
print(message)

توضیح: تو خط اول یه متغیر با نام message تعریف کردیم و مقدار ‘hello’ رو بهش انتساب دادیم.
در خط بعدی مقدار این متغیر تو خروجی یا صفحه مانیتور نشون داده میشه.
در خط سوم همون متغیری که قبلا تعریف کردیم رو مقدارش رو عوض کردیم و در خط بعد دوباره ازش یه خروجی گرفتیم.
به عبارتی اگه اون یه نامی رو برای اولین بار برای یه متغیر تو برنامه استفاده کنیم و اونو مقدار بدیم، یعنی یه متغیر جدید تعریف کردیم اما اگه چند خط بعد یه متغیری که قبلا با یه نام خاص تعریف شده و مقدار داده شده رو دوباره مقدار بدیم، این یعنی ما مقدار اونو تغییر دادیم یا اصطلاحا بروزرسانی یا update کرده ایم.

تو مقالات بعد به تفصیل درباره انواع داده‌ها توی پایتون صحبت می‌کنیم و کار با اونا رو یاد می‌گیریم. امیدوارم که از این مقاله لذت برده باشین.

منبع: آموزش پایتون به زبان ساده: متغیرها - وبسایت شخصی محمدحسین میثاق‌پور