از سندرم آسپرگر چه می‌دانید؟

سندروم آسپرگر یک اختلال رشد عصبی است که اولین بار توسط متخصص اتریشی به نام هانس آسپرگر در سال 1944 میلادی معرفی شد. افراد مبتلا به این اختلال رشد عصبی دنیا را متفاوت از دیگران می‌بینند، می‌شنوند و حس می‌کنند. بنابراین این سندروم تاثیر عمیقی روی هویت فردی و ارتباط فرد با دنیای پیرامونش دارد.

در این مطلب قصد داریم علاوه بر معرفی دقیق سندروم انزواطلبی، درباره تفاوت‌های آن با بیماری اوتیسم و همچنین تکنیک‌های درمانی‌اش صحبت کنیم.


سندروم اسپرگر یا انزواطلبی چه فرقی با اوتیسم دارد؟

سندروم آسپرگر نوعی از انزواطلبی است ولی تفاوت‌های اساسی با بیماری اوتیسم دارد. افراد مبتلا به آسپرگر از میانگین سطح هوشی متوسط یا بالاتری برخوردارند. به همین خاطر در این اختلال رشد عصبی، نشانه‌ای از ناتوانی در یادگیری (مربوط به بیماران اوتیسم) وجود ندارد. همچنین مشکلات کمتری در گفتار دارند. با این حال هنوز عدم درک و پردازش زبانی در بیماران وجود دارد.

در دسته بندی‌های مربوط به مشکلات روانی و اختلال رشد عصبی، بیماری آسپرگر در ردیف اوتیسم با عملکرد بالا شناخته می‌شود. البته برخلاف باور عمومی بیماری اوتیسم و همینطور سندروم آسپرگر بسیار شایع هستند. تا جایی که تعداد بیماران مبتلا به اوتیسم را در انگستان حدود 700 هزار نفر تخمین می‌زنند.

در مورد شایع بودن بیماری انزواطلبی می‌توان گفت که از پراکندگی یکسانی بین ملیت‌ها و افرادی با پیشینه‌های فرهنگی، مذهبی و اجتماعی برخوردار است. اما به نظر می‌رسد که بیشتر مردان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

علائم اختلال رشد عصبی آسپرگر در کودکان

برخی از افراد مبتلا به این اختلال رشد عصبی معتقدند که در زندگی احساسی شبیه غرق شدن دارند و همین باعث اضطراب و نگرانی دائمی‌شان می‌شود. به ویژه درک و ارتباط با سایر افراد در محیط کار، مدرسه، خانواده و داشتن تعاملات اجتماعی برایشان سخت است.

به عنوان پدر و مادر باید به علائم زیر در فرزندتان توجه مخصوصی داشته باشید:

  • کودکان مبتلا به اختلال رشد عصبی در محیط‌های اجتماعی بی‌دست و پا به نظر می‌رسند. نمی‌دانند چطور به کسی که از آنها سوال می‌پرسد؛ پاسخ دهند.
  • نشانه‌های آشکاری از زبان بدن را نادیده می‌گیرند که سایرین به سادگی متوجه می‌شوند. به عنوان مثال ممکن است متوجه نشود که کسی از دستش عصبانی است. به عبارت دیگر عصبانیت موجود در چهره افراد را تشخیص نمی‌دهد.
  • نشانه