‌پی ام اس - سندرم قاعدگی، این غولِ بی‌شاخ و دُم!

سندرم پیش از قاعدگی یا به اختصار PMS به مجموعه‌ای از نشانگانی می‌گویند که اکثر زنان یک یا دو هفته قبل از شروع قاعدگی آن را تجربه می‌کنند. این سندرم طیف وسیعی از علائم و نشانه‌های گوناگون، از جمله نوسانات خلقی، حساسیت سینه‌ها، خستگی، اشتهای کاذب، تحریک پذیری و افسردگی را شامل می‌شود. تخمین زده می‌شود از هر 4 زن، 3 نفر آن‌ها حداقل نوعی سندرم پیش از قاعدگی را تجربه کرده باشد.

نشانگان این سندرم با یک الگوی قابل پیش بینی تکرار می‌شوند اما تغییرات جسمی و احساسی که فرد در این دوره تجربه می‌کند ممکن است تا حد زیادی تغییر کنند. برخی اوقات این علائم آن قدر آزار دهنده می‌شوند که فرد مجبور به خانه نشینی و غیبت در محل کار یا تحصیل می‌شود. در این مقاله به بررسی سندرم قاعدگی می‌پردازیم و در مورد نحوه درمان و کنترل آن اطلاعاتی را در اختیارتان می‌گذاریم.


علائم سندرم قاعدگی

بیشتر زنان حداقل یکی از علائم سندرم پیش از قاعدگی را تجربه می‌کنند. فهرست نشانگان این سندرم بسیار طولانی است اما مهم‌ترین آن‌ها که در دو دسته احساسی و جسمانی طبقه بندی می‌شوند، این علائم هستند:

  • علائم احساسی: تنش و اضطراب، خلق و خوی پایین و افسردگی، احساس بغض و گریه، نوسانات خلقی، تحریک پذیری و عصبانیت، اشتهای کاذب و تغییر در هوس‌های غذایی، مشکل در به خواب رفتن، دوری گزینی اجتماعی، تمرکز پایین، کاهش میل جنسی
  • علائم جسمانی: درد مفاصل و عضلات، سردرد، خستگی و ضعف، افزایش وزن به دلیل احتباس مایعات، نفخ شکمی، حساسیت سینه‌ها، یبوست یا اسهال، عدم تحمل نور و صدا

در اکثر اوقات، این علائم به صورت خود به خود چهار روز پس از شروع قاعدگی از بین می‌روند. اگر این نشانگان آن قدر قوی هستند که در زندگی روزمره‌تان مشکل ایجاد کرده‌اند و با راهکارهای عادی نتوانسته‌اید آن‌ها را کنترل نمایید، باید به پزشک رجوع کنید.

علت سندرم پیش از قاعدگی

علت اصلی این که چرا این سندرم ایجاد می‌شود هنوز نامشخص است اما برخی فاکتور‌ها در به وجود آمدن آن تاثیر دارند. تغییرات چرخه‌ای هورمون‌ها نشانگان سندرم پیش از قاعدگی را بسیار تغییر می‌دهند، به طوری که با شروع حاملگی و توقف این چرخه‌ها، علائم سندرم هم ناپدید می‌شوند. همچنین تغییرات انتقال دهنده‌های عصبی در مغز