تفاوت هنر رزمی و ورزش رزمی در چیست؟

تفاوت هنر رزمی و ورزش رزمی در چیست؟ با سلام ، تو این زمانی ک من این متنو مینویسم یعنی در اردیبهشت سال 99 هیچ کس در قید اصل موضوع نیست و در این زمان ورزش های رزمی به اوج نزول خودشون رسیدن ! برای ایندگان مینویسم که درک کنن چقدر در منجلاب فرو رفته ورزش های رزمی ! از طرف کسی که اکثر رشته های رزمی رو چشیده و لمس کرده :

ما دونوع رزمی داریم ، سبک یا رشته رزمی ، و هنر رزمی ! کلمه هنر یعنی چی؟ یعنی مشت زدن و وحشی بازی و کشت و کشتار ؟ هنر رزمی ! هنــــــــر رزمــــــی ! Martial Arts ! از این متن خیلی ها خوششون نمیاد و حقیقت تلخه ، بخونید به امید تغییر و اصلاح : کسانی که در جهان رزمی کار میکنن ظاهر بین شدن ، کیلویی شدن ، سطحی شدن ! بخاطر 2 تا لایک میان و نانچیکو رنگی میسازن و 4 تا حرکت مضحک بدرد نخور میکنن ، بخاطر 4 تا لایک شوتبک میزنن ! هنر های رزمی ظاهری شده ... عه آقا یعنی چی مگه قبلا چطوری بود ؟

رزمی کار با بقیه فرق داشت ، توی یک جمع رزمی کار با سکوت تمام و تواضع نشسته بود و اونو نمیشناختن ! معرفت داشت ! هنر رزمی رو برای هنر یاد میگرفت ! به ضعیف کمک میکرد ، برای دست زدن مردم کاری نمیکرد ! برای قدرت نمایی آجر نمیشکست ، برای تشویق و پول و شهرت کوزه نمیشکست !

یکی از تفاوت هایی ک بین این دو دسته هست اینه که رزمی کار های اصیل و قدیمی واقعا رزمی کار میکردن نه رقص ، واقعا به بدنشون ضربه میخوره و واقعا ضربه میزدن ، واقعا کبود میشد بدنشون و استخون خورد میکردن ، تاندون پاره میکردن ولی الان همگی با بچه بازی و لوازم ایمنی میرن جلو ! سعی میکنن از حریف خطا بگیرن که بازی رو ببرن ! ولی اون نسل با یک پای شکسته هم به بازی ادامه میدادن !

یک تفاوت دیگش این بود که به رزمی کار اگر یک تکنیک رو یاد میدادی در قدیم توش غرق میشد ، ولی الان میگه خب یاد گرفتم بریم بعدی !!!!! قدیمی ها در تکنیک غرق میشدن میرفتن دنبال فلسفه و اونو گسترش میدادن و سعی میکردن ازش عیب درارن تا تکنیک قوی تری رو خلق کنن ، ولی الانیا اگر 1000 تا تکنیکم توی یه روز بهشون بگی میگن برو بعدی ، کمه ....

همگی دنبال دانیم تا دانایی ، دنبال درجه ایم تا دانش ! دنبال مقامیم تا قدرت ! و این فاجعست! جوانمردی مرده ! در قدیم تختی فهمید یکی از پاهای حریف مشکل داره اصلا ب اون حمله نکرد ، الان میبینن یکی از پاهات رو چسب بستی از قصد لهش میکنن !

از امتحانات ما امتحانای معرفت و شعور پاک شده ، توی باشگاه یه کمربند سفید شونش بخوره به کمربند قهوه ای ، قهوه ایه ول کن نیست تا عذر خواهی نشنوه !

توی تکنیکی ک استاد یاد میده بجای اینکه خودش یادگرفته کمک هم باشگاهیش کنه که اونم یاد بگیره از قصد میزنه و استادو صدا میکنه میگه ببینید خوب میزنم ؟ چقدر سریع یاد گرفتم !!!!! خدا نکنه یه تکنیک بیشتر بدونن ! کل زمین و زمانو بهم میارن ! در قدیم اول اساتید چندین ماه شاگردو از لحاظ اخلاقیات چک میکردن ، اگر صلاحیتشو داشت بهش اموزش میدادن ! الان کی اینطوری شده ؟ تازه مربیا واسه جذب شاگرد دان و درجه الکیم میدن ! واویلا

برسیم به اخرش ، هنر های رزمی هنره ! فلسفس و اخلاق ! شما باید همه چیزی ک در سبکته یاد بگیری ، فنون رو اصولی یاد بگیری و در عمق و فلسفشون دنبال دلیل اختراع و اشکالاتشون بگردی ! باید هنرمند باشی ، نباید بزن باشی ! باید اون فنونی ک بهت میرسه رو یا ازش عیب دراری یا اگر نتونستی ترکیب کنی یا ارتقاع بدی ! باید هر روز در حال تمرین باشی !