چرا اخلاق در ورزهای رزمی بسیار مهم است؟ مهمترین تمایز ورزش رزمی

به نام خدا امروز تصمیم گرفتم با مهمترین مسئله در رشته رزمی آشناتون کنم و مهمترین عامل جدا کننده رزمی و سایر ورزش ها همینه ! چیزی که به جرات میتونم بگم در 70 درصد موارد اصلا وجود نداره ..نه در مربی و نه در هنرجو .... چیزی به نام !! اخلاق  ، درست شنیدید .. مشت و لگد را همه بلدند بزنن ، با کمی تفاوت در قدرت ... اما چرا رشته های رزمی آمدند؟ آمدند قوی تر مشت زدن را یاد دهند؟ یعنی وحشی تر کنن ؟ امدن مملکت رو بکنن جنگل که هر کی رفت کلاس رزمی و کمربند مشکی شد بهتر از اون یکی باشه و بتونه بزنه بشکنه و بکشه ؟ خیر !!

اخلاقیات ... معرفت ... ادب .. احترام .... و مهمترین عامل یعنی تواضع ....

شما در هیچ رشته رزمی ای پیدا نمیکنید کسی رو که بگه در این رشته اخلاق مهم نیست ... هیچ صاحب سبکی رو پیدا نمیکنید که به اخلاقیات اشاره نداشته باشه و هیچ شاگردی رو پیدا نمیکنید که برای اخلاقیات بره باشگاه رزمی و یا از اخلاقیات از استادش بپرسه ... شما هیچ وقت نشده با دیدن یه رزمی کار احساس امنیت کنی ، همیشه احساس ترس کردید ... این یعنی اخلاقیات هیچ...

همیشه به یک دیگر احترام بگذارید احترام به رده پایین تر از خودتان بزرگتری ومعرفت شمارو نشان میدهد?

توجه شمارو به مطالب زیر جلب میکنم :

اولین روزی که باشگاه کاراته ثبت نام کردم استاد بزرگ فرهاد وارسته (بنیانگذار کاراته در ایران) حرف قشنگی بهم زد :گفت اگر فقط میخوای ورزش کنی برو جای دیگه،ولی اگر میخوای روش زندگی کردن یاد بگیری بیا کاراته تمرین کن،روحش شاد

استاد فقید اوتسوکا : اشخاص زیادی کاراته تمرین میکنند ..
ولی افراد خیلی کمی کاراته کا میشوند ..
میدانید چرا ؟؟؟
چون کاراته شناخت اخلاق و طی کردن مراتب ادب است ..تا یک ورزش رزمی ..
استاد فقید سوسای اویاما ..
با ممارست در تمرین ، قطعا جسم انسان پرورش میابد و نیز ورزیده میشود ..
ولی سخترین بخش کاراته شناخت خویشتن است ..
بخشی که از آن غافل هستیم ..
کاراته قبل از اینکه ورزش رزمی باشه ، یادگیری روش زندگیه ..

در گذشته تنها هنرجویانی که این معیارهای اخلاقی را دارا بودند برای فراگیری هنرهای رزمی پذیرفته می شدند.از میان معیار های ذکر شده، راست کرداری بسیار مهم است؛ زیرا در رابطه‌ء میان هنرجو با استاد، همکلاسی‌ها و سایر هنرجویان رزمی ونحوه ی ارتباط با عموم مردم نمود می یابد.هنرجویانی که در اعمال و رفتار خود اصول اخلاقی را رعایت نکنند، شایستگی آموزش دیدن را ندارند زیرا قابل اعتماد یا حتی قابل احترام نیستند.

به ‌‌علاوه، عدم برخورداری از راست کرداری و راست پنداری امکان آغاز سوءاستفاده هنرجو را از توانایی رزمی برای آسیب ‌رساندن به افراد فراهم می‌سازد، اساتید معمولاً برای مدت طولانی هنرجویان خود را زیر نظر می گیرند و تنها زمانی آموزش‌های جدی رزمی را با آن‌ها آغاز مي نمایند که اطمینان یافته باشند هنرجویان ویژگی‌های ضروری در رابطه با راست کرداری را به قدر کافی در خود پرورش داده‌اند. در گذشته یادم هست که استادم بعضی اوقات به بعضی از شاگرد های کمربند سفید و تازه وارد میگفت بی هوا و همینطوری برید و برخورد شدیدی بکنید ، با مشکی ها و قهوه ای ها ، کاری کنید که عصبانیشون کنید (حالت خشم و بی ادبی) و عذر خواهی نکنید ... یادمه یکی از بچه های کمربند قهوه ای موقع اینکار میخواست شاگرد سفیدو بزنه که استادم به مدت 1 هفته از باشگاه اخراجش کرد و گفت برای کمربند بعدی نمیتونی آزمون بدی !!!

‍ دو نفر از شاگردان استاد بروسلی در یک مسابقه رزمی مقابل حریفی قدرتمند شکست خوردند.یکی از آنها که سنش کمتر بود بعد از شکست نزد حریف رفت و دست او را گرفت و به او تبریک گفت.سپس از او خواست تا در فرصتی مناسب به مدرسه بیاید و تعدادی از ترفند ها و شگرد هایی را که بلد است به او و بقیه شاگردان آموزش دهد.شاگرد دوم که بزرگتر و مغرور تر بود وقتی شکست خورد شروع به دشنام گویی کرد و در مقابل جمع کلماتی نامناسب را خطاب به حریف و تیم داوران بر زبان راند طوری که او را با بی احترامی از میدان بیرون انداختند.وقتی آن دو نفر نزد استاد آمدند.

• استاد دست شاگرد بزرگتر را گرفت و به او گفت : (امروز تو دوبار باختی ! باید بیشتر تمرین کنی!)
• شاگرد بزرگتر با ناراحتی گفت : (من فقط یک مسابقه داشتم چگونه ممکن است دوبار ببازم؟!)
• استاد با لبخند گفت : تو هم مسابقه رزمی را باختی و هم در آزمون ادب شکست خوردی!همیشه باید در زندگی بعد از هر باخت با شکیبایی و کنترل خشم سعی کنیم تعداد باخت هایمان بیشتر نشود و زحمت جبران ما چند برابر نگردد. بپذیر که امروز باختی مضاعف داشتی و سعی کن این دو شکست متوالی را در آینده بهتر جبران کنی!هر چند برای جبران باخت دوم در مسابقه ادب باید زحمت بسیار بیشتری بکشی!

استاد اویاما بنیانگذار کیوکوشین کاراته در هنگام پیری وقتی با شاگردانشان برای تمرینات استقامتی در ساحل در حال دویدن بودند که ناگهان بر اثری کهولت سن و بیماری به زمین می خورند تمامی شاگردان سوسای به احترام مربی خود را به زمین می زنند ، این یعنی اوج احترام، تواضع،وفاداری، و نگه‌داشتن حرمت استاد...

برای دست یابی به این قدرت سعی کنید خشم خود را کنترل کنید . بگذارید همگی از قدرت درونی شما بترسند نه از زور بازوی شما ، احترام را در اولویت کارهایتان قرار دهید ، به همه احترام بگذارید ، سعی در بخشش دیگران کنید ، سعی کنید غرور نداشته باشید و به بالا دست و زیر خود احترام بگذارید ، سعی کنید وقتی توی یک جمعی هستید بیشتر از ترس حضور شما احساس امنیت کنند ، و برای آخر یادتون باشه اگر تمرین کنی دمبل بزنی و بیشتر کار کنی خیلی قوی میشی و همیشه کسی هست که از تو بیشتر تمرین کرده باشه و تکنیک بیشتری از تو بدونه .

ولی اگر سعی کنی اخلاقیات رو پرورش بدی و از لحاظ روحی خودتو پرورش بدی فقط تعداد انگشت شماری هستند که تو با اونها در حال رقابتی و همیشه اینو یادت باشه که بعد از نبودت از اخلاقت و رفتارت صحبت میکنن نه از زور بازوت .... و این رفتار شماست که در قلب آنها نفوذ میکند

اگر به مدال و کاپ و کمربنده از همه جا میتونید بخرید ولی فایتر بودن و قوی بودنو خیر (موفقیتو خیر)

قهرمان و قهرمانی باید تو ذات و خون ادم باشه قهرمانی یعنی افتادگی و مرام و معرفت قهرمانی یعنی مرد میدان و بی ریا بودن قهرمانی یعنی پیشکوست رو روی سر گذاشتن قهرمانی یعنی ادب ،یعنی رفاقت قهرمانی یعنی با مردم و خاکی بودنقهرمانی یعنی یادت نره قبلا ادم کی و چی بوده و اخر به کجاستقهرمانی یعنی اخلاق و مردم داری و شرافت قهرمانی یعنی تافته جدا بافته نبودن قهرمانی

یعنی غرور و تکبر و به زیر کشیدن

اگه یه قهرمان اینارو داشته باشه میشه پهلوان

قبل جمع بندی توصیه میکنم ده فرمان کونگفو رو هم بخونید که ما از سرزمین چینی ها ام صحبتی کرده باشیم :

ده فرمان کونگ فو در سلسله ی (منیگ)در اوایل قرن شانزدهم توسط (چوئید)به رشته تحریر درآمده است.این فرامین اصول اخلاقی و روحی در کونگ فو را تشکیل میداده است و طی سالیان طولانی این فرامین در دستور کار کونگ فو کاران چین قرار داشته است.
فرمان اول : هنرجو بایستی بدون انقطاع تمرین کند.
فرمان دوم : رزم بایستی فقط برای دفاع از خود به طور مشروح استفاده شود.
فرمان سوم : تمام استادان و بزرگسالان باید مورد ملاحظه و احترام قرار گیرند.
فرمان چهارم : هنر جو بایستی در طول زندگی با هم دوره ای های خود دوست و مهربان باشد.
فرمان پنجم : کونگ فو کار در هنگام مسافرت بایستی از خود نمایی و نشان دادن قدرت خود به مردم عامی خود داری کند به طوری که حتی از مبارزه دوری کند.چون در این صورت...
فرمان ششم : کونگ فو کار نباید پرخاشگر و اهل منازعه باشد.
فرمان هفتم : از خوردن شراب و گوشت پرهیز کند.
فرمان هشتم : افراط در تمایلات جنسي جایز نیست.
فرمان نهم : کونگ فو کار نبایستی عجولانه به هر کسی فنون خود را بیاموزد زیرا ممکن است باعث اذیت دیگران شود.
فرمان دهم : کونگ فو کار بایستی از نقش تهاجم و حرص و اعمال تهدید آمیز دوری کند.

برای جمع بندی و پایان :

وسعت شخصیت یک کمربند مشکی را فقط میتوانید از رعایت اصول اخلاقی هنر رزمی اش و آموزش آن به همرزمان یا هنرجویانش مورد سنجش قرار دهید، همچنین مقام رزمی کار را فقط میتوان به خاطر درک او از احترام به پیشکسوت،اخلاق و انسانیت مورد قضاوت قرار داد.. وگر نه مشت و لگد را که همه میزنند. سعی کنید اگر رزمی میرید زور خودتونو توی میدون مبارزه و تاتامی اثبات کنید و به رخ بکشید و توی خیابون زور آزمایی نکنید !! اگر مردید و خشمتونو کنترل کردید اسم خودتونو بزارید رزمی کار وگر نه توی دنیای رزم دست بالای دست بسیار است !!