راه کار اول، اغتشاشات دانشجویی را چگونه می توان مهار کرد

دانشجوی سیاسی برای هر ملتی نعمت است و امام (ره) هم اصلاح کشور را بسته به اصلاح دانشگاه می‌دانست چرا که فرمودند: «باید دانشگاه آگاه باشد، توجه داشته باشد به این نقشه‌ها و جوان‌های عزیز دانشگاهی ما توجه داشته باشند به این مسائل؛ که از دانشگاه است که می‌شود یک ملتی اصلاح بشود و از دانشگاه است که می‌تواند یک ملتی به تباهی کشیده بشود.»

به بخش آخر این گفته خوب دقت شود:

«...و از دانشگاه است که می‌تواند یک ملتی به تباهی کشیده بشود. »

الان هم دشمنان با همین نگاه برای تباهی ملت ایران دست روی دانشجو گذاشته اند و گاها آنچه را که می بینیم نه اعتراض دانشجویی که همان نگاه لاابالی(=~ از چیزی نمی ترسم) به ازادی است که با اعتراض زمین تا آسمان تفاوت دارد.

اول یک سوال:

چرا یک دانشجویی که با هزار و یک سختی خود را به دانشگاه شریف( از معتبرترین دانشگاه های خاورمیانه ) رسانده است بدون ترس از دست دادن جایگاهش، با اغتشاش و رقص و هیاهو اصرار دارد که سلف سرویس دانشجویان مختلط باشد؟

آن هم وقتی می دانیم که تمام کلاسها مختلط است و تنها زمان کوتاهی برای صرف غذا محیط از هم جدا می شود؟

آیا این هم به اعتراض ربط دارد؟

آیا واقعا همه مشکلات یک دانشجو در همین خلاصه می شود؟

پاسخ این سوال به ادامه عرایضم مربوط می شود.

مطمئن باشید در ازای این نگاه لاابالی به آزادی، قرار است توسط دشمنان نظام هزینه این هزار و یک سختی که دانشجو کشیده تا خود را به شریف برساند در ازای تباهی یک ملت پرداخت شود. مثلا با مشغول به تحصیل شدن در بهترین دانشگاه های دنیا.

یک دانشجوی فوق لیسانس طی دو سال و اندی دوره دانشجوی اش حدود 700 میلیون تومان برای بینت المال و این مردم هزینه دارد

دشمنان نظام این هزینه را نمی دهند بلکه خیلی خیلی خیلی کمتر از آن را متقبل شده اند.

فرض کنیم قرار است یک دانشجوی اغتشاش گر در بهترین دانشگاه دنیا بصورت تمام بورس یا نیم بورس مشغول به تحصیل شود

دانشگاه آکسفورد با ماهیانه 5000 پوند دریافتی و تمام امور رفاهی رایگان بصورت تمام بورس چطور است؟

آیا می دانید شرط حتی نیم بورس شدن در دانشگاه آکسفورد و تمام دانشگاه های معتبر دنیا چیست

به شما می گویم:

فقط خفگان

نه فقط برای این دانشجو بلکه تمام دانشجویان که در هرکجای دنیا بورسیه میشوند، حتی اگر از جنس همان مردم باشند (یعنی در کشور خودشان بورسیه شده باشند) ملزم میشوند که کاری به کار نظام کشوری که در آن درس می خوانند نداشته باشند.

بله هیچ دانشجوی بورسی در هیچ کجای دنیا (الا ایران) در صورت اعتراض به نظام (اغتشاش که جای خود را دارد) شرایط بورس را از دست می دهد و باید تمام هزینه های انجام شده را برگرداند..

اما اینجا چی؟

دانشجوی ما بدون حتی پوشاندن صورت خود، خیلی علنی در محیط دانشگاه وجلوی چشم قانون و مسئولین شروع می کند به فحشهای رکیک و اغتشاش و طغیان.

اگر هم برای این خبط آشکارش، بازداشت شود کل نظام (چه از دانشگاه و چه غیر آن ) مثل کوه پشتش می ایستد. اصلا انگار اون مامور خطا کرده که این دانشجو را بازداشت کرده،

و این در شرایطی است که تمام حقوق این دانشجو اعم از خوابگاه و سلف و سرویس و .... از هزینه بیت المال تامین میشود.

من اصلا این را نمی گویم که حق اعتراض را از دانشجو بگیریم.که اعتراض ذات بشری دارد. مگر غیر از این است که انسان بخاطر اغفال ناشی از اعتراض به زمین کوچ داده شد.

اما اغتشاش هرگز جز حقوق بشری نیست و دور از منطق انسانی است

اگر دانشجو قرار است با ریختن هیزم بر روی آتش دشمن به کشورش پشت کند باید هزینه اش را هم بپردازد.

من پیشنهادم این است که از دانشجوی اغتشاش گر (ونه صرفا معترض) تمام یارانه های دولتی برداشته شود و ملزم به بازپرداخت تمام هزینه های صرف شده بشود.و ادامه تحصیلش با پرداخت تمام هزینه های جاریه ممکن باشد. اگر این عملی شود هیچ جای دنیا به این کار خرده ای نمی گیرند چرا که این از حقوق هر ملتی است که در ازای هزینه ای که می کند اسیب نبیند.