می گویند اعتراض، نوشتند اغتشاش، بخوانید ترور

هنوز بر سر این موضوع اختلاف بود که این اعتراض است یا اغتشاش که سریال تکراری ترورهای کور از سر گرفته شد و این آخری هم ترور جمعی نمازگزار و زائر در حرم مطهر شاهچراغ (ع) شیراز.

به تعریف ویکی پدیا:

ترور عملی برای کشتن شخص به دلایل سیاسی، مذهبی یا مالی است.

از کلمه ای صحبت می کنیم که ریشه اروپایی دارد و هیچ مصداقی در زبان فارسی ندارد چرا که هیچگاه، برای ایرانیان چنین مفهومی که نشان از بزدلی و ناتوانی است وجود نداشته.

اما با این حال ایران بزرگترین قربانیگاه ترور است، بزدلانه و حاکی از ناتوانی دشمنان کفتار صفت.

در شرایطی که همه به این واقف هستیم که مشکلات معشیتی و اقتصاد همه مان را دارد خفه می کند. و خیلی از ما را درگیر کرده است( واقعا خیلی ها را).

مسخره است که حرف از آزادی با تعریف لاابالی گری(~= من از چیزی ترسی ندارم و منظورم الواتی نیست) زده می شود.

عده ای هستند که در کنار ملتی که از سر مدیریت بد در کنار شرایط سخت تحریم، برای تهیه دارو و شکم و یک لقمه نان در رنج هستند، می آیند برای زیرشکم اعتراض می کنند؟

عجیب نیست؟

بعد از ترامپ که یک بیزینس‌من خفن و ته مغز اقتصادی، آخرین امیدشان برای فشارهای اقتصادی بر ملت ایران بود که خار و مغموم رفت، بایدن با هدف گرفتن امنیت وارد گود شد تا این خانه امن را نا امن کند.

سیاست این کفتار پیر از ابتدا این شد که دست گذاشت بر روی غرایز حاکم بر قشر نوجوان و جوان و استفاده از سرخوردگان نظام و شکم سیرهای سلبریتی.

حسابش را بکنی همین نوجوان که حق رای هم ندارد 20 درصد جمعیت کشور را شامل می شود وکمتر کسی فکر میکرد این یکی ترفند هم جواب بدهد، ولی خوب راه دیگری نمانده بود.

در کنار قشر نوجوان و جوان (که درصد را خیلی بالاتر از 20 میبرد)، سلبریتی ها که هرچند تعداد قلیل اما تاثیرگذار هم بودند که با درآمدهای سرشار بی مالیات در کنار عده ای با لقمه های حرام ربا و زد و بند و احتکار و دلالی و نون به نرخ روز خور و سودبرندگان از فروش وام، شکمشان سیر و به فکر پایین بودند.

این بود که با تکیه بر این جمعیت پروژه اعتراض با تعریف لاابالی گری را رقم زدند تا نیروهای اجیرشده کار را با اغتشاش یکسره کنند. شبیه کاری که تو کودتای 28 مرداد کردند.

خوب حال که پذیرفتیم لاابالی گری اصلی ترین پشت پرده این اغتشاشات است می ماند راه کار مقابله با آن که در مقوله های بعدی به آن می پردازیم.

راه کار اول، اغتشاشات دانشجویی را چگونه می توان مهار کرد