بهت سر زدم (۲۰۲۲)(I came by): فیلمی فراتر از انتظار

فیلم، داستان دو نوجوان عصیانگر است که به خانه مایه‌دارها سرمی‌زنند و با گرافیتی روی دیوار می‌نویسند: سری بهت زدم. فیلم آرام و رابین‌هودی شروع می‌شود تا این که رازی شوکه‌کننده در خانه یک وکیل جان همه را به خطر می‌اندازد.

من وقتی جوان بودم این عصیان را در خودم داشتم اما هیچوقت شجاعت بروز آن را پیدا نکردم. من روح جوان و آرمانگرای شخصیت‌ها را حس می‌کردم. حیف زود ورق برگشت. روایت و کارگردانی فیلم را یک ایرانی برعهده داشته، به روحیه و حالات ما ایرانی‌ها شبیه نبود. با بی‌رحمی چارچوبی که در نظر داشتم را خراب کرد و در عوض مرا با مسیری که خودش می‌خواست هم‌سو کرد. چایی روی میزم طعم دهن آب مرده گرفت اما من ول نکردم؛ با اضطراب، حرص و کنجکاوی و کور سوی امیدی تا انتهای فیلم را دیدم.

اتفاقی که برای شخصیت اصلی فیلم افتاد مطلقا حقش نبود؛ اگر مسیر فیلم در کنترل من بود قطعا جور دیگری پیش می‌رفت اما خوب، گاهی یک اتفاق کوچولو می‌تواند همه معادلات را به هم بریزد. من از کشته شدن بعضی شخصیت‌ها حس شدیدا تلخی گرفتم اما سال‌های برده‌داری را بخاطر بیارید. صحنه برده‌های سوخته از درخت آویزان شده فیلم جانگو (Django Unchained)؛ دنیا همیشه مهربان یا عادلانه نیست. خوشبختانه دعاهای من در طول فیلم جواب داد. فیلم به سرانجامی شرافتمندانه و انسانی رسید.

اگر اتاق سبز (The Green Room) را قبلا دیدید و لذت بردید، از دیدن این فیلم هم لذت می‌برید.