تهران هوشمند در سالی که گذشت و چشم‌انداز پیش رو

برنامه تهران هوشمند سال 1399 که دومین سال از فاز اول برنامه است (1400-1398) را در حالی آغاز کرد که شیوع ویروس کرونا در سرتاسر جهان سایه افکنده بود و باعث ایجاد خلل در روند معمول زندگی شهروندان و ارائه خدمات در شهرهای مختلف جهان شده بود. اگرچه شهرها معمولاً برنامه‌ها و دستورالعمل‌هایی برای اجرا در شرایط اضطراری و بحرانی دارند، اما شیوع گسترده این بیماری در مقیاس جهانی، شهرها را با بحرانی جدی مواجه نمود. در این میان، توجه‌ها به نقش شهرهای هوشمند و استفاده از فناوری‌های جدید در پیشگیری از بحران‌ها معطوف شد.

امروزه، همگی با این موضوع موافق هستند که یکی از راهکارهای اولیه و اصلی مقابله با شیوع کرونا رعایت فاصله اجتماعی است. بنابراین، برنامه تهران هوشمند نیز سعی کرد تا با تمرکز بر غیرحضوری کردن خدمات قابل ارایه شهرداری گامی مثبت را در این جهت بردارد که یکی از پیامدهای موفق آن، توسعه سامانه و اپلیکیشن «تهران من»، جذب 3 میلیون کاربر تا اسفند 99 و برگزیده شدن آن در سیزدهمین جشنواره «وب و موبایل ایران» در بخش «سازمان‌ها و موسسات دولتی» در هر دو شاخه داوری و مردمی بوده است. همچنین، تهران هوشمند در سال 99، شناساندن این برنامه در مجامع بین‌الملل و گسترش همكاري‌هاي بين‌المللي در جهت تقويت و پيشبرد پروژه‌هاي شهر هوشمند را جدی‌تر از قبل در دستور کار قرار داد چنانکه نتایجی قابل توجه را همچون برنده شدن اپلیکیشن دوچرخه در چهارمین رویداد جایزه بین‌المللی ویگو (WeGo Awards 2020) در بخش جابه‌جایی و پیوستن تهران به برنامه جهانی اتحاد شهرهای هوشمند پایدار (ITU U4SSC) را در پی داشت. برخی دیگر از موفقیت‌های شاخص در سالی که گذشت عبارتند از: افتتاح دو مرکز نوآوری و فناوری شهر هوشمند جدید؛ بهره‌برداری پروژه مدیریت هوشمند پسماند خشک و اعطای مجوز رسمی فعالیت چندین اپلیکیشن جمع‌آوری و تفکیک پسماند ارزشمند شهری؛ بهره‌برداری پروژه سیستم یکپارچه پرداخت شهری (شهرپی)؛ راه‌اندازی و عملیاتی شدن پروژه مدیریت هوشمند عملیات اضطراری بحران (مرکز EOC) و بسیاری موارد دیگر که در این مجال، امکان اشاره به تمامی آنها مسیر نیست. تهران هوشمند سال 1399 را در حالی به پایان رساند که رونمایی از 11 پروژه‌ هوشمندسازی شهرداری تهران در ابتدای اسفندماه و با حضور شهردار تهران، اعضای شورای شهر و مدیران شهری با موفقیت انجام شد.

و اما برای سال 1400 که سال پایانی فاز اول برنامه تهران هوشمند است، گرچه با توجه به شرایط حاکم همچنان تمرکز بر گسترش غیرحضوری نمودن خدمات و ادامه فعالیت‌های دو سال گذشته خواهد بود، سعی بر این است تا زمینه مشارکت همگانی شهروندان در مسیر هوشمندسازی شهر تهران به مانند قبل و بیش از پیش فراهم گردد و با افزایش تعداد پروژه‌های قابل بهره‌برداری، میزان مقیاس‌پذیری خدمات شهر هوشمند از منظر پوشش مناطق یا تامین مالی توسعه یابد. دیگر اینکه با توجه به کسب تجارب و دستاوردهای مرتبط با توسعه کاربردها در پروژه‌های برنامه تهران هوشمند، تدوین فاز دوم برنامه (1404-1401) با مشارکت ذینفعان در انتهای این بازه زمانی در دستور کار قرار می‌گیرد.

در پایان لازم به ذکر است که هدف غایی تهران هوشمند، تبدیل تهران به شهری پایدار برای همه، با سطح کیفیت زندگی روزافزون بر مبنای توسعه مشارکت‌های شهروندی، عمومی و خصوصی، جایی برای زندگی سلامت و شاد، با رفت‌وآمد روان و برخوردار از زیرساخت‌های یکپارچه، مدیریت شهری کارآمد و اقتصادی پویا است.

***پی نوشت: این یادداشت در نشریه الکترونیک صفر و یک (شماره دوم) منتشر شده است

https://tmicto.tehran.ir/0-1-flipbook/03#p=1