اینترنت اشیاء و احیاء اقتصاد صنعتی در دروران پساکرونا

شرکت‌ها و صنایع در سال 2019، انتظار داشتند تا عواملی مانند برکزیت، چالش‌های صنعت خودرو و کاهش تقاضا در بازار چین موجب بروز فشارهایی بر اقتصاد صنعتی در جهان شوند. اما شرایط مطابق پیش‌بینی‌ها جلو نرفت و «کووید-19» به تنهایی تمامی عوامل را کنار زد و اقتصاد جهانی را با بحرانی جدید و عجیب مواجه کرد! در حدود یک سال و نیم گذشته، دولت‌ها، سازمان‌های خدمت‌رسان و پاسخگو در حوزه سلامت و رهبران اقتصادی تنها یک اولویت داشتند و آن، حفظ جان انسان‌ها در برابر این همه‌گیری بود. این در حالی است که با تداوم ماجرا و فرسایشی شدن آن، مخاطرات دیگری از جنس اقتصادی مانند بیکاری و عدم امکان پرداخت حقوق کارکنان نیز بروز کردند.

این شوک اقتصادی بسیاری از بازارها را در هر دو سوی عرضه و تقاضا به شدت تحت تأثیر قرار داد؛ تا جایی که به طور مثال، تقریباً تمامی خودروسازان اروپایی مجبور به متوقف کردن شبکه تولید خود شدند. از سوی دیگر، رعایت فاصله فیزیکی و استانداردهای جدید بهداشتی در این زمینه، به شدت نحوه حضور و فعالیت نیروی کار را متأثر نمود.

برای برون رفت از این وضعیت و ورود به وضعیت نرمال جدید، شرکت‌ها نیازمند پاسخ به سه سوال کلیدی زیر هستند:

بقا: چه‌طور می‌توان به ادامه کار امیدوار بود؟

تاب‌آوری: چه‌طور می‌توان به کار برگشت و انعطاف‌پذیری را در وضعیت عادی جدید ارتقاء داد؟

بازاندیشی: چه‌طور می‌توان کسب و کار را در یک افق طولانی مدت در جهان پساکرونا ارتقاء داد؟

اینترنت اشیاء صنعتی (IIoT)[1]، یکی از المان‌های انقلاب صنعتی چهارم است که می‌تواند شرکت‌ها را در این سفر همراهی کند. اگرچه اینترنت اشیاء صنعتی پیش از این نیز قابلیت ارزش‌آفرینی خود را در بسیاری از مواقع نشان داده است، اما بسیاری از تصمیم‌گیران در خصوص میزان اثرگذاری سرمایه‌گذاری در آن دچار تردید هستند و رهبران اقتصادی معدودی به این فناوری به عنوان اهرمی جهت ارتقاء وضعیت بحرانی کنونی می‌نگرند و این نگاه در مواردی به نگاه غالب تبدیل شده است.

در این مقاله سعی داریم تا ضمن بررسی تصورات غلط در مورد IIoT، نحوه بهره‌برداری از این فناوری در حوزه صنعت در سه افق مشخص شده فوق را معرفی نماییم. شرکت‌ها می‌توانند سه افق فوق را بدون نیاز به پیاده‌سازی یک پشته اینترنت اشیاء[2] از ابتدا، آغاز کنند؛ چرا که ملزومات استفاده عملیاتی از این فناوری، از جمله راه‌حل‌های اتصال و سیستم عامل‌ها به صورت ماژولار و به راحتی در بازار موجود است و می‌توان با تلاش محدود آن‌ها را به سیستم موجود اضافه نمود.

بقا: استفاده از IIoTبرای حفظ امنیت و بقای کسب و کار

مهم‌ترین هدف شرکت‌های صنعتی در دوران مواجهه با کووید-19، ادامه روند فعالیت است. با توجه به ماژولار بودن و قابلیت plug-and-play در اینترنت اشیاء صنعتی، استفاده از این فناوری می‌تواند تداوم کسب و کار را تضمین نموده و با کاهش هزینه‌های کوتاه مدت، ارتقاء تسویه‌پذیری[3] و تضمین ایمنی و امنیت کارکنان، مخاطرات اقتصادی شرکت‌ها را کاهش دهد.

- تضمین ایمنی و امنیت کارکنان

یکی از چالش‌های اصلی کارخانه‌ها و واحدهای صنعتی، حفظ فاصله‌گذاری فیزیکی میان کارکنان و بهره‌گیری از راهکارهای دورکاری است. ملزوماتی نظیر «محدودیت تعداد کارکنان در محل کار»، «رعایت فاصله حداقل 2متری بین کارکنان»، «مدیریت از راه دور تعویض شیفت کارکنان» و «عدم تقاطع زمانی شروع شیفت جدید و اتمام شیفت قبلی» از جمله مواردی هستند که می‌توان با اتکا به IIoT در خصوص آن‌ها از راهکارهای عملیاتی مناسبی بهره‌برداری کرد. در ادامه، به راهکارهایی که اینترنت اشیاء صنعتی پیش پای صنایع قرار می‌دهد اشاره خواهیم نمود:

همکاری از راه دور کارکنان: به طور کلی، هرچه سطح دیجیتالی شدن فعالیت‌ها و شفاف شدن وظایف در شرکت‌ها ارتقاء یابد، امکان انجام وظایف از راه دور بیشتر فراهم می‌شود. در حال حاضر، راه‌حل‌های آماده IIoT، امکان ادامه فعالیت‌ها با تعداد کمتر کارکنان حاضر در محل کار (On-Site) را فراهم می‌کنند. از جمله راه‌حل‌های آماده در این حوزه می‌توان به سیستم‌های اجرایی تولید (MES)[4] اشاره نمود که در شرکت‌های سطح اول ایالات متحده برای بهینه‌سازی تولید و ارتقاء شفافیت عملکردها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مدیران، بدون نیاز به حضور فیزیکی، اطلاعات مورد نیاز برای اشراف بر فعالیت‌ها و تصمیم‌گیری در خصوص رویدادهای مختلف را با استفاده از خروجی‌های MES در اختیار دارند و با استفاده از راهکارهای آنلاین دیگر مانند ویدئوکنفرانس می‌توانند با آخرین تصمیمات خود را به اطلاع کارکنان برسانند.

راه‌حل‌های مشابه برای فروشگاه‌ها نیز موجود است. در حال حاضر، در صنعت خودروسازی در اروپا، از تابلوهای دیجیتال برای هماهنگی کارکنان، سنجش سطح تولید و بهبود شکاف عملکرد در شیفت‌ها استفاده می‌شود. سایر ابزارهای IIoT، مانند نقشه‌های حرارتی دیجیتال و داده‌های سنسورهای مختلف به‌کار رفته در واحدهای صنعتی می‌توانند علت وقوع مشکلات و خرابی‌ها را در بخش‌های الکترونیکی، مکانیکی و فرآیندی مشخص کنند.

ردیابی نیروی کار: با توجه به نیاز به حضور فیزیکی نیروی کار در برخی از مشاغل، استفاده از راه‌حل‌های ردیابی که غالباً مبتنی بر فناوری‌های پوشیدنی است، امکان رعایت دقیق فاصله‌گذاری فیزیکی را فراهم می‌کنند. علاوه‌براین، در صورت عدم نقض مقررات و رعایت ملزومات فنی دستگاه‌ها، تحلیل داده‌های حرکتی کارکنان حول تجهیزات صنعتی، می‌تواند به یک دیدگاه واقعی برای بهینه‌سازی تعداد کارکنان مورد نیاز حول دستگاه‌ها کمک کرده و شرکت‌ها بر این اساس، نسبت به میزان حضور فیزیکی کارکنان خود تصمیم‌گیری نمایند. بررسی یک نمونه موردی از استفاده از این فناوری در اروپا، از کاهش قابل توجه تعداد کارکنان حاضر در واحد صنعتی حکایت دارد.

از سوی دیگر، در صورت مثبت شدن تست کرونای کارکنان، به راحتی می‌توان با تحلیل داده‌های «ردیابی نیروی کار» همکارانی که با وی در تماس بوده‌اند را شناسایی نمود. البته در این خصوص، ملاحظات مربوط به حریم خصوصی افراد به عنوان یک پاشنه آشیل و از موانع اصلی توسعه این راهکارها به شمار می‌روند و گمنام‌سازی داده‌ها به عنوان ابزاری کلیدی باید مورد توجه قرار بگیرد.

به طور کلی، راه‌حل‌های ردیابی موجب ارتقای بهره‌وری عملیاتی می‌شوند. بررسی داده‌ها در این زمینه‌، نشان‌دهنده ارتقاء بهره‌وری بین 10 تا 30 درصد (بر اساس نوع کارگاه یا کارخانه و تجهیزات مورد استفاده در آن) است.

نکته حائز اهمیت در این زمینه، زمان کوتاه حدوداً چند هفته‌ای است که کسب و کارها – مدت زمان خرید راه‌حل‌های آماده IIoT و راه‌اندازی آن‌ها – برای حصول این بهره‌وری نیاز خواهند داشت. برخی از این راهکارها برای عملیاتی شدن فقط 5 روز کاری زمان نیاز دارند. این محصولات، معمولاً از یک کیت اینترنت اشیاء صنعتی (شامل سنسورها و فرستنده-گیرنده‌ها) و یک پلتفرم IIoT (شامل پلتفرم داده، داشبورد و واسط کاربری) تشکیل شده‌اند و غالباً با قیمت‌های مناسبی در بازار عرضه می‌شوند.

سیستم‌های کنترلی مبتنی بر بینایی ماشین: این تجهیزات نیز همانند سایر تجهیزات کنترل فرآیند از راه دور، قادر به ایفای نقش مثبت در دوران کرونا هستند. به طور مثال، می‌توان سیستم‌های تحلیل ویدیویی را می‌توان با سیستم‌های عکس‌برداری فروسرخ (IR) ترکیب کرده و به راه‌حل‌های شناسایی تب دست یافت. با استفاده از این سیستم‌ها می‌توان کارکنان مبتلا به ویروس را شناسایی کرده، روی حفظ فاصله‌گذاری فیزیکی تمرکز کرده و از عدم حضور کارکنان مبتلا در محل کار اطمینان حاصل نمود. یکی از اقدامات نوآورانه در این زمینه، ترکیب سازوکارهای low-tech با سیستم‌های کنترلی مبتنی بر بینایی ماشین است. به طور مثال، در راه‌حل آمازون در این زمینه، با اعمال یادگیری ماشین روی ویدیوهای خروجی دوربین‌های محل کار، راه رفتن کارکنان را پایش کرده از ایمن بودن آنان و حفظ فاصله فیزیکی اطمینان حاصل می‌کند.

کنترل دارایی‌ها از راه دور: همان طور که گفته شد، با استفاده از اینترنت اشیاء صنعتی، می‌توان فعالیت‌های شرکت‌ها را از راه دور کنترل کرده و بدین ترتیب حتی در صورت ممنوع بودن یا محدودیت حضور کارکنان در محل کار، ادامه فعالیت را تضمین نمود. برای تحقق این امر، شرکت‌ها باید دارایی‌های مهم خود را به نرم‌افزار کنترل مبتنی بر ابر متصل کنند. با توجه به اینکه کارخانه‌های تولید خودرو و ماشین‌آلات و فروشندگان نرم افزار کنترل صنعتی برای اکثر تجهیزات کیت اتصال و پسوند نرم افزار ارائه می‌دهند، کارمندان نیز می‌توانند از منزل به این ابزارها دسترسی داشته باشند.

- ارتقاء تسویه‌پذیری

با توجه به تأثیرات کووید-19 روی زنجیره تأمین و تقاضا، مدیریت تسویه‌پذیری – به خصوص برای واحدهای تولیدی – بسیار مهم‌تر از گذشته است؛ IIoT یک ابزار کمکی مناسب در این حوزه است.

مدیریت موجودی کالا مبتنی بر IIoT: بهره‌گیری از اینترنت اشیاء صنعتی یکی از راهکارهای کاهش هزینه‌های مدیریت موجودی کالا و ارتقاء تسویه‌پذیری در واحدهای تولیدی است. استفاده از سنسورهای فراصوت برای اندازه‌گیری میزان پر یا خالی بودن کانتینرها و راه‌حل‌های ارائه شده در زمینه ردگیری جریان مواد اولیه در مسافت‌های طولانی، از جمله این موارد هستند. شفافیت بلادرنگ[5] ایجاد شده در نتیجه استفاده از IIoT به تیم لجستیک این امکان را می‌دهد که جریان کالا و مواد اولیه و همچنین، میزان موجودی را با دقت بالاتری دنبال کرده و تأمین را تا رسیدن به انتهای موجودی به تعویق بیاندازد؛ و این امر، کاهش هزینه مدیریت موجودی کالا را به دنبال خواهد داشت. برآورد انجام شده در این زمینه، از کاهش 36درصدی هزینه مدیریت موجودی کالا حکایت دارد.

کاهش هدررفت: مشابه مدیریت موجودی کالا، با استفاده از سنسورهای مناسب IIoT می‌توان محل‌های هدررفت منابع و هزینه‌ها در چرخه تولید محصولات را شناسایی نمود. بدین ترتیب، هزینه‌ها کاهش یافته و می‌توان با مواد اولیه کم‌تری به همان میزان اولیه خروجی تولید نمود. بهره‌گیری از این راه‌حل‌ها، به خصوص در خطوط تولید کارخانه‌ها و واحدهایی که تولید انبوه انجام می‌دهند، صرفه اقتصادی بالایی خواهد داشت. در یک نمونه موردی، یک شرکت بسته‌بندی شروع به اندازه‌گیری متراژ و وزن پلاستیک دور انداخته شده نمود و با تشویق مالی اپراتورها در راستای کاهش مصرف پلاستیک، به کاهش هدررفت پلاستیک مورد استفاده به میزان 20درصد در 6ماه دست یافت.

دوره تعمیرات طولانی‌تر: به جای تعویض بخشی از ماشین‌آلات مورد استفاده پس از مدت زمان مشخصی از بهره‌برداری از آن‌ها، شرکت‌ها و واحدهای تولیدی می‌توانند با استفاده از سنسورهای IIoT، عملکرد آن را مورد بررسی قرار داده و در صورتی که قطعه‌ای هنوز قادر به ادامه کار است، مدت زمان بهره‌برداری از آن را افزایش دهند. استفاده از این راه‌حل‌ها، غالباً به کاهش 10 تا 15درصدی هزینه تعمیر و نگهداری می‌انجامد.

- کاهش هزینه در کوتاه‌مدت

با توجه به ادامه‌دار شدن بحران، صنایع می‌توانند از کاهش هزینه‌های کوتاه‌مدت در اثر استفاده از IIoT بهره‌مند شوند.

مدیریت هوشمند عملکرد: نرم‌افزارهای مبتنی بر IIoT قادرند داشبوردی از KPIها را در اختیار مدیران قرار دهند تا با افزایش شفافیت در خصوص آن چه در فضای کار اتفاق می‌افتد، اقدامات صورت گرفته را ارتقاء دهند و از طریق موبایل کارکنان، با آنان در ارتباط باشند. این نرم‌افزارها با تحلیل داده‌ها قادرند اطلاعات دقیقی در خصوص سطح فعالیت اجزای مختلف سیستم و بخش‌های مختلف خط تولید ارائه دهند و عملکرد نیروی کار را بین 20 تا 40درصد ارتقاء دهند.

ارائه خدمت از راه دور: تجربه نشان داده است که علاوه بر ایجاد ایمنی کارکنان، ارائه خدمت از راه دور و نیز نگهداری و مراقبت می‌تواند با کاهش نیاز به مراجعه حضوری، 10 تا 40 درصد هزینه‌ها را کاهش دهد. این در حالی است که ارائه خدمت از راه دور می‌تواند باعث کاهش سفرهای درون و بیرون شهری شود.

تاب‌آوری: استفاده از اینترنت اشیاء صنعتی به منظور افزایش انعطاف‌پذیری

در ماه‌های آینده و با کمتر شدن شیوع کرونا، چالش‌های جدید و ناشناخته‌ای ایجاد خواهند شد. پس از شیوع کرونا، بدون شک شوک‌های غیره‌ای منتظره‌ای در زمینه‌هایی چون بهداشت، پزشکی و تغییر در عرضه و تقاضا ایجاد خواهد شد که هر یک از این صنایع را با چالش روبه‌رو خواهد کرد. صنایع می‌توانند با استفاده از اینترنت اشیاء صنعتی بازگشت خود به فعالیت عادی را تسریع کرده و با تمرکز بر سه حوزه «اتصال برخط و امنیت سایبری»، «بهبود هزینه در میان‌مدت» و «ثبات درآمد»، انعطاف‌پذیری خود را بیشتر کنند.

- اتصال برخط و امنیت سایبری

ایجاد ارتباط قوی و نیز امنیت سایبری امکان رصد بهتر تمام زنجیره تأمین را فراهم کرده و به صنایع این امکان را می‌دهد تا با سرعت بیشتری در برابر اختلالات و چالش‌ها واکنش نشان دهند. زمان مورد نیاز برای بهبود قابلیت اتصال و امنیت سایبری بسته به نوع فعالیت شرکت‌ها و صنایع، متفاوت خواهد بود و به تعداد تجهیزات و نرم‌افزارهای مورد استفاده در آن‌ها بستگی دارد.

ایجاد اتصال در مقیاس گسترده: بسیاری از صنایع و شرکت‌ها نیاز به تأمین ارتباطات راه دور برای کارکنان و کنترل تجهیزات خود دارند. با توجه به اینکه در حال حاضر، بازه زمانی عدم استفاده از ماشین‌آلات افزایش یافته است، شرکت‌ها می‌توانند از این فرصت ایجاد شده برای نصب کیت‌های IIoT استفاده کنند. برای تسریع در این کار، کارکنان می‌توانند در زمان انجام تعمیرات دوره‌ای، کیت‌های کنترلی را بر روی ماشین‌آلات نصب کنند و با اتصال دستگاه‌ها به شبکه (اینترنت یا شبکه داخلی بر اساس ملاحظات شرکت‌ها)، امکان ارسال داده‌ها برای کارکنان در فواصل دور فراهم می‌شود.

امنیت سایبری: هر چه صنایع به طور فزآینده عملیات تولید خود را دیجیتال کند، نیاز به امینت سایبری در آن صنعت بیشتر می‌شود. با ایجاد اتصال گسترده تجهیزات، صنایع می‌توانند به راحتی امنیت سایبری را در تمام سطوح گسترش دهند. زمان خرابی و قطع شدن تولیدات خود را کاهش دهند. در کنار این اقدامات، صنایع می‌توانند نرم‌افزارها و میان‌افزارهای مرتبط با تجهیزات سخت‌افزاری خود را به‌روزرسانی کنند. با توجه به اینکه این فرآیند غالبا به متوقف شدن طولانی مدت تجهیزات نمی‌انجامد، این دسته اقدامات می‌تواند به بالا بردن امنیت سایبری کمک کند.

- کاهش هزینه در میان‌مدت

چندین مورد از کاربردهای اینترنت اشیاء صنعتی می‌توان نام برد که صنایع با کمک آن‌ها می‌توانند پس از ایجاد بحران، نقطه شکست خود را کاهش داده و ساختار هزینه‌ای انعطاف‌پذیرتر از گذشته را ایجاد نمایند.

بهینه‌سازی تجهیزات مبتنی بر IIoT: این بخش شامل استفاده از تحلیل پیشرفته داده‌ها برای شناسایی دلایل ایجاد مشکلات است که پارامترهای اصلی کارایی تجهیزات (OEE)[6]شامل قابل استفاده بودن[7]، عملکرد[8] و کیفیت[9] را مورد بررسی قرار می‌دهد. به عنوان یک نمونه موردی در صنعت هوایی، با استفاده از IIoT برای ارتقاء OEE در فرآیند ساخت تجهیزات استفاده شد و با شناسایی اقدامات مغفول واقع شده، ضعف برخی تجهیزات مورد استفاده در فرآیند ساخت و همچنین، مدیریت یکپارچه اقدامات از یک اتاق کنترل واحد، OEE تا 80درصد افزایش یافت. همچنین صنایع می‌توانند با استفاده از IIoT، چالش‌های ناشناخته در زنجیره تأمین را شناسایی کنند. اگرچه، میزان ارتقاء در کاربردهای مختلف و در صنایع مختلف متفاوت است، ولی ارتقاء OEE در نتیجه استفاده از اینترنت اشیاء صنعتی در پیچیده‌ترین شرایط حداقل 5درصد خواهد بود.

شفافیت بلادرنگ در تدارکات: ابزارهای اینترنت اشیاء صنعتی می‌توانند با ارائه اطلاعات بلادرنگ در مورد سطح موجودی کالا و ظرفیت تولید، به بخش تدارکات در زمینه خرید مواد اولیه کمک نماید و تعیین کنند چه مقادیری باید سفارش داده شود. این ویژگی به خصوص در زمان فعلی که شیوع ویروس کرونا قیمت کالاهای اولیه[10] را با کاهش مواجه کرده، بسیار بااهمیت است. به طور مثال، قیمت جهانی نفت و مس بین 20 تا 25درصد کاهش یافته است که در نتیجه کاهش تقاضا ایجاد شده است. در این شرایط، شفافیت در میزان نیاز، تأثیر قابل توجهی در استراتژی مذاکره با شرکت‌های مختلف داشته و قابلیت کاهش هزینه‌ها به میزان 2 تا 5درصد را به همراه خواهد داشت.

- ثبات درآمد

با ایجاد اطمینان از ثبات درآمد در دوره‌های مختلف تجاری، صنایع می‌توانند در دوره‌های رکود اقتصادی مقاوم‌تر باشند. برخی از موارد استفاده از اینترنت اشیاء صنعتی که در ارتقاء ثبات درآمد شرکت‌ها موثرند، به شرح زیر است:

بهترین اقدام بعدی برای فروش و ارائه خدمات: این کاربرد مبتنی بر مشتری‌مداری، می‌تواند هم درآمد و هم رضایت مشتری را به همراه داشته باشد. با استفاده از تحلیل داده‌ها، صنایع می‌توانند با اطلاع از وضعیت تجهیزات عملیاتی خود، بهترین تصمیمات را برای فروش محصولات و خدمات خود اتخاذ کنند. بسته به مقررات محلی، این داده‌ها می‌تواند شامل اطلاعات مربوط به تجهیزات و همچنین سوابق مشتری باشد. همچنین اینترنت اشیاء می‌تواند نحوه برخورد مشتریان را در مواجهه با برخی از مشکلات سرویس و ارتقاء سطح کیفی سرویس را ارزیابی کرده و در اتخاذ بهترین اقدام برای تیم تعمیر و نگهداری تجهیزات مورد استفاده قرار بگیرد.

بهینه‌سازی قیمت‌گذاری پویا: ابزارهای قیمت‌گذاری مجهیز به اینترنت اشیاء می‌توانند داده‌های مربوط به عرضه و تقاضا را در زمان واقعی جمع‌آوری کرده و تحلیل نماید. براساس این تحلیل‌ها، بهترین قیمت بر اساس پارامترهای زمان ارائه خدمت، برنامه‌ریزی تولید، ظرفیت موجود و زمان‌های تحویل، قابل ارائه و پیشنهاد است. این روش، به صنایع این امکان را می‌دهد تا قیمت‌های خود را مرتب به روزرسانی کنند. این روش درآمد صنایع را 5 تا 8 درصد افزایش داده و امکان قیمت‌گذاری محصولات جدید را ساده‌تر می‌کند.

بازاندیشی: ارتقاء طولانی‌مدت کسب و کار در زمان پس از بحران

همه‌گیری ویروس کرونا، حتی پس از پایان آن، تأثیرات پایداری در مشاغل مختلف خواهد داشت. در سمت مشتری، صنایع ممکن است با تغییرات دائمی در ارائه خدمات، از جمله تحویل بدون تماس خدمات به مشتریان یا شخصی‌سازی روند دریافت مواجه شوند. حتی ممکن است با تصمیم‌های راهبردی در زنجیره تأمین صنایع مواجه باشیم که با هدف جلوگیری از بروز اختلالاتی نظیر آن چه که در ابتدای سال 2020 اتفاق افتاد، اتخاذ شود.

بررسی نتایج حاصل شده از شرکت‌های پیشرو[11] در حوزه IIoT نشان می‌دهد که استفاده از اینترنت اشیاء توانسته به ارتقاء KPIهای آن‌ها منجر شود به گونه‌ای که که در برخی موارد 10 تا 200 درصد تولیدات خود را افزایش داده‌و هزینه محصولات را 5 تا 40 درصد و زمان ورود به بازار را 30 تا 90 درصد کاهش داده‌اند. به طور کلی، صنایع باید برای انعطاف‌پذیری عملیاتی، به ویژه برای تغییر حجم تولید در صورت لزوم، تلاش کنند. اینترنت اشیاء می‌تواند انعطاف‌پذیری عملیاتی را به صورت مقیاس‌پذیر افزایش دهد.

- یکپارچه‌سازی زنجیره تأمین در زنجیره ارزش

اینترنت اشیاء، تبادل داده بلادرنگ را در بین همه بازیگران زنجیره تأمین، تسهیل می‌کند و دیدی یکپارچه از برنامه تولید، زمان‌بندی، موجودی‌ها، کیفیت و زمان تحویل ایجاد می‌کند. علاوه بر ایجاد شفافیت و اعتماد، این روش می‌تواند هزینه‌ها و ابهامات زنجیره تأمین را نیز کاهش دهد. این امر با دریافت داده از ماشین‎آلات تولیدی در زمانی که به انتهای مواد اولیه نزدیک می‌شوند یا با ردیابی محصولات در کانال‌های تحویل با استفاده از اطلاعات مکانی مبادله شده، محقق می‌شود. با حصول این بینش در زنجیره ارزش، صنایع می‌توانند سطح موجودی، برنامه‌ریزی برای تولید و نیز حمل محصولات را مدیریت کنند. همچنین صنایع با مشکلات زنجیره تأمین سریع‌تر اطلاع پیدا می‌کنند و این اجازه را به آن‌ها می‌دهد تا قبل از تشدید بحران، اقدامات لازم را انجام دهند.

- بهینه‌سازی فرآیندها در خط تولید

اینترنت اشیاء می‌تواند با استفاده از تحلیل داده‌ها و بهینه‌سازی پارامترهای فرآیندی، کارایی تجهیزات به صورت منفرد یا کل خط تولید را افزایش دهد. الگوریتم‌ها می‌توانند اطلاعات مربوط به کلیه متغیرهای تولید، برنامه‌ریزی، وضعیت موجودی و کالاهای ورودی را تحلیل کنند. این در حالی است که با ترکیب اطلاعات مربوط به برنامه تولید و اطلاعات فرآیندی فوق، شرکت‌ها این امکان را پیدا می‌کنند تا تنظیمات دستگاه را براساس مراحل تولید قبلی و بعدی انجام دهند. این روش به صنایع این امکان را می‌دهد تا تولید محصول را براساس تغییرات تقاضا و یا اختلال در عرضه محصولات کنترل کنند.

این نوشتار با همکاری آقای مهندس محمد پیروی تهیه شده است.

linkedin.com/in/mohammadpeiravi

[1] Industrial IoT (IIoT)

[2] IoT Stack

[3] liquidity

[4] manufacturing-execution system (MES)

[5] real-time transparency

[6] Overall Equipment Effectiveness (OEE)

[7] Availability

[8]Performance

[9]Quality

[10] Commodities

[11] Lighthouse factories