کربن زدایی از صنعت ساخت‌وساز؛ نکات مهم از COP26

صنعت سیمان و ساختمان چگونه می تواند تا سال 2050 به صفر خالص برسد؟

در اینجا نکات کلیدی از میزگرد مک کینزی که در کنفرانس تغییرات آب و هوایی COP26 برگزار شد، جمع آوری شده است.

محیط ساخته شده (یعنی زنجیره ارزش سیمان و ساخت و ساز) تقریباً 25 درصد از انتشار CO2 جهانی را به خود اختصاص می دهد. رسیدن به صفر خالص تا سال 2050 مستلزم آن است که صنعت ساختمان و ساختمان در 30 سال آینده نسبت به 30 سال گذشته سه برابر سریعتر کربن زدایی کنند.

شرکت‌هایی از سراسر اکوسیستم متعهد به کربن‌زدایی شده‌اند، اما هیچ بازیکنی به تنهایی نمی‌تواند به این هدف دست یابد. در کنفرانس تغییرات آب و هوایی COP26، در گلاسکو، اسکاتلند، مک‌کینزی میزبان یک جلسه تعاملی بود که صاحبان املاک، پیمانکاران، تامین‌کنندگان مواد، سرمایه‌گذاران، سازندگان تجهیزات و اخلالگران را گرد هم آورد تا مسیر رو به جلو را با تمرکز بر سوالات زیر تعریف کنند:

• اکنون صنعت چه اقداماتی می تواند انجام دهد؟
• چگونه سهامداران در سراسر زنجیره ارزش می توانند برای موفقیت با یکدیگر همکاری کنند؟

چهار موضوع کلیدی نتیجه این میزگرد شد.

1. چالش بزرگ، اما متمرکز است. فرآوری مواد و عملیات ساختمانی با هم حدود 97 درصد از انتشارات ساختمان و زیرساخت را تشکیل می دهند. ساختمان‌های جدید شامل مواد جایگزین، سیمان و فولاد کربن‌زدایی شده و کربن کاهش‌یافته برای دستیابی به اهداف خالص صفر مورد نیاز است. سهم موجود به منابع انرژی تجدیدپذیر، عملیات ساختمانی کارآمد و اندازه‌گیری عملکرد نیاز دارد که توسط راه‌حل‌های مقاوم‌سازی (end-to-end) راحت‌تر پشتیبانی گردد.

2. کسب‌وکارهایی که به سرعت حرکت می‌کنند و با هم کار می‌کنند، چالش را حل کرده و ارزش ایجاد کنند. COP26 روشن کرد که دستیابی به انتشار خالص صفر نه تنها به یک اصل سازماندهی برای تجارت، بلکه به نقطه تمایز رقابتی تبدیل شده است. صنعت ساخت و ساز به دلیل مشکل اولیه بین سیاست، بودجه و پروژه ها با مشکل مواجه شده است. مدیران عامل می توانند با پیوستن (یا تشکیل) ائتلاف‌ها و حرکت با سرعت در سرمایه‌گذاری و نوآوری، بن‌بست را بشکنند.

3. چگونه به هدف COP26 برسیم؟

• لزوم توجه به تغییر از حجم به ارزش (کمیت مهم نیست، کیفیت و ارزش آن مهم است). کربن زدایی راهی کارآمد برای رشد است، اما رشدی مسئولانه. این صنعت از لحاظ تاریخی به تولید ناخالص داخلی و رشد جمعیت برای ایجاد ارزش متکی بوده است که دیگر در یک دنیای جدید و طراحی مجدد کافی نخواهد بود. بازیکنان باید از طریق کربن زدایی و با برآورده کردن تقاضای سبز جدید متمایز شوند. برای مثال، توسعه‌دهندگانی که ساختمان‌های سبز می‌سازند به بودجه ارزان‌تر و مناطق برنامه‌ریزی سبز دسترسی خواهند داشت. برعکس، آنهایی که کربن زدایی نمی کنند با یک تهدید وجودی مواجه خواهند شد.

• سرمایه گذاری سبز و فناوری های جدید را جدی بگیرید. همانطور که تعهد 130 تریلیون دلاری سرمایه خصوصی به اتحاد مالی گلاسکو برای خالص صفر (GFANZ) روشن شد، هیچ کمبودی در تامین مالی سبز وجود ندارد. با این حال، سرمایه گذاران با کمبود پروژه های سبز در مقیاس بزرگ روبرو هستند. شرکت‌ها می‌توانند سرمایه خود را با شروط بزرگ‌تر روی پایداری هدایت کنند. کربن زدایی از دارایی‌های موجود در مقیاس و مشارکت با طیف گسترده‌ای از استارت‌آپ‌های سبز که به محیط ساخته‌شده خدمت می‌کنند.

• از مشتری شروع کنید. افزایش تقاضای پروژه‌های سبز، به راه حل‌های با کیفیت بالا و راحت و با بازپرداخت واضح نیاز دارد. به عنوان مثال، در بازار مقاوم‌سازی، مصرف‌کنندگان اغلب به دلیل پیچیدگی، پیشنهادات غیرجذاب و مزایای مالی نامشخص منع می‌شوند. شرکت‌ها می‌توانند با سرمایه‌گذاری در محصولات جدید و راه‌حل‌های یکپارچه، با رویکرد تفکر طراحی برای مشکلات مشتریان، موثر تر عمل کنند.

• فرهنگ نوآوری ایجاد کنید. صنعت ساختمان‌سازی و ساخت‌وساز به‌شدت به کندی در حال تغییر است. شرکت کنندگان COP26 به نیاز ایجاد فرهنگ نوآوری پرداختند. مراحل عملی شامل تعیین اهداف برای رشد خالص جدید، ترویج «آزمایش و یادگیری» با حداقل محصولات قابل دوام، استقرار بودجه به سبک سرمایه‌گذاری خطرپذیر، افزایش بودجه تحقیق و توسعه، استفاده از گواهی‌نامه‌ها برای ایجاد امتیاز پایداری، و تقویت همکاری پیش رقابتی است.

• اکنون مهارت ها را برای ارائه در مقیاس توسعه دهید. COP26نشان داد که صنعت به نقطه عطف رسیده است. سیاست و سرمایه در حال حرکت هستند و مهارت‌ها را به گلوگاه تبدیل می‌کنند: برای مثال، نیروی کار مقاوم‌سازی فردا امروز در جای خود نیست. رهبران صنعت در بخش‌های دولتی و خصوصی باید شروع به توسعه مهارت‌ها و ظرفیت‌ها برای ارائه تقاضای پیش‌بینی‌شده کنند.

4. بخش عمومی می‌تواند با همسو کردن مشوق‌هایی از «کربن زدایی» حمایت کند. ترکیبی از قیمت‌گذاری کربن، استانداردهای بالاتر عملکرد ساختمان و تغییرات کد ساختمان می‌تواند به سوق دادن مصرف‌کنندگان و صنعت به سمت انتقال خالص‌تر و منظم‌تر به صفر خالص کمک کند. سیگنال‌های واضحی نیز در افق‌های سرمایه‌گذاری، به‌ویژه برای راه‌حل‌های انتقالی (مثلاً زیست توده) مورد نیاز است.

کوپ چیست؟
کنفرانس شرکت‌کنندگان یا طرف‌ها (Conference of the Parties-COP) نهاد عالی تصمیم‌گیری در کنوانسیون تغییرات آب و هوایی سازمان ملل است. همه کشورها و شرکت‌کنندگان در این کنوانسیون در کوپ حضور دارند. اعضای کوپ وظیفه بررسی اجرای کنوانسیون و دیگر ابزارهای قانونی را که به تصویب کوپ رسیده است برعهده دارند. آنها همچنین باید تصمیم‌های لازم برای اجرای موثر کنوانسیون را اتخاذ کنند. یکی از وظایف مهم کوپ بررسی وعده‌های کشورها و تعیین تاثیر اجرای این وعده‌ها در دستیابی به اهداف کنوانسیون است.
کوپ۲۶؛
اعضای کوپ هر سال نشستی برگزار می‌کنند. اولین کوپ در سال ۱۹۹۵ در برلین برگزار شد. توافق پاریس برای محدودسازی گرمایش کره زمین به دو درجه سانتیگراد محصول کوپ ۲۱ بود که سال ۲۰۱۵ در پایتخت فرانسه برگزار شد. نشست گلاسگو بیست و ششمین اجلاس کوپ است و به همین دلیل «کوپ ۲۶» خوانده می‌شود. ریاست نشست‌های سالانه کوپ با کشور میزبان است و به این ترتیب در این دوره بریتانیا ریاست اجلاس را برعهده داشت.

منابع:

https://www.mckinsey.com

https://per.euronews.com

https://www.researchgate.net

https://www.callcentrehelper.com