چالش کتابخوانی طاقچه:طاعون

نقد کتاب طاعون_ نوشته ی آلبر کامو_ ترجمه ی پرویز شهدی_ انتشارات مجید

کتاب طاعون و بیگانه از مشهور ترین کتاب های آلبر کامو است.

خلاصه:

داستان شهری به نام اوران است که در گیر بیماری طاعون می شود؛ شهر قرنطینه می شود و رفته رفته ترس، وحشت، عصبانیت،بدگمانی شهر را در برمی گیرد.

با وجود رعایت نکات بهداشتی، قرنطینه،واکسن و افراد دلسوز که با بیماری میجنگند(شامل پزشکان، کارشناسانی که آمار میگیرند ، کسانی که به پزشکان یاری میرسانند و...) طاعون بعد حدود یک سال فروکش می کنند و مردم از قرنطینه آزاد می شوند و به شادمانی میپردازند.

اما این شادمانی شامل کسانی که عزیزانشان را از دست دادند، نمی شود. ( لااقل شادی شان بیش تر از بقیه مردم نیست).

پزشکان هم زیاد شاد نیستند؛ زیرا در همه ی مواقع باید برای نجات آدم تلاش کنند.

قسمت هایی از کتاب:

۱- بلا ها در حقیقت شباهت و وجوه مشترکی دارند، ولی موقعی که نازل می شوند، آدم ها به دشواری آن ها را قبول می کنند.

۲- آدم ها فقط فراموش می کردند فروتن باشند، همین. و گمان می کردند هنوز همه چیز برایشان امکان پذیر است؛ ولی این طرز تفکر باعث می شد تصور کنند بلا ناممکن است.

۳- مردمان شهر اینطور شدند:

بی قرار نسبت به حال، دشمن گذشته، محروم از آینده

نقد:

به گمانم طاعون می تواند سمبل هر گونه بیماری گسترش یافته (اپیدمی، پاندمی) و حتی سمبل هر نوع مسئله ای باشد که برای مردم مشکل ایجاد کند و حتی باعث تغییر سبک زندگیشان شود؛ به مانند جنگ، قحطی غذا، قحطی آب، مشکلات محیط زیستی و... که ما آدم ها باید برای این نوع اتفاقات آمادگی بالایی داشته باشیم و اگر آمادگی لازم را نداشتیم و مسئله بحران ساز آمد،باید تمام تلاشمان را بکنیم تا عملکرد خوبی بر جای بگذاریم.

به گمانم طاعون می تواند سمبل هر گونه بیماری گسترش یافته (اپیدمی، پاندمی) و حتی سمبل هر نوع مسئله ای باشد که برای مردم مشکل ایجاد کند و حتی باعث تغییر سبک زندگیشان شود؛ به مانند جنگ، قحطی غذا، قحطی آب، مشکلات محیط زیستی و... که ما آدم ها باید برای این نوع اتفاقات آمادگی بالایی داشته باشیم و اگر آمادگی لازم را نداشتیم و مسئله بحران ساز آمد،باید تمام تلاشمان را بکنیم تا عملکرد خوبی بر جای بگذاریم.

اما میخواهم طاعون خیالی شهر اوران را با اپیدمی حقیقی یعنی کووید ۱۹ مقایسه کنم. مخصوصا در ایران که به نظرم خیلی با داستان کتاب جور در می آید. د.مردمی که در اوایل گمراه هستند و از آن بدتر مسئولانی که بلد نیستند چطور مدیریت کنند و روز به روز مرگ به خاطر این بیماری (طاعون و کووید۱۹) بیشتر می شود.

کار اصلی را دکتر ها و پرستاران و کسانی که واکسن و دارو می سازند انجام می دهند. ولی جایزه کم شدن مرگ را مسئولان به خود برای مدیریتشان و مذهبی ها به خاطر دعاهایشان نسبت می دهند و مردم را غول می زنند.

علاوه بر این در ایران افراد زیادی خود را دکتر طب سنتی معرفی می کنند و ادعا دارند که درمان بیماری کووید ۱۹ را می دانند؛ اما در حقیقت می بینیم که فقط به خاطر قدرتی که پیدا کردند حرف می زنند و دروغ میگویند و در حقیقت طب سنتی کاران یک نوع قاتل اند که باید از جامعه حذف شوند.

در کتاب طاعون از جادوگران و کسانی که مدعی درمان طاعون به روش های عجیب و غریب اند سخنی به میان آورده نشده که به نظرم تنها نکته ای است که نویسنده در نظر نگرفته است.

مردم شهر اوران هم بی فکر اند و دوراندیشی ندارند که به دلیل مسئولان بی مسئولیت است.

بخوانید پیش از آنکه دیر شود.پایان

لینک دانلود کتاب از طاقچه